Αιθέρια, εύθραυστη, γοητευτική, γλυκιά, σεμνή, με έντονη προσωπικότητα, διακριτική παρουσία, χαμηλών τόνων και προικισμένη παράλληλα στην επαγγελματική της ζωή με όλα τα θεία δώρα! Η αισθαντική Ιωάννα Παππά ανήκει όχι μόνο στις top ηθοποιούς της γενιάς της, αλλά στο crème de la crème του έμψυχου δυναμικού των ηθοποιών του θεατρικού γίγνεσθαι στο σύνολό του γενικότερα. Άλλωστε, δεν ήταν τυχαίο ότι απέσπασε το βραβείο ‘’Μελίνα Μερκούρη’’ στο ρόλο της Πολυδούρη τη φετινή χρονιά σε σκηνοθεσία Θοδωρή Γκόνη. Γιατί αυτό το λυγερόκορμο κορίτσι με τα όμορφα χαρακτηριστικά-που είναι, όμως, μία ώριμη, σοβαρή, απόλυτα καλλιεργημένη και μορφωμένη γυναίκα, η οποία ξέρει τι θέλει και τι επιζητεί τόσο στη δουλειά της όσο και στην προσωπική της ζωή -έχει τέτοιο ταλέντο, έχει άστρο, είναι χαρισματική, γεννημένη ηθοποιός- διαθέτει τεράστια υποκριτική γκάμα, εσωτερικότητα, λάμψη, θεατρική στόφα, εκφραστικά μέσα και υπέροχη φωνή και άρθρωση. Όλες εκείνες δηλαδή τις δεξιότητες που απαιτούνται για να είναι κάποιος καλός ηθοποιός, πραγματικός σταρ και όχι σταρ του δήθεν και του θεαθήναι. Είναι μία από τις αυριανές κυρίες του θεάτρου μας. Με τις ερμηνείες της -κάθε μία από αυτές είναι και ένα ρεσιτάλ ηθοποιίας- ‘’σφραγίζει’’ τους ρόλους που υποδύεται και αφήνει ανεξίτηλο το ‘’στίγμα’’ και το αποτύπωμά της. Χάρις στα εκφραστικά της μέσα που ανέφερα παραπάνω μεταμορφώνεται με απίστευτη ευκολία από ενζενί, σε ντάμα, καρατερίστα και σε οποιονδήποτε χαρακτήρα κάθε φορά που ανεβαίνει στη σκηνή. Οι ερμηνείες της ‘’βγάζουν’’ αλήθεια, έχουν΄΄ ψυχή ‘’, είναι μοναδικές. Δεν θα μπορούσε κάποιος να μην υποκλιθεί στο ταλέντο της γιατί πραγματικά το αξίζει.
Απαντώντας στις 24 λέξεις-σκέψεις του αλφαβήτου μιλήσαμε για την επιτυχημένη ‘’Αντιγόνη’’- η οποία συνεχίζεται για δεύτερη χρονιά και δεν πρέπει να την χάσετε- σε σκηνοθεσία του ικανού Θέμη Μουμουλίδη, μου αποκάλυψε ότι θα συνεχιστούν οι πολυσυζητημένες ‘’Τρεις αδελφές’’ του ιδιοφυούς Δημήτρη Τάρλοου και τις καλλιτεχνικές της συζητήσεις της χειμερινής σεζόν.
Αντιγόνη: ‘’Ένα πλάσμα καταραμένο, διαφορετικό, που δεν πιστεύει στην εξουσία και ορίζεται από τον κόσμο των ιδεών. Προτιμά να πεθαίνει παρά να ζήσει μία ζωή όντας νεκρή. Ανυπότακτη…’’
Βιώματα: ‘’Ένας συνδυασμός όμορφων και άσχημων αναμνήσεων’’
Γέννηση: ‘’Το ζητούμενο…’’
Δραματολόγιο (προτιμήσεις): ‘’Προτιμώ περισσότερο να κινούμαι στο κλασσικό ρεπερτόριο. Έχω επαφή αρκετά συχνά και με τη σύγχρονη δραματουργία αλλά τα έργα που αποτελούν το κλασσικό ρεπερτόριο, είναι ανεξάντλητα.’’
Εκφραστικά μέσα: ‘’Για εμένα σημαίνει απελευθέρωση. Η χρήση τους, δηλαδή, είναι απελευθερωτική με απαραίτητο το στοιχείο του μέτρου.’’
Ζωή: ‘’ Η ζωή συμπορεύεται με το θάνατο από το πρώτο λεπτό μέχρι το τελευταίο.’’
Ηθοποιός: ‘’Για έναν ηθοποιό όσο χρήσιμη είναι η ‘’εμπλοκή’’ είναι και η απόσταση.’’
Θέατρο: ‘’Παράλληλο σύμπαν…’’
Ιωάννα Παππά: ‘’Φίλη μου!’’
Κριτική: ‘’Χρήσιμη στο βαθμό που δεν λειτουργεί περιοριστικά για την καλλιτεχνική έκφραση’’
Λάμψη: ‘’Δεν ζούμε σε μία λαμπερή εποχή, παρ’όλα αυτά αποζητούμε το φως μέσα στο σκοτάδι.’’
Μελίνα Μερκούρη (βραβείο): ‘’Κατά το ήμισυ οφείλεται η βράβευση σε ένα σπάνιο άνθρωπο, την Μαρία Πολυδούρη, η οποία αποτέλεσε φοβερή έμπνευση η ενασχόληση με το έργο της και την προσωπικότητά της. Αποτελεί ένα σημείο σταθμό στην προσωπική μου διαδρομή.
Νεωτερισμοί (σκηνοθετικοί): ‘’Πιστεύω και στον πειραματισμό στην Τέχνη, τον θεωρώ απαραίτητο. Για εμένα σημασία έχει το κίνητρο τις περισσότερες φορές από το ίδιο το αποτέλεσμα. Όταν το κίνητρο για οποιονδήποτε πειραματισμό προκαλείται από πραγματική ανάγκη.’’
Ξεριζωμός: ‘’Ο ξεριζωμός, κατά τη γνώμη μου, λειτουργεί ως τιμωρία. Ο άνθρωπος στερείται την ταυτότητά του, στερείται τη ζωή του, στερείται την ελευθερία του.’’
Όνειρα: ‘’Νομίζω ότι ο άνθρωπος δεν σταματά ποτέ να ονειρεύεται. Είναι μία ευχάριστη διαδικασία να δημιουργείς καινούργια όνειρα. Η καθημερινότητα χάνει κάτι από τη σκληρότητά της.’’
Παιδεία: ‘’Στην πατρίδα μας χρειάζεται μία αναθεώρηση. Είναι καλό να ξεκινήσει μια νέα εποχή. Οι γενιές διαμορφώνονται. Φέρουμε ευθύνη για τις επόμενες…’’
Ρόλοι: ‘’Είναι μια βαθιά γνωριμία με έναν καινούργιο άνθρωπο. Κι αυτό αποκλείει τη μοναξιά…’’
Σκηνοθέτες: ‘’Είναι το άλλο μας μισό. Η σχέση σκηνοθέτη-ηθοποιών είναι αλληλένδετη.’’
Τραγωδία: ‘’Το μέγεθος της απλότητας…’’
Υστεροφημία: ‘’Δεν πρέπει να καθορίζει τις επιλογές ενός ανθρώπου. Πρέπει να είναι απελευθερωμένος από την ανάγκη της υστεροφημίας.’’
Φωνή: ‘’Πιστεύω στην ποικιλία στη χρήση της φωνής. Για τον ηθοποιό αποτελεί εργαλείο. Προσωπικά, πειραματίζομαι αρκετά συχνά φωνητικά. Ένας άνθρωπος, ένας καλλιτέχνης μπορεί να διαθέτει πολλές φωνές.’’
Χειμερινά σχέδια: ‘’Θα παιχτεί η ‘’Μιράντα’’ για τρεις παραστάσεις στα Δημήτρια, θα καλύψουμε όλη τη σεζόν με τις ‘’Τρεις αδελφές’’ στο ΠΟΡΕΙΑ και συζητώ κάτι ακόμη θεατρικό παράλληλα.’’
Ψυχή: ‘’Εγώ βλέπω ομορφιά, στο ότι, δηλαδή, ο άνθρωπος δεν έχει καταφέρει ακόμη να ορίσει τι είναι ψυχή άρα δεν είναι ικανός να το αλλοιώσει, να το παραμορφώσει…’’
Ωραίο φινάλε: ‘’Συνοδεύεται από ένα δυνατό χειροκρότημα και από κάποιες στιγμές έντονης σιωπής…’’
Σχόλια για αυτό το άρθρο