Η Μαρούσκα Παναγιωτοπούλου από το Α ως το Ω: “Ο ηθοποιός έχει υπάρξει κατά καιρούς από βρισιά έως και τίτλος τιμής”

Είναι ορισμένοι ηθοποιοί ‘’κρυμμένοι’’ ηθελημένα ή αθέλητα , δεν τους έχουν δει οι κατάλληλοι παραγωγοί και σκηνοθέτες , δεν προκαλούν ,  που ενώ θα έπρεπε να διαπρέπουν και να κατέχουν μάλιστα και
πρωταγωνιστική θέση στον χώρο ανεβαίνουν με αργούς ρυθμούς και δεν χρησιμοποιούνται, όσο θα έπρεπε… H Μαρούσκα Παναγιωτοπούλου είναι μία τέτοια περίπτωση , την οποία θα
παρομοιάσω με κάτι κρυμμένα χρυσωρυχεία που προσπαθούν κάποιοι να ανακαλύψουν και όταν τα εντοπίσουν βρίσκουν ατελείωτες φλέβες χρυσού… Έτσι, είναι και η ταλαντούχος καλλιτέχνις Μαρούσκα
Παναγιωτοπούλου! Λάμπει σαν χρυσός! Σε όλες τις περιπτώσεις, σε όλες τις εκφάνσεις, σε όλες τις εκδοχές της ως ηθοποιός και ως προσωπικότητα. Παρά το νεαρό της ηλικίας της , υποδύεται ρόλους
ντάμας και ρολίστας και όχι ενζενί, γιατί είναι ψηλή, με κορμοστασιά και θεωρητικότητα και το παρουσιαστικό της παραπέμπει σε τέτοιου είδους ρόλους. Ενώ, είναι ένα πανέμορφο κορίτσι με καθάριο βλέμμα και αψεγάδιαστο πρόσωπο, ευγενικό στην όψη και στη συμπεριφορά και
αποπνέει μία θετική αύρα, γεμάτη γαλήνη και ηρεμία… Ως ηθοποιός διαθέτει τέτοια ζηλευτά προσόντα που μόνο με μεγάλες ηθοποιούς και κυρίες του θεάτρου θα μπορούσα να τα συγκρίνω… Τι να πρωτοθαυμάσω:
τα σπουδαία εκφραστικά της μέσα, την ευρεία γκάμα της, τη στόφα της θεατρίνας , τη σκηνική παρουσία της, την καθαρή άρθρωση με το ζεστό ηχόχρωμα, την εσωτερικότητα ή την εκπληκτική κίνηση των χεριών και
του σώματος της! Δεν θα ξεχάσω ποτέ την ερμηνεία της στην ’’ Προσωπική συμφωνία’’ του Roland Harwood σε σκηνοθεσία του άξιου Δημήτρη Μυλωνά στο μονόλογο της, που με έκανε να ανατριχιάσω
σύγκορμος… Το πώς ξεκίνησε να διηγείται την ιστορία της σε πιανίσιμο τόνους , ώσπου έφτασε στο κρεσέντο, όπου ήταν καθηλωτική ,συγκλονιστική, μοναδική! Τέτοια ερμηνεία δεν έπρεπε να
περάσει απαρατήρητη γιατί έγραψε ιστορία στον χώρο! Η Μαρούσκα Παναγιωτοπούλου δεν είναι μόνο μία εξαιρετική ηθοποιός είναι και ένας υπέροχος άνθρωπος . Διακρίνεται για το ήθος, την παιδεία , την ευγένεια
της , είναι ακομπλεξάριστη, αψώνιστη, έχει αρχές και πορεύεται με εντιμότητα και σοβαρότητα…Τι πιο ιδανικός συνδυασμός για μία τέτοια σπουδαία ηθοποιό! Επειδή , όλοι βλέπουμε και γνωρίζουμε, το πώς
συμπεριφέρεται στο λειτούργημά της αλλά και στη ζωή της, είμαι βέβαιος ότι σε λίγα χρόνια θα ξεχωρίσει πολύ δυναμικά και όλοι θα μιλούν για αυτό το όνομα, όλοι θα την επαινούν κοινό και κριτικοί και εκείνη θα
διαπρέψει ,θα μεγαλουργήσει, και θα’’ μεταμορφωθεί ‘’σε μία
πρωταγωνίστρια του αυριανού καλού θεάτρου!

Αφορμή της συζήτησης μας ,η αριστουργηματική παράσταση ‘’Ταξίδι στο Σταυρό του Νότου’’ σε σκηνοθεσία του άξιου Θέμη Μουμουλίδη, μουσική του μεγάλου Θάνου Μικρούτσικου, βασισμένη στην ποίηση του τεράστιου Νίκου Καββαδία , που προβάλλεται σε online streaming παραστάσεις μέχρι την 1η Μαρτίου. Δείτε το!

Η αισθαντική Μαρούσκα Παναγιωτοπούλου, από το Α ως το Ω!

Αρχές: Ναι, στις αρχές ως ρίζες για να πατήσεις και να εξελιχθείς. Ναι στις καινούργιες αρχές που ακολουθούν κάθε τέλος ή σε βγάζουν από κάποιο τέλμα. Όχι στις ανεξέλεγκτες αρχές και την κατάχρηση εξουσίας.

Βούληση: Απαραίτητη! Σε συνδυασμό με πράξη ανοίγει δρόμους κι εκεί που δεν υπάρχουν.

Γενναιοψυχία: Αρετή !

Εκφραστικά μέσα: Τα απόλυτα όπλα στη φαρέτρα του ηθοποιού. Τα εργαλεία της επικοινωνίας μας με το κοινό. Χρειάζονται συνεχή άσκηση και εξέλιξη.

Ζηλοφθονία: Ανούσια φθορά. Ανασφάλεια. Σαράκι. Και όταν δεν φτάνει σε τέτοια επίπεδα ώστε να γίνεται έως και εγκληματική ,βασικό της «θύμα» είναι ο φθονών.

Ηθοποιός: Ο ποιών χαρακτήρα. Έχει υπάρξει κατά καιρούς από βρισιά έως και τίτλος τιμής. Για εμένα μια διαρκής αναμέτρηση με τον εαυτό σου.

Θέμης Μουμουλίδης: Θα έλεγα κάτι σαν θεατρικός μου μπαμπάς. Με όλα τα χαρακτηριστικά που διέπουν μια τέτοια σχέση. Δεκαέξι χρόνια μετράμε πια…Τον αγαπάω τον Θέμη. Είναι φίλος μου.

Ιατρικό εμβόλιο κορωνοϊού: Ουδέν σχόλιον…

Καλοκαιρινά σχέδια: Αρχικά να ευχηθώ ανοιχτά θέατρα το καλοκαίρι. Να τελειώσει επιτέλους αυτή η βίαιη παύση.

Λόκνταουν: Ζωές σε παύση. Εγκλεισμός , στέρηση βασικών αγαθών. Ατομική ευθύνη vs πολιτικής ευθύνης. Ανοχή που σιγά σιγά γίνεται αγανάκτηση. Ανησυχία για το παρόν, αγωνία για το μέλλον.

Μουσικοθεατρική παράσταση: Αγαπημένο είδος.

Νοιάζομαι: Ακούω , φροντίζω, δίνω χωρίς να περιμένω αντάλλαγμα. Από τα σπουδαιότερα δώρα που μπορείς να κάνεις και να δεχτείς.

Ξενισμός: Κακή συνήθεια.

Οικολογία: Φοβάμαι πως αργήσαμε πολύ να καταλάβουμε την σημαντικότητα της (και ούτε την έχουμε ακόμη καταλάβει). Η φύση δεν τιμωρεί…Αμύνεται στην ανθρώπινη αλαζονεία.

Προτάσεις τηλεοπτικές: Ευπρόσδεκτες…

Ρόλοι: Αγαπώ αυτούς που πέρασαν, είναι κομμάτια μου , αποσκευές μου. Ανυπομονώ να «γνωριστώ» με τους επόμενους.

Σκηνική παρουσία: Ζητούμενο. Με την έννοια του παρόντα επί σκηνής.

Ταξίδι στο Σταυρό του Νότου: Μία πολύ αγαπημένη παράσταση…Την νιώθω κάπως και σαν παιδί μου, καθώς εκτός από τη συμμετοχή μου ως ηθοποιός επί σκηνής , ήμουν και στη συγγραφική ομάδα (μαζί με τον Θέμη, την Παναγιώτα Πανταζή και την Βίκη Παναγιωτοπούλου) και υπήρξα και βοηθός σκηνοθέτης του Θέμη. Φυσικά’’ Ταξίδι στο Σταυρό του Νότου’’ σημαίνει και Θάνος Μικρούτσικος. Τύχη να γνωρίσεις από κοντά αυτόν τον σπουδαίο καλλιτέχνη. Και μεγάλη απώλεια ο χαμός του…

Υποκριτική: Τέχνη! Καμία σχέση με την υποκρισία που ατυχέστατα κάποιοι τη συγχέουν τελευταία…

Φιλί: Εκεί που τελειώνουν τα λόγια…

Χειροκρότημα: Επικοινωνία… Ένα χτύπημα στην πλάτη… Μια αγαλλίαση.

Ψυχική ενδυνάμωση: Ψυχική υγεία . Φροντίδα του εαυτού σου. Δεν είναι απλό , ούτε και εύκολο. Άλλα, σου το οφείλεις!

Ωραίο φινάλε: Ευχή μου!