Πολλές οι Κάντω που πέρασαν από τούτα εδώ τα χώματα. Οι περισσότερες ξεχάστηκαν. Κι αυτές που θα έρθουν θα ξεχαστούν κι εκείνες. Έτσι είναι η μοίρα αυτών που δεν λυγάνε. Συνήθως τους ξεχνούν. Η Κάντω Τζαβέλλα όμως δεν θα ξεχαστεί…
Η «Κάντω Τζαβέλλα» είναι μια παράσταση που τιμά τα 200 χρόνια από την ελληνική επανάσταση με θεματολογία που συγκινεί, τον έρωτα. Οπότε το βλέμμα του θεατή στρέφεται στους δύο νέους και δεν βαραίνει τόσο όσο μια παρουσίαση εικόνων πολέμου.
Εξαιρετικό το κείμενο του Θανάση Σταυρόπουλου με τη μεταφορά της αληθινής ιστορίας στο χαρτί.
Σκηνοθετικά πρόκειται για μια δραματική προσέγγιση με διαφορετική οπτική του σκηνοθέτη Μενέλαου Τζαβέλλα που έχει παρούσα αφηγήτρια, εμβόλιμα σε όλη τη διάρκεια του έργου την οποία υποδύεται η Όλγα Πολίτου.
Η πάντοτε αριστοκρατική Όλγα Πολίτου, κέντησε υποκριτικά με την εναλλαγή γλυκύτητας και σκληρότητας να την ακολουθεί μέχρι το απρόσμενο φινάλε, που δεν μπορώ να αποκαλύψω.
Επιβλητική η παρουσία της Αθηνάς Τσιλύρα, με τα μεγάλα προσόντα της, τη φωνή και το παράστημα της και με ερμηνεία βγαλμένη από αρχαία ελληνική τραγωδία. Δωρική η Νέλλη Γκίνη στο ρόλο της χαροκαμένης μάνας που συγκίνησε ιδιαίτερα. Ιδανικός ο Γιώργος Γιαννόπουλος στο ρόλο του Αγά. Δροσερή και αέρινη η Έφη Κιούκη ως Κάντω ενώ με πάθος ερμήνευσαν τους ρόλους τους οι Ορφέας Παπαδόπουλος και Νίκος Δερτιλής.
Όλος ο πολυπληθής θίασος ήταν πιστός στο πνεύμα της εποχής. Ειδική αναφορά στον Δημήτρη Τσέλιο ο οποίος ως “τρελός” συνδύασε άψογα την κωμικότητα με την τραγικότητα του ρόλου του και ειδικά με τον, γεμάτο από μηνύματα, μονόλογο του. Μεγάλο ατού της παράστασης η συμμετοχή της σπουδαίας Κατερίνας Κόρου. Προσέδωσε λυρισμό και ατμόσφαιρα στην παράσταση με τη φωνή αηδονιού που διαθέτει. Ήμουν εξαιρετικά ευτυχής που την άκουσα για πρώτη φορά ζωντανά και μάλιστα σε μία παράσταση όπως η Κάντω Τζαβέλλα. Εξαιρετικοί φωτισμοί ενώ η μουσική και οι ήχοι που ακούγονται σε ταξιδεύουν και σε γαληνεύουν. Μια πολύ μεγάλη παραγωγή για τα δεδομένα της εποχής και η μοναδική παράσταση που έχει ως σημείο αναφοράς την επανάσταση του 1821 που φέτος κλείνουμε 200 χρόνια. Μια παράσταση-πολιτισμός για το δύσκολο θεατρικό καλοκαίρι που διανύουμε…
Η αγάπη μου για τον κινηματογράφο και το θέατρο με οδήγησε σε επαγγελματικά μονοπάτια γύρω από τις τέχνες. Όπως λέει και ο Σαίξπηρ: "Ο κόσμος είναι μια θεατρική σκηνή και όλοι, έχουν τις εισόδους τους και τις εξόδους τους. Και ο κάθε άνθρωπος στον καιρό του παίζει πολλούς ρόλους".
Σχόλια για αυτό το άρθρο
Κλείστε διακόπες με σκάφος απο την BednBlue.com και λάβετε έκπτωση χρησιμοποιώντας το κούπονι: cosmopoliti
Σχόλια για αυτό το άρθρο