Αν δείτε προσεχτικά τους τίτλους της ταινίας Εγωισμός του Γιάννη Δαλιανίδη με την Ζωή Λάσκαρη, παρατηρήστε ένα όνομα: Λάκης Παστός. Πρόκειται για τον Λάκη Κομνηνό, που κάνει το κινηματογραφικό του ντεμπούτο το 1964, μόλις 20 χρονών, με το πραγματικό του επίθετο.
Από τότε, ο αγαπημένος Λάκης Κομνηνός, πρωταγωνίστησε σε 38 ταινίες -με τελευταία του μέχρι στιγμής συμμετοχή στο Ουζερί Τσιτάνης (2015) του Μανούσου Μανουσάκη- που οι περισσότερες είχαν μεγάλη εμπορική επιτυχία (Παύλος Μελάς, Γενναίοι του Βορρά, Αγάπη και αίμα, Εκείνο το καλοκαίρι, Γοργόνες και μάγκες, Δάκρυα για την Ηλέκτρα κ.α) και ο ίδιος ξεχώρισε σε όλες, έκανε μια σημαντική θεατρική πορεία με ωραία έργα και άφησε το τηλεοπτικό του στίγμα με σειρές όπως Οι τραγουδιστάδες της λευτεριάς, Το ξεκίνημα της φωτιάς, Σταύρωση χωρίς ανάσταση, Χρόνια πολλά γλυκιά μου, Ο δικός μας άνθρωπος, Ρομαντικές Ιστορίες κα. Είναι επίσης από τις εξαιρετικές περιπτώσεις που συνδύασε αρμονικά καριέρα και οικογενειακή ευτυχία
Όλα αυτά τα θυμήθηκα προχθές, στην εκδήλωση για την Ειρήνη Παππά που τον συνάντησα (στη φωτό με την Χριστίνα Αλεξανιάν που παρουσίαζε την εκδήλωση) και διαπίστωσα ότι η γοητεία του και η ευγένεια του είναι διαχρονικά. Και επίσης, ότι χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια… μόνο τρόπο να κοιτάνε… λιώνω σαν φλόγα την αυγή σαν με κοιτάς…
Σχόλια για αυτό το άρθρο