Η σχέση του Φρεντερίκ Σοπέν με την Γεωργία Σάνδη υπήρξε αντικείμενο διαμάχης, υποθέσεων και ρομαντικών εξιδανικεύσεων από την πρώτη στιγμή που συναντήθηκαν το 1836 στο σαλόνι της ερωμένης του Λιστ, Μαρί ντ’Αγκούλ. Ήταν ίσως το πρώτο ειδύλλιο διασημοτήτων στην ιστορία και κράτησε δέκα χρόνια με εντάσεις και διακυμάνσεις οι οποίες έκαναν τα όρια ανάμεσα στην αλήθεια και το μύθο μάλλον αξεδιάλυτα. Ο Σοπέν ήταν μικρότερος επτά χρόνια, αλλά αυτό δεν ήταν εμπόδιο στη σχέση τους.
Ήταν και οι δύο διάσημοι στην εποχή τους και πρωταγωνιστικές φιγούρες του Ευρωπαϊκού Ρομαντισμού. Εκείνος, καθιερωμένος δάσκαλος, πιανίστας, συνθέτης, γεννημένος στην Πολωνία το 1810 και εκπατρισμένος στο Παρίσι από το 1831 μέχρι τον θάνατό του το 1847, υπήρξε μια διασημότητα των παρισινών σαλονιών. Άνθρωπος κομψός, ευαίσθητος, βαθιά καθολικός και συντηρητικός, είχε δύο μεγάλα πάθη: την Πολωνία και την τέχνη του.
Η Γεωργία Σάνδη ήταν το απόλυτο αντίθετο του συντρόφου της: Γεννημένη στο Παρίσι το 1804 από καλή οικογένεια, άλλαξε το όνομά της όταν άρχισε την λογοτεχνική της καριέρα (είχε βαφτιστεί Αμαντίν Ορόρ Λυσίλ Ντυπέν), υιοθέτησε το ανδρικό ντύσιμο, έγινε φλογερή σοσιαλίστρια, υπήρξε φεμινίστρια πριν από τον φεμινισμό, πολέμια της θρησκοληψίας και οπαδός της προόδου. Η Σάνδη υπήρξε αντικείμενο πόθου και θαυμασμού όλων των διασήμων της εποχής και όταν συναντήθηκε με τον Σοπέν είχε ήδη ζήσει τη ζωή της με τρόπο αδιανόητο για την εποχή: παντρεύτηκε, μεγάλωσε δύο παιδιά, εγκατέλειψε τον άνδρα της, έγινε ερωμένη διάσημων λογοτεχνών και μουσικών, έγραψε πολλές σελίδες λογοτεχνίας, δοκιμίων και θεάτρου και φρόντιζε την καριέρα και το όνομά της μέχρι το θάνατό της το 1876.
Μέσα από την δύναμη των αντιθέσεών του, λοιπόν, συνδέθηκε αυτό το αταίριαστο ζευγάρι. Ο Σοπέν τρομοκρατήθηκε στην αρχή και προσπάθησε να την αποφύγει, η Σάνδη ένιωσε από την πρώτη στιγμή έλξη, «σύγχιση και ταραχή» όπως έγραψε χαρακτηριστικά, γεγονός το οποίο εξέπληξε ακόμη και την ίδια.
«Ο Σοπέν έδειχνε να τρέμει την Μαντάμ Σάνδη περισσότερο από κάθε άλλη γυναίκα»έγραψε από την πλευρά του ο Λιστ στην αμφιλεγόμενη βιογραφία του για τον Σοπέν.«Εκείνη κατάφερε να τον αποπλανήσει…»
Εγκαταστάθηκαν στη Μαγιόρκα και έζησαν εκεί για ένα διάστημα με τα δύο παιδιά της, όμως η υγεία του Σοπέν με συμπτώματα φυματίωσης χειροτέρευε και η ασυνήθιστη συμπεριφορά της Σάνδη, η αντρική ενδυμασία και η συμβίωση με έναν άντρα χωρίς γάμο, προκαλούσε αντιδράσεις στους περιοίκους με αποτέλεσμα να καταφύγουν σε ένα εγκαταλελειμμένο μοναστήρι σε ένα απομακρυσμένο χωριό. Αν και η υγεία του Σοπέν χειροτέρευε, ήταν μια από τις παραγωγικότερες περιόδους, καθώς συνέθεσε νέα έργα και αναθεώρησε κάποια παλαιότερα.
Η ανάρρωση του Σοπέν καθυστερούσε πολύ να έρθει καθώς η εύθραυστη υγεία του συνεχώς τον ταλαιπωρούσε. Η Σάνδη όλα αυτά τα χρόνια έμενε αφοσιωμένη στον εραστή της και του συμπαραστεκόταν στα προβλήματά υγείας του. Όμως, σταδιακά ο έρωτας άρχισε να υποχωρεί και η Σάνδη θέλησε να χωρίσει και διάλεξε έναν αλλόκοτο τρόπο για να του το πει, όπως αναφέρεται στη Μυστική ζωή των μεγάλων μουσουργών, των εκδόσεων Αιώρα.
Την εποχή εκείνη γράφει το μυθιστόρημα Λουκρητία Φλοριάνι στο οποίο ένας χαρακτήρας που είναι βασισμένος στην ίδια έχει έναν εραστή με τα χαρακτηριστικά του Σοπέν. Η ενάρετη, ευγενική και πανέμορφη ηρωίδα του μυθιστορήματος διώχνει τον παρανοϊκά ζηλιάρη και παρασιτικό εραστή της.
Οι νύξεις της απέτυχαν και ο Σοπέν απλά επαινεί τη Σάνδη για τη δημιουργικότητα της παρά τις αντιδράσεις των φίλων του.
Το καλοκαίρι του 1847 χωρίζει οριστικά από τον φιλάσθενο Σοπέν, ο οποίος δύο χρόνια αργότερα πεθαίνει νικημένος από την αρρώστια του.
Ο κόσμος του Λάμπρου Ευταξία Ο Λάμπρος Ευταξίας ήταν ο τελευταίος μαικήνας του πολιτισμού. Όταν πέθανε, μπορούμε να πούμε πως ο πολιτισμός έχασε τον τελευταίο…
ΤΩΡΑ |
Σχόλια για αυτό το άρθρο