Ευγένεια, σεμνότητα, ήθος, ταλέντο, μαζί με την ομορφιά και τη φρεσκάδα των 22 του χρόνων, ο Νικόλας Μπράβος έχει όλα τα χαρακτηριστικά για να ξεχωρίσει στο καλλιτεχνικό στερέωμα. Με σπουδές στη μουσική που τον βοήθησαν στις μέχρι τώρα εμφανίσεις του, σπουδάζει και στην Ιατρική, είναι στον έκτο χρόνο, αλλά προς το παρόν κάνει μια μικρή παύση λόγω των θεατρικών του υποχρεώσεων. Τον είχα δει στην Ανθρώπινη Φωνή του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Ρούμελης όπου έπαιζε πιάνο -αφού είναι και πιανίστας-, ενώ επαγγελματικά ο πρώτος του θεατρικός ρόλος ήταν στον Αττίκ, μια ζωή χειροκροτήματα. Φέτος ο Νικόλας κάνει super double hit. Στο θέατρο Βρετάνια δίπλα στο Λάκη Λαζόπουλο και στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο, δίπλα στο Βασίλη Λέκκα, στο έργο Ως την άκρη του ονείρου, της Κέλλυς Σταμουλάκη. Τον συνάντησα στο καμαρίνι του, στο Γυάλινο, όπου υποδύεται τον Τριαντάφυλλο, και μιλήσαμε για τη ζωή του, την πορεία του μέχρι τώρα, αλλά κυρίως για τα όσα του αρέσουν, ώστε να τον μάθουμε λίγο περισσότερο. Αν και new kid on the block, o Νικόλας έχει κάνει κάνει σημαντικά πράγματα στο θέατρο, είναι πολύ ώριμος στη σκέψη του και στις πράξεις του, και πολλές φορές κοκκινίζει, όπως ο ήρωας της παράστασης Ως την άκρη του ονείρου. Γνωρίστε τον λοιπόν σήμερα, και συγκρατήστε το όνομά του. Στο μέλλον, πολλές φορές θα πούμε Μπράβο!
–Πού και πότε γεννήθηκες;
Γεννήθηκα στην Αθήνα στις 9 Φλεβάρη του ’91, -Υδροχόος δηλαδή- αλλά έζησα και μεγάλωσα στο Ξυλόκαστρο.
-Σκέφτηκες ποτέ να αλλάξεις το επώνυμο σου;
Τι καλύτερο από το να σε προσφωνούν και να σε επιβραβεύουν ταυτόχρονα;! Όχι μάλλον δεν θα το άλλαζα.
–Είχες ευτυχισμένα παιδικά χρόνια;
Και ναι και όχι. Το Ξυλόκαστρο πάντως παρέμεινε όμορφο και στα ναι και στα όχι.
-Πώς ξεκίνησε η καριέρα σου;
– Ξεκίνησε από τα γραπτά μου στο γραφειάκι μου στο Ξυλόκαστρο κι από τις σκέψεις μου στο ερωτεύσιμο μπαλκόνι μου. Δεν έχω απομακρυνθεί πολύ από εκεί αλλά έχω ήδη αρκετές εμπειρίες και ελπίζω μεγάλο δρόμο.
-Πότε είσαι πραγματικά ευτυχισμένος;
Όταν μοιράζομαι την αλήθεια μου με την αλήθεια κάποιου άλλου, ειδικά όταν βρίσκομαι πάνω στη σκηνή.
-Έχεις ελεύθερο χρόνο κι αν ναι, με τι ασχολείσαι.
Βάλε το θέατρο, βάλε τη μουσική, βάλε τις σπουδές μου στην Ιατρική, βάλε και λίγο έρωτα, δε μου μένει καθόλου χρόνος κι αυτό είναι κάτι που μ’ αρέσει πολύ.
-Σου αρέσει το διάβασμα;
Ναι, και επίσης μου αρέσουν τα ταξίδια.
-Κάνεις σπορ;
Κάποιο σπορ συγκεκριμένα όχι. Μου αρέσει πολύ να βρίσκομαι στη φύση.
-Λειτουργείς περισσότερο με το ένστικτο ή με τη λογική;
Με ένα συνδυασμό θα έλεγα, με μία ενστικτώδη λογική. Πιστεύω πως οφείλουμε να ακούμε την εσωτερική μας φωνή και η λογική να διορθώνει την πορεία.
-Κάνεις συλλογή από κάτι;
Από τίποτα, μόνο από εμπειρίες.
-Έχεις μετανιώσει για κάτι μέχρι τώρα;
Είμαι ακόμα πολύ μικρός για να έχω διαπράξει ατοπήματα. Ίσως να έχω μετανιώσει για πράγματα που δεν έκανα, αλλά μεγαλώνω και μαθαίνω.
-Πώς είναι ο ύπνος σου; Κοιμάσαι εύκολα ή σε απασχολούν διάφορα όταν ξαπλώνεις;
Δεν είχα ποτέ πρόβλημα με τον ύπνο. Μια ανάγκη είναι κι αυτή. Όταν θέλω να κοιμηθώ, κοιμάμαι.
-Σ’ αρέσει η μοναξιά;
Κάποιες φορές, ναι, χρειάζεται κανείς χρόνο για να συγκεντρώσει τις σκέψεις του και να ανασυγκροτηθεί, αλλά σε γενικές γραμμές είμαι άνθρωπος του κόσμου.
-Δίνεις σημασία στην ομορφιά και στη μόδα;
Βρίσκω τη μόδα ενδιαφέρουσα, αν και μπορεί μόνο να αναδείξει την ομορφιά, τουλάχιστον την εξωτερική, αλλά η πραγματική ομορφιά είναι υποκειμενική και βρίσκεται μέσα μας. Είναι η λάμψη του καθενός.
-Ο έρωτας παίζει μεγάλο ρόλο στη ζωή σου;
Όπως λέει κι ο Ρίτσος: «Όλα ένας έρωτας – μαγεία και θάμβος.»
-Έχεις κάποιο αγαπημένο ρόλο που θες να παίξεις κάποια στιγμή;
Όχι, το θέατρο για μένα είναι πρόκληση. Θα ήθελα να δοκιμάσω τα πάντα.
-Είχες είδωλα μικρός;
Κατά τη γνώμη μου είναι καλό να έχουμε πρότυπα και όχι είδωλα. Αν με ρωτάς για πρότυπα, ναι, είχα και έχω πολλούς μικρούς και μεγάλους προσωπικούς ήρωες.
-Οι αγαπημένοι σου ηθοποιοί, Έλληνες και ξένοι;
Προφανώς θα γίνω βαρετός αν αναφέρω όλα τα ιερά τέρατα εγχώρια και ξένα, γι’αυτό θα αρκεστώ να πω ότι θαυμάζω το υποκριτικό ταλέντο απ’ όπου κι αν προέρχεται, είτε από διάσημους και μεγάλους, είτε από αφανείς και άσημους.
-Τι μουσική ακούς;
Beethoven, Liszt, Chopin, Doors, Nipponjin, Jacques Brel, Fabrizio de Andre, Μωρά στη φωτιά, Τρύπες, Παύλος Παυλίδης είναι μερικοί μόνο από τους καλλιτέχνες που με εκφράζουν. Μ’ αρέσει να ακούω μουσικές από όλο τον κόσμο κι από όλα τα είδη. Για παράδειγμα λατρεύω τα ναπολετάνικα τραγούδια, όπως μ’ αρέσουν και τα δικά μας τα παλιά λαϊκά και τα ρεμπέτικα και το ρετρό τραγούδι. Και φυσικά μου αρέσει να παίζω και να ακούω τη δική μου μουσική.
-Ένα μότο που σε εκφράζει;
Το carpe diem με εκφράζει σίγουρα, αλλά και το Η ζωή είναι..πολύ ωραία!
-Αγαπημένο χρώμα και φαγητό;
Το λευκό και τα θαλασσινά.
-Μαγειρεύεις;
Δεν έχει τύχει μέχρι στιγμής. Θα μπορούσα να μάθω υποθέτω υπό κατάλληλες συνθήκες. Φτιάχνω όμως εξαιρετικό πρωινό.
Με τη Φιλίτσα Καλογεράκου κάθε Κυριακή μας ταξιδεύουν Ως την άκρη του ονείρου
Εφηβικές ανησυχίες στο Ξυλόκαστρο
Ο Νικόλας ήρθε, για να μείνει στο θέατρο. Καλή επιτυχία στην ανοδική του πορεία.
Σχόλια για αυτό το άρθρο