Ο Αλέξανδρος Βάρθης από το Α ως το Ω: “Την απόλυτη ελευθερία δεν είμαστε ακόμα σε θέση να τη διαχειριστούμε”

Ένας ηθοποιός χαρισματικός, φωτεινός, ευλογημένος με το θείο χάρισμα που ονομάζεται ταλέντο, άξιος εκπρόσωπος της- και με το παραπάνω θα έλεγα- είναι ο Αλέξανδρος Βάρθης! Μα τι υπέροχος και με τι ωριμότητα- παρά το νεαρό της ηλικίας του ηθοποιός είναι αυτός- και με τι πείρα ετών ενσαρκώνει τους ρόλους του, παρά τα λίγα χρόνια της θητείας του στο θέατρο. Δεν υπάρχει παράσταση- μάλιστα μιλάμε για παραστάσεις επιπέδου του παγκόσμιου ρεπερτορίου με καταξιωμένα και μεγάλα ονόματα του χώρου , από πλευράς ηθοποιών αλλά και σκηνοθετών και θεάτρων κολοσσών ακόμη- που να τον έχω δει και να μην με άγγιξε με την υπόδυση του, τα εκφραστικά του μέσα, την πειθώ, την ψυχή που βγάζει σε κάθε ρόλο, την κίνηση, τη σκηνική του παρουσία και την καθαρή του άρθρωση. Είναι πολύ δύσκολο για τον ηθοποιό να ξέρει να χειρίζεται τα χέρια του- ιδίως στο θέατρο- και να κάνει τις απαιτούμενες κινήσεις που συμπλέουν με τα λόγια του κειμένου, διαφορετικά οι περισσότεροι από αυτούς τα βάζουν στις τσέπες τους, θαρρείς και δεν βρίσκονται στον ιερό χώρο της σκηνής, αλλά στο δρόμο. Μου αρέσει πολύ ως ηθοποιός, ο Αλέξανδρος Βάρθης, και προβλέπεται να γίνει ακόμη καλύτερος και να φτάσει στο ζενίθ της καριέρας του, γιατί είναι ένας από τους ηθοποιούς που ανήκει στην αφρόκρεμα της νέας γενιάς και θα φτάσει σε μερικά χρόνια να γίνει ένας σπουδαίος ρολίστας. Δεν έπαιξε ρόλους ζεν πρεμιέ , αν και ήταν πολύ νέος στο ξεκίνημα του , αλλά ρολίστα γιατί είναι θεωρητικός και πολύ αρρενωπός… Διαθέτει, εκτός των άλλων, μία δεινότητα, η οποία σε συνδυασμό με την ευρεία υποκριτική του γκάμα ιδιαίτερα, τον κάνει ξεχωριστό! Στους μονολόγους ξεκίνα από τα πιανίσιμο κάθε φορά, που τους ερμηνεύει και συνεχίζει στα κρεσέντο με την υπέροχη αισθαντική φωνή του, ώσπου να φτάσει στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Για εμένα, είναι καθαρά θεατρικός ηθοποιός, αν και του αρέσει πολύ ο κινηματογράφος και θέλει να κάνει ταινίες. Μέντορας του και καθοδηγητής του σε αυτήν την αξιοσημείωτη καλλιτεχνική πορεία του, ο άξιος σκηνοθέτης Δημήτρης Μαυρίκιος. Όταν ήταν πολύ νέος ακόμη, ήθελε να γίνει τραγουδιστής ή αθλητής και ευτυχώς που δεν έγινε, γιατί το θέατρο θα έχανε έναν τόσο αξιόλογο και ταλαντούχο ηθοποιό. Συμμετείχε σε κάποια σίριαλ αλλά τώρα θα αποκτήσει και την ευρεία αναγνωρισιμότητα πανελλαδικά, συμπρωταγωνιστώντας στο επιτυχημένο σίριαλ του ΑΝΤ1” Ήλιος”, το οποίο αρέσει πολύ. Είναι ένας από τους ηθοποιούς- και αυτό έχει τη μεγαλύτερη σημασία και βαρύτητα- ο οποίος έγινε γνωστός και καθιερώθηκε πρωταγωνιστής μέσα από το θέατρο, το χώρο του, το λειτούργημά του, πράγμα ιδιαίτερα δύσκολο και σπάνιο , γιατί οι περισσότεροι ηθοποιοί γίνονται γνωστοί μέσα από τηλεοπτικές σειρές. Ο Αλέξανδρος έχει, όμως, ουσία και αυτή την ουσία ακολουθεί στη δουλειά του ανελλιπώς, όπως και στην πορεία του… Μπράβο, πολλά μπράβο Αλέξανδρε για όλη σου την προσπάθεια αυτή και για αυτό θα μεγαλουργήσεις στο διηνεκές και θα σε χειροκροτούμε ως τον αυριανό σπουδαίο πρωταγωνιστή! Το καλοκαίρι θα ξεκινήσει περιοδεία από τις 24 Ιουνίου μαζί με τον Γιάννη Μπέζο και τον Αιμίλιο Χειλάκη με το διαχρονικό και ένα από τα πιο σπουδαία έργα του τεράστιου William Shakespeare” Οθέλος”, όπου θα υποδυθεί τον Κάσιο, σε σκηνοθεσία των Αιμίλιου Χειλάκη-Μανώλη Δούνια. Ο πολυτάλαντος ηθοποιός- έχει κάνει και μία σκηνοθεσία σε ένα μονόλογο – Αλεξανδρος Βάρθης από το Α ως το Ω!

ΣχετικάΆρθρα

Αγαλλίαση: Το συναίσθημα που θα έπρεπε να νιώθουν όλοι οι ηθοποιοί τη στιγμή ακριβώς πριν βγουν στη σκηνή.

Βάθος: Ψάξιμο. Διαρκής αναζήτηση του ουσιώδους. Ή αλλιώς, να μην εφησυχάζεις. Να μην κάθεσαι στα αβγά σου.

Γενναιότητα: Η ανάληψη της ευθύνης του εαυτού σου. Της γνώμης σου. Της οπτικής σου για τα πράγματα και τη ζωή.

Διαφορετικότητα: Ποικιλία. Η ποικιλία είναι πάντα καλή και χρήσιμη.

Εκφραστικά μέσα: Ό,τι έχεις πάνω σου και μέσα σου. Ό,τι σου δίνεται από τη φύση αλλά κυρίως ό,τι αποκτάς στη διάρκεια της ζωής σου.

Ζήλος: Ο μοναδικός τρόπος να κάνεις κάτι σωστά. Αν δεν κάνεις κάτι με ζήλο, καλύτερα να μην το κάνεις.

Ήλιος (σίριαλ): Φωτίζει τη ζωή μου μέσα σε αυτή τη σκοτεινιά της πανδημίας. Είμαι τυχερός που συναντήθηκα με τόσο προικισμένους ανθρώπους και όλοι μαζί κρατάμε συντροφιά σε κόσμο που την έχει ανάγκη.

Θέατρο: Τόπος εκπαίδευσης, παιδείας, ανθρωπιάς, προσφοράς, πνευματικής αρωγής. Και για τους ανθρώπους που το απαρτίζουν και για το κοινό.

Ιατρικό εμβόλιο κορωνοϊού: Η νίκη του ανθρώπου του διαφωτισμού έναντι του μεσαιωνικού ανθρώπου. Νίκη της λογικής και της επιστήμης. Για εμένα είναι το αποτέλεσμα χιλιάδων χρόνων εξέλιξης του ανθρώπινου είδους. Μια συλλογική επιστημονική προσπάθεια που θα μνημονεύεται από τους ιστορικούς του μέλλοντος ως εξαιρετική στιγμή και σημείο αλλαγής. Ο μόνος τρόπος να μειώσουμε στο ελάχιστο τις απώλειες και να βγούμε επιτέλους από αυτή την κατάσταση.

Καλοκαιρινά σχέδια: ”Οθέλος” του Σαίξπηρ! Σε σκηνοθεσία Αιμίλιου Χειλάκη και Μανώλη Δούνια. Θα πάμε σε όλη την Ελλάδα και περιμένω να με ανυπομονησία την πρεμιέρα μας στις 24 Ιουνίου!

Λογοτεχνικά κείμενα: Τροφή για τη σκέψη, τη φαντασία και την προσωπικότητα. Σε ταξιδεύουν πιο μακριά από κάθε αεροπλάνο και πλοίο.

Μυθοπλασίες: Η πραγμάτωση της φαντασίας. Ιδανικές, όταν θες να πεις μια ιστορία, επικίνδυνες, όταν τις ζεις…

Ντομπροσύνη: Παρεξηγημένη έννοια. Ντόμπρος δεν είναι αυτός που λέει αυτό που σκέφτεται. Ντόμπρος είναι αυτός που κάνει αυτό που αισθάνεται. Ο ειλικρινής πρώτα με τον εαυτό του και μετά με όλους τους άλλους.

Ξένο ή ελληνικό ρεπερτόριο: Δεν τα διαχωρίζω. Όλα έχουν την αξία τους. ‘Ισως, έχουμε αδικήσει τα “δικά μας”. Θα πρέπει να τα ξαναδούμε με προσοχή και καθαρή ματιά.

Οριοθέτηση: Είναι απαραίτητη και για την ζωή και για την δουλειά μας. Δυστυχώς, νομίζω ότι την απόλυτη ελευθερία δεν είμαστε ακόμα σε θέση να τη διαχειριστούμε. Αν την είχαμε δεν θα ξέραμε τι να την κάνουμε.

Παραβατικός: Άλλη μια παρεξηγημένη λέξη. Ειδικά στην δουλειά μας. Θα πρέπει να παίζουμε μόνιμα στα όρια της παράβασης, χωρίς όμως αυτός να είναι ο στόχος. Η παράβαση θα πρέπει να είναι ειλικρινής, αυθόρμητη, πηγαία. Αλλιώς αποτυγχάνει. Έτσι, και στη ζωή. Υπάρχουν παραβάσεις που έγιναν επαναστάσεις και παραβάσεις που μετατράπηκαν σε εγκλήματα.

Ρόλοι: Η δυνατότητα να μπαίνεις στα παπούτσια του άλλου. Να τον κατανοείς. Να ζεις ψήγματα της ζωής κάποιου άλλου. Ένας ολόκληρος κόσμος δηλαδή.

Σεμνότητα: Τι όμορφη έννοια. Και πόσο λείπει σήμερα! Κακώς έχει μπερδευτεί με τη σεμνοτυφία. Η σεμνότητα είναι χαρακτηριστικό ευγενές. Είναι δείγμα πολιτισμού και παιδείας. Δεν μιλάω φυσικά για τη χριστιανική σεμνότητα. Αλλά εκείνο το χαρακτηριστικό των ανθρώπων που τους κρατά μακριά από την επειδειξιομανία και την κομπορρημοσύνη.

Τιμιότητα: Ο Σαίξπηρ στον” Οθέλο” βάζει τον Ιάγο να λέει ότι για να είσαι τίμιος αρκεί να δείχνεις τίμιος. Πόσους Ιάγους γνωρίζουμε σήμερα; Στην πολιτική σκηνή και στη ζωή μας; Για να είσαι τίμιος πρέπει να είσαι δίκαιος με τους ανθρώπους. Να έχεις τίμια συνείδηση.

Υποσυνείδητο: Εκείνο το διαβολάκι στον ώμο σου, που σου ψιθυρίζει όλα αυτά τα περίεργα και εσύ κάνεις ότι δεν το ακούς. Άκουσέ το. Από το ένα αυτί. Από το άλλο να ακούς τον κόσμο.

Φιλαλληλία: Εάν είναι αυθεντική και όχι δογματικά προσποιητή μπορεί να μας οδηγήσει να ακούσουμε τι έχει να μας πει ο διπλανός μας.

Ψυχοσύνθεση: Αυτό δεν είναι που αλλάζει κάθε δέκα λεπτά μέσα στην καραντίνα;

Ωραία ζωή: Ωραίοι άνθρωποι. Φίλοι, συνεργάτες, οι δικοί σου άνθρωποι. Τα υπόλοιπα τα βρίσκεις μαζί τους.