ΤΩΡΑ |
Ο ”Δον Καμίλο”, η κωμωδία που απευθύνεται σε όλες τις ηλικίες, ανέβηκε στο θέατρο Broadway θριαμβευτικά και με δύο επιτυχημένες καλοκαιρινές σεζόν, ύστερα από 50 χρόνια! Το έργο το εμπνεύστηκε ο διαχρονικός συγγραφέας Σωτήρης Πατατζής από τα ευθυμογραφήματα του Ιταλού συγγραφέα Τζοβάνι Γκουαρέσκι και το έγραψε ειδικά για τον μεγάλο κωμικό Μίμη Φωτόπουλο για να υποδυθεί τον ομότιτλο ρόλο. Η ανεπανάληπτη ερμηνεία του αείμνηστου κωμικού γράφτηκε με χρυσά γράμματα στο θεατρικό Πάνθεον και άφησε εποχή στο καλλιτεχνικό γίγνεσθαι! Παρότι γράφτηκε το 1958, είναι τόσο επίκαιρο σήμερα όσο ποτέ! Η υπόθεση της κωμωδίας- σάτιρας διαδραματίζεται λίγο μετά το δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο σε μια μικρή κωμόπολη της Νότιας Ιταλίας. Τον Δον Καμίλο ερμηνεύει ο Πέτρος Ξεκούκης σε σκηνοθεσία του Γιώργου Ματαράγκα πλαισιωμένος με ένα εξαιρετικό θίασο. Για τον Πέτρο Ξεκούκη δεν χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις. Είναι γνωστό ότι είναι ένας από τους ξεχωριστούς κωμικούς – και όχι μόνο- ηθοποιούς με πηγαία κωμική φλέβα και πάντα υποδύεται τον εκάστοτε ρόλο που του ανατίθεται υποδειγματικά, παραδειγματικά και με απόλυτη ταύτιση. Το κοινό τον αγαπά ιδιαίτερα και ο ίδιος δίνει πάντα τον καλύτερο εαυτό του για να το ευχαριστήσει και να μην το διαψεύσει. Δεν το κοροϊδεύει ποτέ με ευκολίες και μανιέρα και πάντα βρίσκεται ετοιμοπόλεμος, όταν χτυπήσει το τρίτο κουδούνι και ανοίξει η αυλαία. Είμαι βέβαιος ότι η ερμηνεία του ως Δον Καμίλο θα είναι ιδανική και η επιλογή του ευθύβολη! Τηλεοπτικά πρόσθεσε φέτος δύο καλλιτεχνικά σπουδαία εγχειρήματα στο παλμαρέ του, συμμετέχοντας στην τηλεοπτική σειρά του Μανούσου Μανουσάκη ”Βαρδιάνος στα Σπόρκα” και παίζοντας παράλληλα τον Νικηταρά, με αφορμή τα 200 χρόνια της επετείου από την ελληνική επανάσταση του 1821. Ο πληθωρικός κωμικός Πέτρος Ξεκούκης από το Α ως το Ω!
Αγάπη: Προσφορά με ανιδιοτέλεια.
Βαρδιάνος στα Σπόρκα: Έργο επίκαιρο με πολλά μηνύματα αφενός, και αφετέρου μια από τις καλύτερες επαγγελματικές συνεργασίες που είχα με πρωτεργάτη τον υπερταλαντούχο κύριο Μανουσάκη.
Γέλιο: Πηγή ζωής.
Δον Καμίλο: Επίκαιρη πολιτική σάτιρα.
Έρωτας: Αγάπη των ελαττωμάτων του άλλου.
Ζωή: Γλυκιά εναλλαγή από γέλιο και δάκρυ.
Ηθοποιός: Εκφραστής συναισθημάτων και κοινωνός μηνυμάτων.
Θέατρο: Ψυχής θεραπευτήριον.
Ιατρικό εμβόλιο κορωνοϊού: Σπουδαίο ιατρικό επίτευγμα.
Κωμωδία ή δράμα: Έννοιες συνυφασμένες με τη ζωή.
Λογομαχία: Αντιπαράθεση επιχειρημάτων.
Μανιέρα: Ερμηνευτική πενία.
Νικηταράς: Ήρωας πιστός στα ιδανικά του μέχρι τέλους, Παράδειγμα προς μίμηση.
Ξένο ρεπερτόριο: Κλασικοί θεατρικοί συγγραφείς ως ψυχής και πνεύματος προαγωγοί.
Οικογένεια: Το λιμάνι στο μεγάλο και δύσκολο ταξίδι της ζωής μας.
Πολιτική: Ενεργή συμμετοχή στα κοινά.
Ρόλοι: Συμβολική απεικόνιση της κοινωνίας.
Σωτήρης Πατατζής: Θεατρικός συγγραφέας, λογοτέχνης, δημοσιογράφος, νομικός και πατριώτης, μια πολυεπίπεδη προσωπικότητα που χάραξε τη δική του μοναδική πορεία κάνοντάς μας όλους υπερήφανους για ακόμη μια φορά που είμαστε ‘Έλληνες.
Ταυτότητα (θεατρικός όρος): Η προσωπικότητα που ενσαρκώνεται μέσω του ρόλου.
Υπερβολή: Ακραία έκφραση συναισθημάτων
Φανατισμός: Πνευματική τύφλωσις
Χειμερινή σεζόν (επόμενα σχέδια): Περιοδεία και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας.
Ψυχολογική καταπίεση: Αγώνας προς τη ψυχική κάθαρση.
Ωραίο φινάλε: Συναισθηματική πληρότητα θεατών-ηθοποιών.
Σχόλια για αυτό το άρθρο