ΤΩΡΑ |
Ανακαλύψτε την Όλγα Holdorff Μυριαγκού στην αποκλειστική συνέντευξη που ακολουθεί.
-Ξεκίνησες μαθήματα βιολιού όταν ήσουν 4 ετών. Μίλησέ μου αναλυτικά γι΄ αυτό
Ήθελα πολύ να μάθω βιολί σε τόσο μικρή ηλικία γιατί έπαιζε ο μεγαλύτερος αδερφός μου. Αλλά το πρώτο έτος στα 4 ήταν δύσκολο, η δασκάλα εκείνη την εποχή δυστυχώς δεν ήταν παιδαγωγικά ικανή για μικρά παιδιά. Δεν ήθελα να αγγίξω άλλο το βιολί. Ευτυχώς όταν ήμουν πεντέμισι χρονών, η μητέρα μου με πήγε σε μια άλλη δασκάλα που δίδασκε χρησιμοποιώντας τη μέθοδο Suzuki. Από τότε ξεκίνησαν πραγματικά τα μαθήματα. Συναυλίες με εμάς τους μαθητές γίνονταν σχεδόν κάθε Σαββατοκύριακο. Σε ηλικία 14 ετών πήρα την πρώτη μου υποτροφία στο Βερολίνο. Από εκεί και πέρα ο δρόμος ήταν ξεκάθαρος.
-Ποιες είναι οι πιο δυνατές αναμνήσεις που έχεις κρατήσει ως παιδί από τους γονείς σου;
Μια πολύ προσωπική ερώτηση, καθώς έχασα τους γονείς μου σε μικρή ηλικία. Πάντα στο σπίτι μας μπαινόβγαιναν καλλιτέχνες και γινόταν πολύς λόγος για πολιτική αλλά και για συναισθήματα. Ο καθένας είχε τη δική του τέχνη στην οικογένεια μας (μουσική, αρχιτεκτονική, γλυπτική, ζωγραφική, ποίηση) αλλά ήμασταν πάντα εκεί ο ένας για τον άλλον. Υπήρχε πολλή αγάπη και συντροφικότητα. Συζητούσαν πάντα τα προβλήματα και δεν τα κρατούσαν κρυφά, ούτε από εμάς, τα παιδιά. Πολλές όμορφες αναμνήσεις, ιδιαίτερα ταξίδια, δραστηριότητες, κάνοντας χειροτεχνίες, παίζοντας… Είχα υπέροχους γονείς.
-Τι θυμάσαι από τα παιδικά σου χρόνια στη Χίο γενικότερα;
Τις γιορτές με όλους τους συγγενείς. Περπατώντας στους άστρωτους δρόμους με κόκκινο χώμα για να πάμε στο διπλανό χωριό για να αγοράσουμε γλυκά. Μετά την κατσίκα μου. που μου την είχε αγοράσει η μητέρα μου και έτσι είχε γλιτώσει το ζώο από το σφαγείο. Την πρώτη νύχτα, επέτρεψαν να κοιμηθεί το κατσικάκι στο υπνοδωμάτιο μου, μετά οι γονείς μου της έφτιαξαν ένα στάβλο. Θυμάμαι επίσης το ελληνικό Πάσχα με την γιαγιά μου. Το τραπέζι ήταν γεμάτο με φαγητά, εκείνη μαγείρευε μέρες πριν. Καλαθάκια γεμάτα ροδοπέταλα από τον κήπο της για τα παιδιά, για να ρίξουμε από το μπαλκόνι το βράδυ όταν ο επιτάφιος περνούσε κάτω από το σπίτι της. Έπρεπε να παίξω και βιολί, στην γιαγιά μου άρεσε ο Μπετόβεν. Αγαπούσα την παραλία της Ελίντα, ήταν τόσο καταπράσινη και ειδυλλιακή. Κατά τα άλλα, παίξιμο, κολύμβηση και να τρώμε παγωτά με ξαδέρφια και φίλους το καλοκαίρι.
-Είχες είδωλα όταν ήσουν μικρή και ποια ήταν αυτά;
Ναι, βιολίστες/σολίστ όπως η Anne-Sophie Mutter, μου άρεσε η ηχογράφηση της του κοντσέρτου για βιολί του Mendelssohn ως παιδί. Ως έφηβη είχα τον Che Guevara και τον Bruce Lee την εποχή που έκανα Kung Fu.
-Πώς έγινε η γνωριμία σου με τoν Λευτέρη Βενιάδη και πώς προέκυψε η συνεργασία σας;
Μου τον σύστησε στη Χίο, η καλή μου φίλη και θεατρολόγος Αυγουστίνα Λυκουρίνα, όταν ήμασταν έφηβοι. Χρόνια αργότερα με πήρε ο Λευτέρης από την Ελλάδα και μου είπε ότι θα ήθελε να σπουδάσει σύνθεση στη Γερμανία. Του πρότεινα διάφορα πανεπιστήμια και καθηγητές. Η τύχη τα έφερε έτσι, ώστε έγινε δεκτός και στο πανεπιστήμιο UdK Berlin, όπου σπούδαζα ήδη. Εκεί προέκυψε μια συνεργασία μέσα από διάφορα πανεπιστημιακά έργα και στις φάσεις των προβών μιλάγαμε για την ιδέα να ξεκινήσει ένα φεστιβάλ στη Χίο.
-Πώς ξεκίνησε η ιδέα για το Μουσικό Φεστιβάλ Χίου;
Η ιδέα προέκυψε όταν ήμασταν φοιτητές. Σε κοινά έργα στο πανεπιστήμιο, ο Λευτέρης και εγώ μιλούσαμε για το πόσο ωραία θα ήταν διάφορες συναυλίες σε συγκεκριμένα μέρη στη Χίο. Η ιδέα έμεινε για πολλά χρόνια. Μετά ήρθε η ευρωπαϊκή οικονομική κρίση, που έπληξε σκληρά τη χώρα, οι γερμανικές εφημερίδες αναφέρθηκαν στους «χρεοκοπημένους Έλληνες», που με πλήγωσε πολύ. Ήξερα ότι κάτι έπρεπε να γίνει τώρα, οι άνθρωποι χρειάζονταν ελπίδα, μια ανάπαυλα στη δύσκολη καθημερινότητά τους. Λίγο μετά άρχισαν να έρχονται και οι πολλοί πρόσφυγες καθημερινά στο νησί. Δύσκολο τόσο για τους ντόπιους όσο και για τους προσωρινούς κατοίκους. Τότε πια ήμουν αποφασισμένη να προσφέρω στο νησί μου, σε μορφή ενός φεστιβάλ αφού η μουσική είναι το επάγγελμά μου.
-Ποια είναι τα θετικά στοιχεία της προσωπικότητας του Λευτέρη που εκτιμάς περισσότερο;
Έχει πολύ έντονη αίσθηση του χιούμορ, που μπορεί να βοηθήσει σε δύσκολες στιγμές. Είναι και συνθέτης και ηθοποιός και εγώ ως παιδί είχα επίσης το θέατρο και τη μουσική να τρέχουν παράλληλα για πολλά χρόνια, πράγμα που σημαίνει ότι συναντιόμαστε και μουσικά και παραστατικά. Έχουμε και το ίδιο εκπαιδευτικό υπόβαθρο από το Πανεπιστήμιο Τεχνών του Βερολίνου, γι’ αυτό συμφωνούμε πάντα καλλιτεχνικά, κατά την επιλογή έργων και σε συνεργασίες.
-Θα μπορούσες να συνεχίσεις το Φεστιβάλ χωρίς τον Λευτέρη σε περίπτωση που αποχωρήσει;
Δεν το έχω σκεφτεί, θα σήμαινε θάνατο και δεν θέλω να το φαντάζομαι. Αλλά αν έχουμε φύγει και οι δύο, πιστεύω ότι έχουμε ήδη δώσει τόση έμπνευση και μουσική υποστήριξη στο νησί που θα καρποφορήσει και μετά την αποχώρησή μας.
-Η Χίος είναι ένας μουσικόφιλος τόπος. Μέσα κι από την εμπειρία σου από το Φεστιβάλ, θεωρείς ότι αυτό αυξάνεται με τα χρόνια ή μειώνεται το ενδιαφέρον των ντόπιων για τη μουσική;
Από την εμπειρία μου, το ενδιαφέρον για τη μουσική αυξάνεται συνεχώς. Έχουμε όλο και περισσότερο κοινό κάθε χρόνο. Στο φεστιβάλ έρχονται επίσης πολλοί τουρίστες και Έλληνες από γειτονικά νησιά. Πολλοί ντόπιοι μας είπαν και αυτό το καλοκαίρι ότι ήμασταν οι πρώτοι που στήσαμε τέτοια μουσικά προγράμματα και ότι ήμασταν και είμαστε έμπνευση για πολλούς. Νέες μουσικές πρωτοβουλίες αναδύονται στο νησί και όλο και περισσότεροι νέοι αποφασίζουν να ασχοληθούν ενεργά με τη μουσική ή και να σπουδάσουν μουσική, κάτι που υποστηρίζουμε ενεργά.
-Το καλοκαίρι κάνατε ένα σούπερ επιτυχημένο beach party στο πλαίσιο του Φεστιβάλ στην παραλία του Καρφά. Πες μου δυο λόγια για αυτή τη βραδιά
Μας αρέσει να διοργανώνουμε εκδηλώσεις σε διαφορετικές και μερικές φορές πολύ ασυνήθιστες τοποθεσίες. Μου αρέσει να παίζω με την αρχιτεκτονική των χώρων και την επιρροή που έχει η μουσική στον τόπο και το αντίστροφο. Εκεί φαίνονται οι καταβολές από τους αρχιτέκτονες γονείς μου. Από τη μια, η παραλία του Καρφά είναι η πατρίδα μου και από την άλλη χρειαζόταν επειγόντως μια χαρούμενη και χαλαρή ατμόσφαιρα πάρτι. Ένιωσες πώς οι άνθρωποι διψούσαν για μια χαρούμενη συνάντηση μετά τα χρόνια της πανδημίας και γιόρταζαν μαζί.
Moυσικό Φεστιβάλ Χίου: Μαγικό beach πάρτι με Balkan Spirit Ensemble & Nedyalko Nedyalkov
– Η έναρξη του φετινού Φεστιβάλ έγινε στον αύλειο χώρο της Ιεράς Μονής Κοιμήσεως Θεοτόκου στα Μεστά με δική σου συμμετοχή. Πώς ήταν αυτή η εμπειρία;
Πριν από χρόνια γύρισα το νησί με το βιολί μου και δοκίμασα διαφορετικά μέρη ακουστικά. Εκείνη την εποχή, η καλή μου φίλη Αυγουστίνα Λυκουρίνα μου έδειξε αυτό το μοναστήρι και ένιωσα αμέσως τη μαγεία αυτού του ξεχωριστού χώρου. Έβγαλα το βιολί μου, έπαιξα μερικές νότες και μου ήταν ξεκάθαρο ότι έπρεπε να γίνει μια συναυλία εκεί μια μέρα. Πέρυσι το Sebun Quartet μου, έπαιξε σε αυτόν τον ανοιχτό χώρο για πρώτη φορά. Φέτος οι παραλλαγές Goldberg του Μπαχ παίχτηκαν με τρίο εγχόρδων, το οποίο ταιριάζει πολύ σε αυτήν την τοποθεσία της εκκλησίας. Το χωριό Μεστά μου φαίνεται πλέον σαν πατρικό χωριό, ο κόσμος μας περιμένει ήδη εκεί, κουρεύει το γρασίδι, στήνει καρέκλες κ.λ.π. Νομίζω ότι είναι υπέροχο που οι κλασικές συναυλίες γίνονται εκεί σε ένα πολύ άτυπο πλαίσιο. Αυτό σημαίνει ότι η εκδήλωση ανακοινώθηκε και με μεγάφωνο, όπως συνηθίζεται στο χωριό και το βράδυ πριν τη συναυλία, μια τσιγγάνα περπατούσε στις σειρές και πουλούσε πολύχρωμα μπαλόνια με φώτα. Η συναυλία έγινε κάτω από τον έναστρο ουρανό και μισή ώρα μετά την έναρξη της συναυλίας, ανέτειλε η μέγα πανσέληνος της χρονιάς. Ήταν φανταστικό! Το κοινό αποτελούνταν τόσο από λάτρεις της κλασικής μουσικής, που είχαν έρθει από την πόλη της Χίου, όσο και από κατοίκους του χωριού και τις γύρω περιοχές, κάποιοι από τους οποίους δεν είχαν έρθει ποτέ ξανά σε επαφή με την κλασική μουσική. Όλοι παρακολουθούσαν τη μουσική με μεγάλη συγκέντρωση.
-Μπορείς να ξεχωρίσεις τρεις σημαντικές στιγμές του Φεστιβάλ στα 7 χρόνια; Ποιες είναι αυτές και γιατί;
Είναι δύσκολο για μένα να διαλέξω τρεις στιγμές γιατί υπήρξαν πολλές τα τελευταία 7 χρόνια. Και ήταν όλες πολύ ιδιαίτερες και δεν συγκρίνονται μεταξύ τους. Διαφορετικά μέρη όπως ερείπια μοναστηριών, αμφιθέατρα, πλατείες χωριών, γήπεδο ποδοσφαίρου, σχολεία, Ομήρειο Πνευματικό Κέντρο Δήμου Χίου, αρχοντικά, εκκλησίες, παραλίες, μουσεία, αρχαιολογικοί χώροι όπου πραγματοποιήθηκαν μεταξύ άλλων, κλασικές συναυλίες, συναυλίες τζαζ, μουσικό θέατρο, συναυλίες για παιδιά, σεμινάρια και εργαστήρια.
-Ποια είναι τα πέντε στοιχεία που κάνουν ξεχωριστή τη Χίο; (εκτός από το Μουσικό Φεστιβάλ Χίου)
Πολλές ακόμα ανέγγιχτες παραλίες, οι διαφορές στο τοπίο στο βορρά και το νότο, μοναδική αρχιτεκτονική όπως γραφικά πέτρινα χωριά και ο Κάμπος της Χίου, διάφορα χιώτικα προϊόντα και τα ευρύτατα πολιτιστικά ενδιαφέροντα των Χιωτών.
-Τι πιστεύεις ότι πρέπει να αλλάξει στη Χίο για να πάει ακόμα πιο μπροστά το νησί;
Το θέμα της προστασίας του περιβάλλοντος και της αειφορίας πρέπει να έρθει ακόμη περισσότερο στο προσκήνιο. Αυτό ισχύει για την οικολογική παραγωγή ενέργειας, την προστασία των δασών και της θάλασσας καθώς και για μια οικολογική και ευαίσθητη προσέγγιση στη νέα ανάπτυξη. Η επισκευή παλαιών σπιτιών θα πρέπει να γίνεται πριν από την κατασκευή νέων. Αυτό φέρνει επίσης μια διαφορετική ποιότητα τουρισμού. Έτσι φαντάζομαι ένα σύγχρονο νησί.
– Περιέγραψέ μου τη ζωή σου μεταξύ Χίου και Βερολίνου
Είμαι πολύ τυχερή που νιώθω σαν στο σπίτι μου και στα δύο μέρη. Αυτό είναι ένας μεγάλος εμπλουτισμός για μένα αλλά και για τους δύο κόσμους, τους οποίους φέρνω όλο και πιο κοντά μεταξύ τους μέσα από το φεστιβάλ. Είμαι πολύ τυχερή που μπορώ να το μεταδώσω στις επόμενες γενιές. Και κυρίως μέσω των προγραμμάτων ανταλλαγής νέων που υλοποιούμε με νέους από το Βερολίνο και τη Χίο. Για παράδειγμα, τα παιδιά και οι νέοι από την Κρατική Χορωδία και του Καθεδρικό Ναού του Βερολίνου ήρθαν στη Χίο και φέτος πάνω από 40 νέοι ταξίδεψαν από τη Χίο στο Βερολίνο.
-Πώς περνάς τον ελεύθερο χρόνο σου;
Δεν έχω αρκετό ελεύθερο χρόνο αυτή τη στιγμή, αγαπώ αυτό που κάνω καλλιτεχνικά. Αλλά όταν αφιερώνω χρόνο για να επαναφορτιστώ, μου αρέσει να συναντιέμαι με φίλους και οικογένεια και να απολαμβάνουμε καλό φαγητό μαζί ή να βρίσκομαι στη φύση, στη σιωπή ή να περνάω χρόνο με τα ζώα μου. Αυτό με βάζει σε μια καλή ισορροπία μετά τις συναυλίες ή τις εκδόσεις του φεστιβάλ με πολύ δράση και πολύ κόσμο.
– Ποια ήταν η ανταπόκριση του κόσμου και ποια τα συμπεράσματά σου από το καλοκαιρινό Φεστιβάλ Χίου;
Το φεστιβάλ μεγαλώνει συνεχώς και όλο και περισσότερος κόσμος έρχεται στις εκδηλώσεις μας. Όποιο στιλ μουσικής κι αν είναι, είναι αποδεκτό γιατί ο κόσμος ξέρει ότι θα βρει υψηλή καλλιτεχνική ποιότητα και θα ζήσει καινούργιες και ανανεωμένες στιγμές.
-Τι να περιμένουμε από το επόμενο Μουσικό Φεστιβάλ Χίου;
3 έως 10 Φεβρουαρίου έρχεται η χειμερινή έκδοση του Φεστιβάλ, με ένα πλούσιο και, όπως πάντα, πολυπολιτισμικό πρόγραμμα που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων, κλασικές συναυλίες καθώς και παιδική όπερα με και για παιδιά.
-Ποια είναι τα επόμενα καλλιτεχνικά σου σχέδια;
Μεταξύ άλλων συναυλίες με το σύνολο Lux:nm με σύγχρονη μουσική, μετά με το Κουαρτέτο Sebun και ηχογραφήσεις με το μουσικό μου σύνολο Berlin Music Ensemble, καθώς και συναυλίες με διάφορες ορχήστρες.
-Όλη η ζωή σου είναι τυλιγμένη με μουσική. Μπορείς να φανταστείς τη ζωή σου χωρίς μουσική;
Χρειάζομαι μουσική σαν τον αέρα που χρειάζομαι για να αναπνεύσω. Εύχομαι κάθε άτομο να βρει ένα πάθος στη ζωή, κάτι για το οποίο είναι παθιασμένος. Αυτό σε κρατά ζωντανό ακόμα και σε δύσκολες καταστάσεις και συνθήκες.
Σε ευχαριστώ πολύ Όλγα μου…
Η συνέντευξη στα γερμανικά
Σχόλια για αυτό το άρθρο