Από την/τον Vasilis Papavasiliou | 11 Ιανουαρίου 2020
Ο χαρισματικός, πολυτάλαντος, αέναα δημιουργικός, φωτεινός, ευρηματικός, πολυσχιδής, θεατράνθρωπος, άξιος, άνθρωπος του πνεύματος και της Τέχνης, Πέτρος Ζούλιας, δεν κάνει απλώς θέατρο κάνει καλό θέατρο! Δεν χρησιμοποιεί νεωτερισμούς και εύκολους εντυπωσιασμούς αλλά αναδεικνύει πάντα αυτό που ζητεί ο συγγραφέας, μένει πιστός στο πνεύμα του έργου, με συνέπεια,σκέψη- διαθέτει άριστες γνώσεις για το θέατρο-και εμφανή την λεπτομερή και αριστοτεχνική δουλειά. Δημιουργεί, όσο λίγοι συνάδελφοι του, τη μαγεία του θεάτρου, τη λεγόμενη μέθεξη και ο θεατής φεύγει από τις παραστάσεις του πλήρης ψυχικής και πνευματικής ανάτασης, κι αυτό που βλέπει δεν χάνεται, δεν ξεθωριάζει μόλις εγκαταλείψει την αίθουσα, αλλά χαράσσεται ανεξίτηλα στη μνήμη του για πάντα, τον καθιστά πλουσιότερο ως προς την παιδεία του αλλά παράλληλα τέρπει τα μάτια του και όλες τις αισθήσεις του! Μυρίζει θέατρο το κοινό μόλις πέσει η αυλαία, το έργο που παρακολούθησε του αφήνει τις καλύτερες των εντυπώσεων, γιατί αυτό που είδε ήταν εύληπτο , του άρεσε, το αγάπησε… Δεν του έδωσα τυχαία τον τίτλο του αρχιτέκτονα των επιτυχιών, ούτε του ρομαντικού Δον Κιχώτη του θεάτρου! Το αξίζει και με το παραπάνω! Ο Πέτρος Ζούλιας είναι ένας από τους δέκα καλύτερους σκηνοθέτες που κοσμούν και λαμπρύνουν την ελληνική σκηνή! Φέτος, σκηνοθέτησε τρία αριστουργήματα που δεν πρέπει να χάσετε για κανένα λόγο! Τις τρυφερές, συγκινητικές ‘’Φάλαινες του Αυγούστου’’ του Ντέιβιντ Μπέρρυ, ύμνος στην τρίτη ηλικία με δύο κυρίες του θεάτρου μας την αισθαντική Τζένη Ρουσσέα και την Έρση Μαλικένζου, παίζεται στο θέατρο ‘’Χώρα’’- ίσα που το προλαβαίνετε- την “ Δασκάλα με τα χρυσά μάτια’’ του μεγάλου Στράτη Μυριβήλη με την σπουδαία Λένα Παπαληγούρα να κυριαρχεί επί σκηνής σε ένα ατμοσφαιρικό, εικαστικό περιβάλλον όπου σε δύο ώρες περίπου κατόρθωσε να αποδώσει το πνεύμα του συγγραφέα και το κλίμα της ταραχώδους εποχής εκείνης – μεγάλος άθλος- παίζεται στο θέατρο ‘’Βέμπο’’ και την σαρωτική Νένα Μεντή να παραδίδει μαθήματα υπόδυσης και να δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας που σε αιχμαλωτίζει, ενσαρκώνοντας την Μαρίκα Κοτοπούλη στο ομότιτλο έργο που έγραψε και διασκεύασε ο ίδιος που παίζεται στο θέατρο ‘’Χώρα’’. Αν δεν έχετε δει παραστάσεις μεγαλειώδους αισθητικής , υψηλών απαιτήσεων με άριστους συντελεστές και καλό θέατρο – που είναι στις δόξες του με τις τρεις αυτές παραστάσεις- να τις δείτε όλες! Σας τις συνιστώ ανεπιφύλακτα, είναι από τις καλύτερες της τελευταίας δεκαετίας!
Ο σπουδαίος και μοναδικός Πέτρος Ζούλιας από το Α έως το Ω!
Ατάκα: Φράση στο θέατρο. Είναι ο διάλογος των ηθοποιών.
Βιβλία (μυθιστορήματα): Αγαπημένα, διαφυγή, προσωπικός ελεύθερος χρόνος, υλικό για δημιουργία, έμπνευση.
Γνώση: Την αναζητώ διαρκώς και πάντα νιώθω ανεπαρκής…
Δραματουργική επεξεργασία: Το μεγάλο ταξίδι στο πνεύμα και την καρδιά του συγγραφέως.
Έμπνευση: Η γενουσιουργός δύναμη για το σκηνικό μου σύμπαν.
Ζωοδότης: Η επαφή μου με τον συγγραφέα.
Η δασκάλα με τα χρυσά μάτια: Μία μεγάλη θεατρική εμπειρία.
Θέατρο: Η μεγάλη προσωπική μου θέση σε αυτό πάνω από 25 χρόνια! Η ζωή μου! Πιο ισχυρό από αυτήν…
Ιδέα: Η μήτρα που γεννά…
Κριτικοί: Οι αυστηροί παρατηρητές μου.
Λόγος: ‘’ Εν αρχή ην ο λόγος’’. Όλα τα άλλα έπονται.
Μαρίκα Κοτοπούλη: Μοναδική προσωπικότητα, μπροστά ακόμη και από το 2020…
Ντέιβιντ Μπέρρυ: Ένας πολύ ευαίσθητος συγγραφέας που έσκυψε με τρομερή αγάπη πάνω στην τρίτη ηλικία.
Ξένοι ή Έλληνες συγγραφείς: Έλληνες κατ’ αρχήν, γιατί είναι κοντινοί μου συγγενείς. Πάντα έχω μεγαλύτερη χαρά, όταν παρουσιάζω ελληνικό έργο.
Οι φάλαινες του Αυγούστου: Η αφορμή για να έρθω σε επαφή με τρία ιερά τέρατα την Τζένη Ρουσσέα, την Έρση Μαλικένζου, τον Νίκο Γαλανό και ένα πολύ τρυφερό έργο.
Πειραματισμοί: Δεκτοί, αλλά μεγαλώνοντας είμαι πιο επιφυλακτικός.
Ρομαντισμός: Βασικό χαρακτηριστικό μου…
Στράτης Μυριβήλης: Συγγραφέας μεγάλων εσωτερικών διαδρομών και αυτή ήταν η βασική του δυσκολία να μεταφερθεί στη σκηνή.
Τέχνη: Έκφραση, δημιουργία, αναγκαία συνθήκη για να υπάρχει ο άνθρωπος…
Υστεροφημία: Υπάρχει ένας προβληματισμός αλλά δεν την διεκδικώ, δεν είναι εμμονή, δεν με απασχολεί ιδιαίτερα. Μόνο το παρόν…
Φαντασία: Μεγάλη δασκάλα! Οι χαρούμενοι άνθρωποι είναι αυτοί που διαθέτουν μεγάλη φαντασία. Είναι ελιξήριο, μεγάλη δύναμη, ειδικά για τον καλλιτέχνη.
Χάρισμα: Ιδιαίτερη ικανότητα που κάνει έναν άνθρωπο να ξεχωρίζει.
Ψυχή: Ύπαρξη…
Ωραία παράσταση: Αυτή που την αγαπάει και την καταλαβαίνει ο κόσμος…
