Άννα Φόνσου: “Σ’ Αυτή Τη Ζωή Δεν Έπληξα Ποτέ…”

Ένα από τα πιο σημαντικά έργα της παγκόσμιας δραματουργίας ενός σπουδαίου συγγραφέα, ανέβηκε στο θέατρο ΆΛΜΑ, από τη μεγάλη κυρία του θεάτρου- ποιος από εμάς βέβαια δεν θυμάται τις ταινίες της την εποχή της αθωότητάς μας και τις τηλεοπτικές σειρές στις οποίες πρωταγωνιστούσε- Άννα Φόνσου! Πρόκειται για το έργο του Ζαν Πολ Σαρτρ “Η πόρνη που σέβεται”, το οποίο σκηνοθέτησε ο καλός Νίκος Βαγιανός. Η παράσταση παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον λόγω της υπόθεσής της, αλλά και γιατί η άξια Άννα Φόνσου δίνει ένα μοναδικό ρεσιτάλ υποκριτικής επί σκηνής, γι’αυτό και όλοι οι νέοι ηθοποιοί- αλλά και το νεαρό θεατρόφιλο κοινό και όχι μόνο- πρέπει να πάνε να την δουν, γιατί οι θεατρίνες με εκτόπισμα και κύρος, έχουν αρχίσει να εκλείπουν πια από το θεατρικό σανίδι. Αξίζει να σημειώσω- αν και είναι ευρέως γνωστό- το πόσο πολλά και μέσα από το “είναι” της έχει προσφέρει η Άννα Φόνσου για το ”Σπίτι του ηθοποιού” στο οποίο ειναι αφιερωμένη ψυχή τε και σώματι. Πηγαίνετε να δείτε αυτή την παράσταση και να απολαύσετε τη μεγάλη αυτή ηθοποιό!

ΣχετικάΆρθρα

Γιατί επέλεξες να ανεβάσεις φέτος Σαρτρ και συγκεκριμένα το έργο του “Η πόρνη που σέβεται”;

Επειδή ο Σάρτρ είναι από τους πιο διαχρονικούς συγγραφείς και κυρίως γιατί το έργο «Η πόρνη που σέβεται» διαπραγματεύεται την αδικία, τον ρατσισμό, την αλήθεια, το ψέμα κι όλα αυτά που μάς ταλαιπωρούν στην εποχή μας. Κι ένας άλλος λόγος είναι γιατί η ηρωίδα είναι απροσδιορίστου ηλικίας.

Ο Σαρτρ δεν είναι από τους “δύσκολους” συγγραφείς;

Εξαρτάται. Πιστεύω πως, αν τους συγγραφείς τους δεις σε βάθος είναι τόσο δύσκολοι όσο κι εύκολοι, αρκεί να ασχοληθείς σοβαρά μαζί τους.

Πως είναι να συνεργάζεσαι με το σκηνοθέτη Κώστα Βαγιανό; Είναι η δεύτερη συνεργασία σου μαζί του.

Καταρχήν θέλω να συνεργάζομαι με σκηνοθέτες που εκτιμώ και μ΄ εκτιμούν. Με τον Κώστα Βαγιανό συμβαίνουν και τα δύο. Τον θαυμάζω για την πνευματικότητά του, για την ηρεμία του και για το σεβασμό που δείχνει στους ηθοποιούς είτε είναι πρωταγωνιστές είτε παίζουν ένα μικρό ρόλο.

Τι επιθυμείς πολύ και δε σου έχει συμβεί;

Επιθυμώ τόσα πολλά πράγματα που δεν ξέρω αν με παίρνουν τα χρόνια να τα πραγματοποιήσω. Πάντως μια μεγάλη μου επιθυμία αυτή την εποχή είναι να ξαναβρούμε το χαμόγελο μας οι Έλληνες.

Έχω την εντύπωση ότι δεν έχεις παίξει πολλούς ρόλους των αρχαίων τραγικών και των συγγραφέων της αττικής κωμωδίας. Ισχύει αυτό; Σου λείπουν αυτοί οι ρόλοι;

Για την αττική κωμωδία δεν ισχύει γιατί έχω παίξει και την «Λυσιστράτη» και τις «Εκκλησιάζουσες» που ήθελα να παίξω. Για το αρχαίο δράμα που λατρεύω, έχω παίξει βέβαια ένα πολύ μεγάλο ρόλο την Κλυταιμνήστρα στον Αγαμέμνονα κι επειδή με ρώτησες πιο πάνω τι επιθυμώ πολύ είναι να παίξω ΟΛΟΥΣ τους ρόλους του αρχαίου δράματος. Και σου θυμίζω ότι ήμουν μαθήτρια του Δημήτρη Ροντήρη.

Το θέατρο τι σου έδωσε και τι σου πήρε;

Όλα μού τα πήρε: νιάτα, ομορφιά, λεφτά. Τώρα μού παίρνει τα γεράματα….… του τα έδωσα όλα κι έμεινα στον άσσο. Αλλά δε βαριέσαι …. Σ΄ αυτή τη ζωή δεν έπληξα ποτέ γιατί είχα το θέατρο.

Τι ζητά η ψυχή σου;

Επιθυμία, επιθυμία, επιθυμία για την οποία θα μετανιώσω είναι να πάω στο σπίτι μου στη Τήνο και να ρεμβάζω… μόνο. Έχω κι άλλη μια επιθυμία… να ολοκληρώσω Το Σπίτι Του Ηθοποιού.

Η ζωή έχει πρόβα;

Νομίζω ότι το έχω αποδείξει…. Όλο πρόβα κάνω και δε μαθαίνω τίποτα….

Είσαι ευχαριστημένη από τη ζωή σου;

Μερικές φορές ναι… δε θέλω να είμαι αχάριστη με τη ζωή, μού έδωσε πάρα πολλά, αλλά υπάρχουν και κάτι γεγονότα που με έχουν στιγματίσει, όπως όταν έχασα τους δικούς μου και την αδελφή μου σε σύντομο χρονικό διάστημα. Εκεί, της θύμωσα της ζωής…

Τι σε κάνει χαρούμενη στην καθημερινότητά σου;

Η βροχή, το Μοναστηράκι, η βόλτα χωρίς προορισμό, οι φίλοι μου, η Άντα, η εγγονή μου…

Έχεις απαντήσει ποτέ στο ερώτημα “γιατί έγινα ηθοποιός”;

Όχι. Αν με ρωτούσες τώρα θα σου έλεγα ότι αν ξαναγεννιόμουνα πάλι ηθοποιός θα γινόμουν. Όταν πρωτοξεκίνησα όμως, το έκανα τυχαία. Και μου βγήκε. Και γενικά δε κυνηγάω τη ζωή, ούτε την τύχη… Θέλω αυτές να με κυνηγούν και η τύχη και η ζωή…