Η Ηρώ άφησε για λίγο τις πρόβες και τα μωρά της, το «Σταυράκι» και την Ιζόλδη, για να βρεθούμε. Είναι μία αφοσιωμένη μαμά που μοιάζει με ροκ σταρ, ντυμένη στα μαύρα, με μακριά ξανθά μαλλιά και έξυπνο έντονο βλέμμα. Γυναίκα Τοξότης, με όλη τη σημασία της αστρολογικής έννοιας, κόρη ιερέα, ταλαντούχα καλλιτέχνις, αγαπημένη συνεργάτιδα του Σταμάτη Κραουνάκη και σύζυγος του Σταύρου Ξαρχάκου, ο οποίος σε πρόσφατη συνέντευξή του δήλωσε: «Δεν είμαι αισιόδοξος, είμαι υπεραισιόδοξος, διότι στα 78 μου απέκτησα δίδυμα. Δεν ξέρω αν σας λέει κάτι αυτό. Πόση αισιοδοξία πρέπει να κουβαλάω μέσα μου για να φέρω στον κόσμο δύο ψυχές». Είναι η αισιοδοξία την οποία εμπνέει η αγάπη μίας ζεστής και ιδιαίτερης γυναίκας, που είναι αποφασισμένη να περάσει τα πάντα μαζί σου. Της αρέσει η ζέστη, γι’ αυτό καθόμαστε δίπλα στο τζάκι. Και είναι απολαυστική, οn και off the record.

–Πότε κατάλαβες πως θα γίνεις καλλιτέχνις, πως θα τραγουδάς;
Από μικρή ήθελα να τραγουδάω σίγουρα, αλλά δεν το σκεφτόμουν ποτέ επαγγελματικά, αλήθεια. Ήμουν υπερβολικά ντροπαλή, ήθελα να τραγουδάω όταν ήμουν μόνη, στο σπίτι μου. Δεν το τολμούσα, δεν ήμουν καν στη χορωδία του σχολείου.

–Πού μεγάλωσες;
Γεννήθηκα στις Αρχαίες Κλεωνές Κορινθίας. Εκεί μείναμε μέχρι τα 13 μου και είναι ο τόπος καταγωγής που έχω πάντα στην καρδιά μου. Μετά φύγαμε, γιατί ο μπαμπάς μου είναι ιερέας, και πήγα σχολείο στην Κόρινθο. Είμαι το μικρότερο από 3 παιδιά. Οι γονείς μου μένουν ακόμα στο Περιγιάλι Κορινθίας. Εγώ στα 18 έφυγα για την Αθήνα, που είναι πλέον το σπίτι μου.

–Κόρη ιερέα! Μεγάλωσες δηλαδή με θρησκευτικό και παραδοσιακό τρόπο;
Ο μπαμπάς μου είναι ένας πολύ καλός άνθρωπος. Δεν μας πίεσε ποτέ. Από επιλογή, είχα μεγάλη σύνδεση με την εκκλησία, με την ευρύτερη έννοια του όρου. Πίστευα πολύ, έβλεπα στα όνειρά μου την Παναγία.

–Ακόμα πιστεύεις;
Ναι, πιστεύω και με τον παραδοσιακό τρόπο. Θα πω κάτι πολύ προσωπικό… Για μένα δεν χρειάζεται να κατεβεί ο Χριστός και η Παναγία για μου δείξουν πως υπάρχουν. Ή πιστεύεις ή όχι. Είμαι ορθόδοξη με όλη την έννοια του όρου, χωρίς να έχει να κάνει με το ότι ο μπαμπάς μου είναι παπάς. Δεν είμαι κοντά στην εκκλησία από επιλογή, αλλά κοντά στην παράδοση.

–Πώς πήραν οι γονείς σου την απόφαση να έρθεις στην Αθήνα και να ασχοληθείς με το τραγούδι;
Ο μπαμπάς μου δεν ήθελε καθόλου. «Θα γίνεις ντιζέζ, δηλαδή;» μου έλεγε. Φανταζόταν τις τραγουδίστριες να ντύνονται πολύ φαντεζί, δεν είχε πάει ποτέ σε μουσική σκηνή. Μ’ εμένα άρχισε. Στην όλη διαδικασία βοήθησε η μητέρα μου, που πήρε το μέρος μου. Στην Αθήνα εντάχθηκα στα σεμινάρια ερμηνείας τραγουδιού που έκανε ο Σταμάτης Κραουνάκης στο χοροθέατρο Ροές κι έτσι ξεκίνησαν όλα. Δεν είχε δημιουργηθεί ακόμα η Σπείρα Σπείρα. Ο Σταμάτης με φώναζε «παπί». Η διδασκαλία του μου έδωσε τις βάσεις. Ήμουν από τη φύση μου κλειστό άτομο. Μου πήρε χρόνια να το ξεπεράσω. Έβγαινα να τραγουδήσω και ντρεπόμουν πολύ, αλλά δεν ησύχαζα με τίποτα. Και βέβαια πιστεύω ότι όλοι πρέπει να έχουμε ένα βαθμό ντροπής –με την καλή έννοια– γιατί πολλά έχουν ξεφτιλιστεί στις μέρες μας.

–Εμένα μου φαίνεσαι πάντως τρομερά άνετη.

Όλα άλλαξαν από την ημέρα που παντρεύτηκα. Βρήκα τον εαυτό μου και θα σου πω γιατί. Κατάλαβα ότι σχολιάστηκε τόσο πολύ αυτό το γεγονός, που για έναν, ενάμιση μήνα κόντευα να τρελαθώ. Δεν έχω ξανανιώσει τόσο άβολα. Kάθισα όμως και τα σκέφτηκα και κατέληξα σε μία άλλη κοσμοθεωρία τελικά, που λέει: τι σημασία πρέπει να έχει η γνώμη των άλλων για μένα;

–Ήταν σαν θεραπεία σοκ, δηλαδή.
Nαι! Άλλαξα δέρμα, γιατί έπρεπε να το ξεπεράσω όλο αυτό και να κάνω αυτό που θέλω.
–Πριν από τον Σταύρο και τα παιδιά ήσουν πιο απορροφημένη από την καριέρα σου;
Ναι, και έκανα και πολλές συνεργασίες πριν τον γνωρίσω. Τώρα, που ξαναβρίσκω σιγά σιγά την ισορροπία μου μετά την περίοδο της εγκυμοσύνης, θέλω να επιστρέψω πιο δυναμικά στη δουλειά μου.

Πουκάμισο, φούστα και μποτάκια, Sisley. Καλσόν, Calzedonia. Δαχτυλίδι Classics από σφυρήλατο κίτρινο χρυσό με μαργαριτάρια, Ζolotas.
–Ο Ξαρχάκος δεν είναι κοινός θνητός. Είναι icon. Όταν συναντηθήκατε πρώτη φορά, υπήρξε κάποια διαίσθηση που να σε κάνει να πιστέψεις ότι τα πράγματα θα εξελιχθούν σε φινάλε παραμυθιού;
Τίποτα απολύτως. Μάλιστα, η πρώτη φορά που συναντηθήκαμε ήταν σε πρόβα που έκανε ο Λουκιανός Κηλαηδόνης. Ο Σταύρος ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής και είχε έρθει για λίγο, να δει τι γίνεται. Δεν μου έδωσε καμία σημασία κι εγώ τον αντιπάθησα. Η αυστηρότητά του με έκανε να πω από μέσα μου «μακριά». Μου είχε κάνει τις παρατηρήσεις του τόσο έντονα, που πρέπει να είχα κοκκινίσει πάρα πολύ. Δεν θέλησα περαιτέρω επαφή. Νομίζω ότι και σε εκείνον δεν έκανα καμιά εντύπωση – αυτό έγινε αργότερα, όταν ξαναβρεθήκαμε. Τελικά ήταν πεπρωμένο που ούτε καν φανταζόμουν.
–Δεν σκέφτηκες όμως το κλασικό «Θεέ μου, πού πάω να μπλέξω;»
Ήταν αργά πια. Αυτός ο άνθρωπος είναι συναρπαστικός. Έχει κάτι μαγικό…. Άμα σε πάρει το ποτάμι, ασ’ το, καλύτερα κολύμπα!
–Εκτός από τεράστιος μουσικός έχει και μεγάλο σουξέ στις γυναίκες. Πώς πήγες να συναγωνιστείς αυτό το έντονο παρελθόν; Πώς είπες ότι θα κάνεις τη διαφορά;

Δεν πήγα να το συναγωνιστώ. Ήταν μια δύσκολη περίπτωση ο Σταύρος και θεωρώ ότι κι εγώ ήμουν μια δύσκολη περίπτωση. Δεν ήταν εύκολη σχέση γενικώς. Είχε γυναίκες κουκλάρες, εξαιρετικές, τι να συναγωνιστώ και για ποιο λόγο;
–Μέσα σου, ως γυναίκα εννοώ, να πεις ότι εγώ θ’ αφήσω το στίγμα μου, θα είμαι η τελευταία γυναίκα της ζωής του, η πιο σημαντική.
Θεωρείς δεδομένο ότι εγώ θα είμαι η τελευταία γυναίκα της ζωής του; Mην είσαι τόσο σίγουρη!
–Τι ζώδιο είναι ο Σταύρος;
Ψάρι, με ωροσκόπο Υδροχόο. Δεν έχει καμία αίσθηση της ηλικίας, καμία αίσθηση του κινδύνου, κανέναν φόβο, τίποτα. Δεν τον βλέπεις, όταν είναι στο στοιχείο του, όταν διευθύνει, πώς χοροπηδάει στις συναυλίες του σαν έφηβος;
–Με την ψυχοσύνθεση του Ξαρχάκου, μία ζωή 110 χρόνων δεν του φτάνει, αφού 70 μόνο χρόνια έζησε εφηβεία και τώρα ενηλικιώνεται. Χρειάζεται τουλάχιστον 200!
Ακριβώς αυτό που είπες. Αν δεν ήταν έτσι, εγώ δεν θα μπορούσα να είμαι με έναν άνθρωπο τόσο μεγαλύτερό μου και να ισορροπήσει η σχέση.
–Άρα διαγράφεται η ηλικία. Τη διαφορά δεν την βλέπεις πουθενά;
Αν την έβλεπα, δεν θα μπορούσαμε να είμαστε μαζί.
–Με τα παιδιά αυτό δεν σε προβλημάτιζε;
Φυσικά και με προβλημάτιζε, αλλά όταν είσαι με έναν άνθρωπο και είσαι 100%, δεν βάζεις όρια. Χαίρομαι που τα παιδιά έχουν αυτόν τον πατέρα, που είναι και τόσο καλός πατέρας. Αν μπορούσα να βάλω φρένο σε αυτό το συναίσθημα, θα το είχα βάλει, γιατί η λογική χτυπούσε απαγορευτικά καμπανάκια. Εγώ όμως κατέληξα στο συμπέρασμα πως αυτό είναι το σωστό. Να είμαστε με τον άνθρωπο που αγαπάμε ολοκληρωτικά στα εύκολα και στα δύσκολα και να πληρώσουμε το όποιο τίμημα. Και να μην πηγαίνει το μυαλό μας μόνο στο κακό, γιατί δυσκολίες μπορεί να έρθουν τα επόμενα χρόνια για όλους μας. Τότε αντέχεις να είσαι με τον άλλον; Το λέει η καρδιά σου σε όλες τις δυσκολίες να είσαι εκεί;
–Τι σ’ αρέσει να κάνεις μαζί με τα παιδιά;
Τα πάντα. Για μένα είναι ευχαρίστηση να είμαι συνέχεια μαζί τους. Πιστεύω ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερη ψυχική ευχαρίστηση από το να ταΐζεις το μωρό. Το βλέπω να του δίνω το γάλα και να το ρουφάει με τόση ευχαρίστηση και λιώνω! Η μάνα μου λέει ότι δεν είναι φυσιολογικό αυτό που έχω πάθει.
–Ίσως επειδή το βιώνεις σε πιο ώριμη ηλικία.
Μπορεί. Πρέπει να σου πω ότι εγώ δεν ήθελα παιδιά. Σκεφτόμουν τα παιδιά μέχρι τα 22-23, μετά εγκατέλειψα την ιδέα και περνούσα μια χαρά, ήμουνα μόνη μου, ανεξάρτητη – είχα μια ωραία ζωή και πολύ πριν γνωρίσω τον Σταύρο. Δεν μπορώ να πω ότι καιγόμουν στην ιδέα. Όταν όμως γίνεις μανούλα –όχι ότι δεν υπάρχουν εξαιρέσεις, υπάρχουν κι αυτές που τα εγκαταλείπουν, μιλάω για το μέσο όρο– μπαίνεις σε μία άλλη διάσταση ευτυχίας.
–Ποιο είναι το πιο σημαντικό στοιχείο σε ένα ζευγάρι;
Η πραγματική αγάπη.
–Βοηθάνε τα κοινά ενδιαφέροντα; Σας ένωσε η μουσική δηλαδή;
Aσφαλώς, γιατί μιλάμε την ίδια γλώσσα. Αλλά κι αυτό θέλει όριο. Δεν κουβαλάμε τη δουλειά στο σπίτι. Ειδικά μετά τον ερχομό των παιδιών, τα προβλήματα και οι συζητήσεις για δουλειές μένουν στο κατώφλι. Είναι και βαρετό να μιλάς συνέχεια για τη δουλειά. Πάνω απ’ όλα πρέπει να σε δένει η ζωή σου, η καθημερινότητα και να είναι καλός ο άνθρωπος που έχεις. Ο Σταύρος είναι ένας καλός άνθρωπος.

–Πριν τον γνωρίσεις, τον θαύμαζες;
Πάρα πολύ! Ποιος –τουλάχιστον από τον χώρο μας– δεν τον θαυμάζει ή δεν θέλει να συνεργαστεί μαζί του; Και εξακολουθώ να τον θαυμάζω. Ο θαυμασμός επίσης είναι κάτι πάρα πολύ σημαντικό ανάμεσα στα ζευγάρια. Τον Σταύρο δεν τον φθείρει η καθημερινότητα. Έχει την ποιότητα που μου πάει και συνέχεια ανεβαίνει στα μάτια μου. Πριν τον γνωρίσω, έλεγα πως θέλω να γνωρίσω το μεγάλο πάθος. Και το γνώρισα.
–Αφήνετε ελευθερία ο ένας στον άλλο;
Πάρα πολύ. Δεν υπάρχει έλεγχος, εκτός από το συναίσθημά μου για τα παιδιά.

–Νιώθεις τύψεις όταν τα αποχωρίζεσαι;
Αυτή την περίοδο που είμαι σε μια φάση επανόδου, μάχεται μέσα μου η μαμά με την τραγουδίστρια. Για την ώρα, δεν μπορώ να πω ότι είμαι 100 % δοσμένη στη δουλειά. Η μισή μου ψυχή είναι πάντα με τα παιδιά. Τώρα θεωρώ πως μπαίνω και πάλι στον αγώνα. Κάνοντας τις πρώτες πρόβες κατάλαβα ότι θέλω να ενεργοποιηθώ ξανά και να σκεφτώ ακριβώς τι θέλω. Σε αυτή τη φάση πιστεύω ότι καμία, μα καμία δουλειά δεν μπορεί να είναι τόσο σημαντική όσο τα παιδιά μας.

–Η εικόνα σου τον νοιάζει;
Βέβαια τον νοιάζει, μερικές φορές παραπάνω από όσο πρέπει. Και επεμβαίνει, αλλά πάντα με χιούμορ… που σκοτώνει!

–Οι γονείς σου τι είπαν όταν τους ανακοίνωσες τον δεσμό σου με τον Σταύρο;
Για τη μαμά μου δεν ήταν ό,τι καλύτερο. Αντέδρασε πιο έντονα. Ο μπαμπάς μου είναι ένας πολύ ήρεμος άνθρωπος. Είπε απλά και ξεκάθαρα τη γνώμη του και μετά μου ευχήθηκε να κάνω αυτό που νομίζω ότι θα με κάνει ευτυχισμένη. Και έτσι έγινε, γιατί το συναίσθημά μου για τον Σταύρο ήταν μεγαλύτερο από τα πρέπει.

–Τι ετοιμάζεις επαγγελματικά;
Εμφανίστηκα στη Σφίγγα, 2, 9 και 16 Δεκεμβρίου. Ετοιμάζω ένα τραγούδι σε μουσική του Σταύρου Ξαρχάκου και στίχους Νίκου Μωραΐτη και τραγούδησα για το πανελλήνιο αθλητικό σωματείο Καλλιπάτειρα στις 15 Δεκεμβρίου.

Στη φωτογραφία στην κορυφή της σελίδας: Πουκάμισο McQ by Alexander McQueen και παντελόνι Marc Jacobs, όλα Attica. Δαχτυλίδι Classics από σφυρήλατο κίτρινο χρυσό με μαργαριτάρια, Ζolotas. 

Φωτογραφίες: Νίκος Κόκκας
Fashion Editor: Λάζαρος Τζοβάρας
Make up & Hair: Δήμητρα Αλτάνη (D-Tales)
Συνεργασία Styling: Αριστείδης Ζώης

Η φωτογράφιση έγινε στο all day bar Beauty killed the beast (Παραμυθίας 14, Κεραμεικός). Ευχαριστούμε για την ευγενική φιλοξενία.