Κάθε φορά που συναντώ και συνομιλώ με τον Νίκο Κουρή χαίρομαι για πολλούς λόγους! Χαίρομαι, πρώτα από όλα, γιατί είναι βαθιά καλλιεργημένος και πεπαιδευμένος στο αντικείμενο της δουλειάς του –και όχι μόνο-και οι απαντήσεις του στις ερωτήσεις μου είναι τόσο μεστές και περιεκτικές που λες και έχω απέναντί μου έναν λόγιο, χαίρομαι γιατί πάντα είναι ‘’διαφορετικός’’ –εννοώ δεν είναι τυποποιημένος- σε οποιονδήποτε ρόλο καλείται να υποδυθεί, χαίρομαι, επίσης, γιατί παρ’όλο το ότι είναι εξαιρετικός ηθοποιός, είναι σεμνός, με ήθος και κρατά πάντα χαμηλούς τόνους. Η συζήτησή μας με 24 λέξεις-σκέψεις από το Α έως το Ω του αλφάβητου, έγινε στα καμαρίνια, λίγο πριν αρχίσει η παράσταση της πολυσυζητημένης ‘’Ορέστειας’’ του Αισχύλου, σε σκηνοθεσία του άξιου Γιάννη Χουβαρδά. Πάντως, προσωπικά, δεν εντόπισα κάτι στη φωνή του- είχε τέλεια άρθρωση, ακούγονταν όλα τα φωνήεντα και τα σύμφωνα και όλες οι καταλήξεις – ούτε φραζάριζε, αλλά ίσα-ίσα ήταν συγκλονιστικός στο ρόλο του Αγαμέμνονα! Ένα μεγάλο μπράβο στον Νίκο Κουρή, ο οποίος αδιαμφισβήτητα ανήκει στην ελίτ των ηθοποιών και έχει τόσα πολλά να δώσει στο θέατρο!
Αισχύλος: ‘’Ένας σπουδαίος ποιητής και μία παρεξηγημένη περίπτωση.’’
Βούληση: ‘’Όλοι θέλουμε να πάρουμε την ευθύνη της, όλοι λέμε ότι πρέπει να έχουμε βούληση αλλά η μετατροπή της γνώμης και στάσης σε πράξη είναι πολύ δύσκολο πράγμα…’’
Γάμος: ‘’Η πιο δύσκολη ιστορία, το πιο δύσκολο στοίχημα, η πιο μεγάλη νίκη, αν πετύχει…’’
Δραματουργία: ‘’Ένα σύστημα, μια κατασκευή λέξεων και σκέψεων, μια ιστορία με αρχή, μέση και τέλος, αλλά όχι απαραίτητα με αυτήν τη σειρά.’’
Έπαρση: ‘’Η ‘’αρρώστια’’ που κανείς δεν ξέρει ότι την έχει…’’
Ζήλεια: ‘’Ένα αίσθημα που δύσκολα το δέχεσαι, δύσκολα το διαχειρίζεσαι, αλλά, όταν το αφήσεις να μεγαλώσει μέσα σου μπορεί να σε κάνει βαθιά δυστυχισμένο.’’
Ηθοποιός: ‘’Μία διαδικασία σπουδαία, μία δυνατότητα να ζήσεις πράγματα υπερβατικά.’’
Θεός: ‘’Το απόλυτο άγνωστο…’’
Ιδανικά: ‘’Σε μια εποχή που όλα τα ιδανικά είναι πολύ ταπεινά και καταρρέουν, νομίζω ότι το πιο δύσκολο πράγμα σήμερα είναι να βρεις κάποιον με δύο-τρία ιδανικά που να ταυτίζονται και συναντιούνται με τα δικά σου.’’
Κριτική: ‘’Είναι μέρος της δουλειάς μας, πρέπει κανείς να μάθει να την αντέχει…’’
Λόγος: ‘’Είναι η απαραίτητη αναγωγή και στη ζωή και στο θέατρο για να ονομάσει τα πράγματα και να τα κάνει να υπάρξουν.’’
Μνησικακία: ‘’Άλλη μια ‘’ασθένεια’’ και αίσθημα που λίγοι ξέρουν ότι τους έχει προσβάλλει και που έχει ως μοναδικό θύμα αυτόν που την κουβαλάει.’’
Νίκος Κουρής: ‘’Δεν έχω ιδέα τι να πω γι’αυτόν τον τύπο. Λίγα γνωρίζω, λίγα καταλαβαίνω, πολλά θέλω να διορθώσω και νομίζω ότι όλα αυτά θα μείνουν σε αυτήν την προσπάθεια.’’
Ξενοφοβία: ‘’Φοβόμαστε τους ξένους και τους ‘’άλλους’’, γιατί νομίζουμε ότι θα μας πάρουν κάτι που μας ανήκει. Όταν συμφιλιωθούμε με την ιδέα ότι δεν μας ανήκει τίποτα στα αλήθεια, τότε θα χαλαρώσουμε με τους ξένους και τους ‘’άλλους’’.’’
Ορέστεια: ‘’Μία τριλογία, τρία έργα, πολλά νοήματα, μεγάλη δυσκολία στο να την κάνεις παράσταση. Ένα έργο που σου προκαλεί δέος, γιατί δεν μπορείς να συλλάβεις πολύ τα νοήματά του και την ποίησή του, αλλά και γιατί μιλά για πράγματα τόσο βαθιά για τον άνθρωπο, δηλαδή για εμάς, που είναι αδύνατον να τα δεχτείς και έτσι τα ξορκίζεις.’’
Ποίηση: ‘’Μία αναγκαία ψυχική διαδικασία για συμπύκνωση των αισθημάτων σε λέξεις και μια δυναμική δυνατότητα για ψυχική και πνευματική ομορφιά.’’
Ρόλοι (προτίμηση): ‘’Όσο περνούν τα χρόνια, αν και ποτέ μου δεν ονειρευόμουν ρόλους, τώρα θεωρώ ότι είμαι σε θέση, σε σχέση με την προσωπική μου ωριμότητα, να φτάσω σε σημείο να διαλέξω κάποιο ρόλο. Απλώς, αυτό μου συμβαίνει τώρα, ύστερα από 20 χρόνια στο θέατρο.’’
Σκηνοθετική ματιά: ‘’Πρέπει να είσαι τυχερός. Οι άνθρωποι που ρίχνουν το βλέμμα τους επάνω σε κείμενα και δη τα μεγάλα να έχουν την ευαισθησία και την απαραίτητη ταπεινότητα και το ταλέντο να προσπαθήσουν να τα ανακαλύψουν για να μπορέσουν να τα χρησιμοποιήσουν. Σκηνοθεσία και σκηνοθετική ματιά είναι για εμένα να χρησιμοποιήσεις το έργο που έχεις αναλάβει να παραστήσεις. Αν δεν το κάνεις, το έργο που διάλεξες σε εκδικείται.’’
Τιμωρία: ‘’Πιστεύω πάρα πολύ στη δικαιοσύνη και ως εκ τούτου στην τιμωρία όχι με την έννοια του παραδειγματισμού αλλά της αναγκαίας επιβολής του δικαίου.’’
Υποκριτική: ‘’Μου αρέσει να χρησιμοποιώ την λέξη υπόδυση, υπό την έννοια ότι υποδυόμαστε όλοι μας ηθοποιοί και μη πάρα πολλές φορές μέσα στη μέρα, ανάλογα με το ψυχικό ή το κοινωνικό ή το οικονομικό μας όφελος. Η διαφορά είναι ότι εμείς πληρωνόμαστε για να κάνουμε ότι κάνουν οι άλλοι άνθρωποι καθημερινά με περισσότερο ή λιγότερο ταλέντο.’’
Φιλοδοξία: ‘’Απαραίτητη, ζωογόνος και, όταν κρατηθεί σε ένα σωστό μέτρο και όριο, μπορεί να είναι πάρα πολύ δημιουργική.’’
Χειμερινά σχέδια: ΄΄Τον Σεπτέμβριο και Οκτώβριο θα επαναλάβουμε στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά τον ‘’Φάουστ’’ και από τον Νοέμβριο θα ανεβάσουμε στο θέατρο ‘’Βασιλάκου’’ το έργο του Τζορτζ Όργουελ ‘’1984’’ σε σκηνοθεσία της εξαιρετικής Κατερίνας Ευαγγελάτου
Ψόγος: ‘’Έχω συνηθίσει να με ψέγουν…’’
Ωραίο φινάλε: ‘’Μακάρι να συμβεί στη ζωή μου ένα ωραίο φινάλε…’’
Σχόλια για αυτό το άρθρο