ΤΩΡΑ |
Η σεμνότητα, το ήθος και η ευγένεια είναι προτερήματα που χαρακτηρίζουν τόσο την προσωπική όσο και την επαγγελματική του ζωή. Αν σε όλα αυτά προσθέσω και το ταλέντο του, η εικόνα που βγάζει προς τα έξω ο Σταύρος Καραγιάννης είναι ό,τι καλύτερο υπάρχει στο έμψυχο δυναμικό του καλλιτεχνικού κόσμου. Η αγάπη του γι’ αυτό που κάνει φαίνεται στο τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει τον εκάστοτε ρόλο – θεατρικό ή τηλεοπτικό – που καλείται να υποδυθεί. Και τα πηγαίνει περίφημα χάρις στα εκφραστικά μέσα που διαθέτει, αλλά και στη γοητεία που ασκεί επί σκηνής, γιατί η εξωτερική του εμφάνιση συμπλέει απόλυτα με την υποκριτική του δεινότητα. Φέτος, όμως, στο τρυφερό έργο του Leonard Gershe «Οι πεταλούδες είναι ελεύθερες», που σκηνοθέτησε η Άννα Παναγιωτοπούλου, ξεπέρασε εαυτόν και ανέβασε τον πήχυ ακόμη πιο ψηλά, υποδυόμενος τον τυφλό Ντον Μπέηκερ, όπου ήταν πραγματικά εξαιρετικός. Του εύχομαι ολόψυχα να συνεχίσει την καλή δουλειά και να του γίνονται προτάσεις για τέτοιους υπέροχους ρόλους, γιατί πραγματικά το αξίζει!
Όταν τέλειωσες τη Δραματική σχολή έκανες μεγάλα όνειρα;
Φυσικά κι έκανα όνειρα και μάλιστα πολύ μεγάλα! Κάποια δεν πραγματοποιήθηκαν ποτέ, κάποια τα περιμένω ακόμα! Καταλαβαίνω ότι μπορεί και να μην γίνουν ούτε αυτά που περιμένω. Δεν με πειράζει.. Ποτέ δεν μετάνιωσα γι’ αυτά! Είναι ωραίο ο άνθρωπος να κάνει όνειρα….Μόνο τότε έχει ελπίδες για την προσωπική του ευτυχία
Θεωρείς το ρόλο του ΝτΟν Μπέηκερ στο έργο του Leonard Gershe «Οι πεταλούδες είναι ελεύθερες» ως έναν από τους πιο σημαντικούς που έχεις παίξει μέχρι τώρα;
Θεωρώ τον ρόλο του Ντον Μπέηκερ πολύ σημαντικό για μένα και από τους πιο δύσκολους και απαιτητικούς. Το να υποδύεσαι κάποιον που δεν έχει την όρασή του αλλά μπορεί να βλέπει -επί της ουσίας-πολύ καλύτερα από εκείνους που έχουν την όραση τους είναι προκλητικό!
Τι σημαίνει ελευθερία για εσένα;
Έχουν γραφτεί τόσα πολλά για την ελευθερία, έχει χυθεί τόσο αίμα γι’ αυτήν που είναι δύσκολο να δώσεις τον ακριβή ορισμό για αυτήν. Για μένα ελευθερία είναι να μπορείς να αποδεσμευτείς από ό,τι σε κρατάει όμηρο(κυριολεκτικά και μεταφορικά)και να μπορείς να είσαι εκεί που λέει η καρδιά σου
Οι Έλληνες, πως αντιμετωπίζουν τη διαφορετικότητα; Με ωριμότητα ή όχι;
Θεωρώ ότι ναι ως ένα πολύ μεγάλο βαθμό την αντιμετωπίζουμε με ωριμότητα. Αν δεχτούμε ότι ομάδες ανθρώπων που είναι περισσότερο ευάλωτες σε διακρίσεις όπως άτομα διαφορετικής εθνότητας ή φυλής, άτομα με αναπηρία, με διαφορετικό θρήσκευμα ή πεποιθήσεις, με διαφορετικές σεξουαλικές προτιμήσεις – αν και φυσικά υπάρχουν πολλά περιθώρια βελτίωσης – πιστεύω ότι είμαστε σε πολύ καλό δρόμο. Σκεφτείτε μόνο για να καταλάβετε τι εννοώ, τα τελευταία γεγονότα με τους πρόσφυγες, το πόσοι Έλληνες βοηθούν πραγματικά, παρά τα όποια προβλήματα αντιμετωπίζουμε.
Ποιες είναι οι καλλιτεχνικές σου ανησυχίες;
Να μπορώ να μαθαίνω όσα περισσότερα πράγματα γίνεται για τη ζωή και για το θέατρο από τους μαθητές μου στη δραματική σχολή του Πειραϊκού Συνδέσμου!
Ποια είναι τα επόμενα καλλιτεχνικά σου σχέδια;
Δεν κάνω ποτέ σχέδια για το μέλλον! Το απρόσμενο είναι πάντα πιο ωραίο.
Σχόλια για αυτό το άρθρο