Παρ’ όλο το ότι έγινε ευρύτερα γνωστός από την τηλεόραση –συγκεκριμένα από την τηλεοπτική σειρά ‘’Δικαίωση’’ – ο Θανάσης Κουρλαμπάς έχει κάνει πολύ θέατρο κι έχει υποδυθεί πολλούς και διαφορετικούς ρόλους, αποδεικνύοντας το πληθωρικό και αδιαμφισβήτητο ταλέντο του. Ανήκει και αυτός στους ελάχιστους εκείνους ηθοποιούς- και χαίρομαι ιδιαίτερα για αυτό- που κρατούν χαμηλό προφίλ, είναι σεμνοί, διαθέτουν ήθος και το μόνο τους μέλημα και αυτοσκοπός είναι η αγάπη για τη δουλειά τους και η διαρκής και ουσιαστική εξέλιξη της πορείας τους, παρά η εφήμερη λάμψη της αναγνωρισιμότητας. Φέτος συμμετέχει στο συγκλονιστικό έργο ‘’Οι 12 Ένορκοι’’ του Ρέτζιναλντ Ρόουζ σε σκηνοθεσία της ικανής Κωνσταντίνας Νικολαΐδη – έκπληξη πραγματικά, απέσπασε εγκωμιαστικά σχόλια από κοινό και κριτικούς- η οποία κατάφερε να δημιουργήσει μία αξιοζήλευτη παράσταση και να ‘’σπάσει ταμεία’’ για δύο σεζόν. Μετά το θέατρο ΑΛΚΜΗΝΗ, οι παραστάσεις ξεκινούν στις 14 Απριλίου στην Ε.Μ.Σ του Κ.Θ.Β.Ε.
Σε πείραξε το γεγονός ότι έγινες γνωστός μέσα από την τηλεόραση, από το σήριαλ «Δικαίωση» και όχι από το θέατρο;
Η αλήθεια είναι πως αναγνωρίσιμος (και όχι ‘’διάσημος’’ ή άλλους προσδιορισμούς που λένε κατά καιρούς) έγινα με προηγούμενες τηλεοπτικές μου εμφανίσεις. Η ‘’Δικαίωση’’, βέβαια, ήταν μια σειρά που την παρακολούθησε πολύς κόσμος. Φυσικά και δεν με ενόχλησε-άλλωστε η δουλειά μας είναι να εμφανιζόμαστε και να ερμηνεύουμε ρόλους παντού, όχι μόνο στο θέατρο – ίσα ίσα που χαίρομαι όταν ένας ρόλος μου γίνεται αγαπητός.
Είσαι πολύ χαμηλών τόνων και ιδιαίτερα σεμνός, ενώ παράλληλα πολύ ταλαντούχος. Αυτό λειτούργησε υπέρ ή κατά στην καριέρα σου;
Η καριέρα του καθενός διαγράφει την όποια πορεία της στηριζόμενη στα θετικά που έχει καταφέρει. Θεωρώ πως κάτι τέτοιο γίνεται με αργούς και σταθερούς ρυθμούς. Συνεπώς θέλω να πιστεύω πως σε βάθος χρόνου η σεμνότητα, όπως λέτε , ή η σοβαρότητα και η συνέπεια στις αρχές σου, όπως προσθέτω εγώ ,πιστεύω πως μόνο καθαρό κέρδος αφήνουν στο ‘’ταμείο’’ μας. Σαφώς και έχω διαλέξει τον δύσκολο και αργό –μα συνάμα νομίζω και πιο σίγουρο- δρόμο στις επιλογές και την καριέρα μου.
Πώς ήταν η συνεργασία σου με την Κωνσταντίνα Νικολαΐδη στο έργο «Οι 12 ένορκοι» του Ρέτζιναλντ Ρόουζ;
Είχα την τύχη να ‘’εισαχθώ’’ σε μια ήδη επιτυχημένη καθ’ όλα παράσταση –μιας και αντικατέστησα τον σπουδαίο Κώστα Τριανταφυλλόπουλο- αλλά και ταυτόχρονα την ‘’ατυχία’’ να μην δουλέψω από την αρχή, από τα ‘’γεννητούρια’’ αυτής της δουλειάς. Συνεπώς η πραγματικά υπέροχη συνεργασία που είχα με την Κωνσταντίνα κυμάνθηκε στα πλαίσια μιας σύντομης αλλά περιεκτικότατης κοινής επεξεργασίας και ανάλυσης του ρόλου πάντα με την αίσθηση της επικείμενης εισαγωγής μου στην παράσταση. Τελικά όλα πήγαν, νομίζω, εξαιρετικά. Αισθάνομαι ευτυχής για αυτήν τη συνάντηση. Και χρωστώ ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ σε όλους τους εκλεκτούς συναδέλφους που με στήριξαν και με αγκάλιασαν με πρωτόγνωρο τρόπο. Τους χρωστάω…
Τελικά η δικαιοσύνη είναι τυφλή;
Η δικαιοσύνη είναι μια χαρά! Εμείς οι ίδιοι την τυφλώνουμε! Με τις πράξεις, τις επιλογές και κυρίως τις παραλήψεις μας. Την αφήνουμε έρμαιο της όποιας διαφθοράς και της όποιας διαπλοκής. Αν της επιτρέπαμε να πράξει όπως εκείνη μόνο ξέρει, μια χαρά θα τα διευθετούσε πιστεύω όλα. Ή έστω τα περισσότερα!
Πιστεύεις στη Θεία Δίκη ή στην ανθρώπινη δικαιοσύνη;
Είμαι πιο κοντά στο να πιστεύω πως εμείς οι ίδιοι διαμορφώνουμε εκείνο το αξιακό πλαίσιο βάσει του οποίου τιμωρούμε τους άλλους καθώς και τον ίδιο μας τον εαυτό. Γι’ αυτό άλλωστε κάνουμε και λάθη.
Κόλαση και παράδεισος υπάρχουν;
Νομίζω -μιας και οι γενικότερες θρησκευτικές πεποιθήσεις και αναζητήσεις μας είναι ιδιαίτερα και ευαίσθητα στοιχειά της ζωής μας- ότι τόσο η κόλαση όσο και ο παραμυθένιος παράδεισος ως ο τόπος μιας ατέρμονης ευτυχίας βρίσκονται μέσα στις ίδιες τις καρδιές και τις ψυχές μας. Εμείς κάτω από διαφορετικές συνθήκες και για ποικίλους λόγους ανοίγουμε τις θύρες είτε της κόλασης μας είτε του παραδείσου μας. Και καλό θα είναι να αναλαμβάνουμε και για τις δύο περιπτώσεις την ευθύνη!
Πώς πρέπει να δούμε το προσφυγικό πρόβλημα ως άνθρωποι και ως χώρα γενικότερα;
Ως χώρα νομίζω πως στο πλαίσιο της στήριξης και της φροντίδας αυτών των κουρασμένων ψυχών πάντα μπορούμε να προσφέρουμε περισσότερα. Εκεί που χωλαίνουμε είναι στη “συνεννόηση” και στις διεκδικήσεις μας με τα μέλη της “οικογενείας” μας στην όμορφα φτιαγμένη Ευρώπη μας. Κουραστήκαμε να βλέπουμε πως μας αντιμετωπίζουν και πόσο άδικα μετρούν τα πράγματα. Πάντως όλοι είδαμε ότι ο μέσος Έλληνας έδειξε σπουδαία συμπεριφορά αλληλεγγύης και προσφοράς σε αυτούς τους ανθρώπους μέσα μάλιστα σε βαθιά κρίση όχι μόνο οικονομική αλλά και αξιών.
Ποια είναι τα επόμενα καλλιτεχνικά σου σχέδια;
Θεατρικά θα έχω την χαρά να συνεχίσω τον ένορκο νούμερο 3 στην παράσταση “Οι 12 ένορκοι” που θα ακολουθήσει την επιτυχημένη πορεία της για τρίτη χρονιά στο θέατρο Αλκμήνη. Αυτό το διάστημα είμαι στις τελικές συζητήσεις για ένα Δευτερότριτο και τέλος περιμένω την πρεμιέρα της ταινίας “Ρεσάλτο” του Βασίλη Βαφέα όπου είχα τη μεγάλη χαρά να συμμετέχω. Νιώθω τυχερός για όλους τους παραπάνω λόγους.
Σχόλια για αυτό το άρθρο