Οι περισσότερες επιχειρήσεις ανοίγουν νωρίς το πρωί της Παρασκευής ή τα μεσάνυχτα της Πέμπτης. Από έξω από τα καταστήματα οι υποψήφιοι αγοραστές κατασκηνώνουν στο κρύο για να είναι πρώτοι στην ουρά όταν θα ανοίξουν τα καταστήματα. Όπως είναι φυσικό, οι έντονοι καβγάδες και οι λογομαχίες μεταξύ των αγοραστών δημιουργούν ένα τεταμένο κλίμα που πολλές φορές έχει σαν αποτέλεσμα τραυματισμούς, ακόμα και θανάτους.
Το 2006, στην Αμερική, την Μαύρη Παρασκευή αναφέρθηκαν 98 τραυματίες και 7 νεκροί. Κάθε χρονιά αναφέρονται τραυματισμοί έξω από τα μαγαζιά.
Κάποια στιγμή, οι πόρτες ανοίγουν και τότε το αγριεμένο πλήθος ορμάει μέσα στο καταστήματα χωρίς να υπολογίσει τίποτα. Το 2008, ένα πλήθος από 2000 αγοραστές, έξω από το κατάστημα Wal-Mart στη Nέα Υόρκη, ποδοπάτησαν μέχρι θανάτου έναν 34χρονο υπάλληλο, στην προσπάθειά τους να μπουν μέσα. Ακόμα και όταν έφτασε η αστυνομία δεν σταμάτησαν να σπρώχνουν και να καυγαδίζουν. Την ίδια μέρα στην Καλιφόρνια, 2 άτομα πυροβολήθηκαν θανάσιμα κατά τη διάρκεια μιας φιλονικίας.
Σκηνές απείρου κάλλους εξελίσσονται και μέσα στα καταστήματα. Πελάτες αγκαλιάζουν τα εμπορεύματα για να μην τους τα πάρουν, άλλοι με δάκρυα στα μάτια παρακαλούν τους υπαλλήλους, πολλοί παίζουν μπουνιές για να αρπάξουν μια προσφορά. Επικρατεί ένα πανδαιμόνιο άνευ προηγουμένου. Μικρά παιδιά ουρλιάζουν, γέροι λιποθυμούν, γυναίκες ξεμαλλιάζονται, όλα αυτά για πράγματα που δεν είναι απαραίτητα για την επιβίωσή τους, για μια τηλεόραση, για ένα ζευγάρι παπούτσια, για μια ντουζίνα χαρτιά υγείας.
Κανείς δεν ενδιαφέρεται για την ποιότητα του προϊόντος, αν έχει πρόβλημα, αν είναι ελαττωματικό, αν αξίζει τον κόπο να περάσει την παύρη νύχτα έξω στο κρύο και το αγιάζι, για να γλιτώσει μερικά δολάρια. Στο μυαλό των καταναλωτών είναι καρφωμένα δύο πράγματα: “το πήρα σε τιμή ευκαιρίας” και “το πήρα από τον διπλανό μου”. Είναι αποφασισμένοι να δώσουν μάχη, αυτοί και οι οικογένειές τους, για να αρπάξουν τη λεία τους. Τι να πω; O πατέρας μου ο συγχωρεμένος, με συμβούλευε να μην αγοράζω ποτέ στις εκπτώσεις. “Πάντα κάποιο ελάττωμα θα έχει αυτό που δίνουν οι έμποροι μισοτιμής” μου έλεγε. “Κάποιο ελάττωμα που δεν μπορείς να το δεις με την πρώτη ματιά”. Όποτε δεν τον άκουσα και ψώνισα από προσφορές, είδα μπλουζάκια να λιώνουν με το πρώτο πλύσιμο, παπούτσια να διαλύονται με το πρώτο περπάτημα και συσκευές που είχαν χτυπήματα και γρατσουνιές σε σημεία που δεν τα είχα δει με την πρώτη ματιά…
Σχόλια για αυτό το άρθρο