Η επιτομή της κλασσικής μπαλαρίνας, η υπέροχη Ρωσίδα Natalia Osipova και ο πολυβραβευμένος Ουκρανός χορευτής με το εκρηκτικό ταμπεραμέντο Sergei Polunin κατέπληξαν το κοινό που γέμισε ασφυκτικά το θέατρο Παλλάς για την πρώτη από τις εμφανίσεις τους στην Αθήνα με έργα σύγχρονου χορού. Και οι δύο (αρχικά) προγραμματισμένες εμφανίσεις τους στο Παλλάς ήταν sold out εδώ και καιρό οδηγώντας έτσι τη διοργανώτρια εταιρία Λάβρυς να προσθέσει μία ακόμη παράσταση που έγινε αμέσως sold out επίσης.
Οι δύο χορευτές, αστέρια του κλασικού χορού που αποφάσισαν να αναμετρηθούν με τον μοντέρνο, απέδειξαν πως το ταλέντο τους δεν έχει όρια. Στο πρώτο μέρος της βραδιάς χόρεψαν το Run Mary Run, σε χορογραφία του Arthur Pitta και μουσική που είχε επιμεληθεί ο Frank Moon. Το μελόδραμα που συνήθως βαραίνει έναν χωρισμό, ενώθηκε με τα χαρούμενα φωνητικά των γυναικείων συγκροτημάτων από τα 60ς και το μέταλλο της φωνής της Amy Winehouse κι όλα μαζί έγιναν κίνηση, αιθέρια και τραγική και αξέχαστη από τη Natalia Osipova.
Ακολούθησε το Qutb (που σημαίνει άξονας-στύλος στην κοινότητα των σούφι και αντιπροσωπεύει το τέλειο ον) σε χορογραφία Sidi Larbi Cherkaoui, ένα μυστικιστικό ταξίδι στροβιλισμού ανάμεσα στα ουράνια σώματα, με τους χορευτές να κινούνται σαν μυθολογικά όντα πέρα από τον τόπο και τον χρόνο. Τη Natalia Osipova πλαισίωσαν επί σκηνής οι Jason Kittelberger James και O’Hara και αποθεώθηκαν μαζί της από το κοινό.
H βραδιά έκλεισε με το Silent Echo σε χορογραφία Russell Maliphant, μία χορογραφία όπου το ζευγάρι Osipova –Polunin έδειξε pως ξεκινώντας από ένα κλασικό pas de deux ο χορός μπορεί να εξελιχθεί σε ένα ζωντανό οργανισμό που διατρέχει όλες τις δεκαετίες μέχρι το σήμερα, με τη βοήθεια του εμβληματικού φωτισμού από τον Michael Hulls και βέβαια της μουσικής των Scanner και James Lavelle.
Το παρατεταμένο χειροκρότημα, οι κραυγές χαράς και τα μπράβο στο τέλος της βραδιάς κράτησαν πολλή ώρα επί σκηνής τους δύο χορευτές, που αναδεικνύονται σε πλέον αγαπημένοι του ελληνικού κοινού τα πρόσφατα χρόνια.
Οι φωτογραφίες είναι του Χάρη Ακριβιάδη.
Σχόλια για αυτό το άρθρο