Δεν γνωρίζω το Σάκη Ρουβά προσωπικά. Ειλικρινά, δεν έχω κανέναν λόγο να τον υπερασπιστώ. Νομίζω, όμως, ότι πλέον δεν χρειάζεται την υπεράσπιση κανενός… Γιατί αυτή η αυθόρμητη απάντησή του, «με τη ψυχή μου», σε έναν οιονεί προπηλακισμό αλλά ευθεία προσβολή παριστάμενης στη βράβευση, ήταν αποστομωτική! Ίσως, για πρώτη φορά, έγινε ο καλύτερος δικηγόρος του εαυτού του. Δεν παρέμεινε με ένα παγωμένο χαμόγελο αμηχανίας, αλλά απάντησε στην πρόκληση καλύτερα από ό,τι θα περίμεναν και οι θαυμάστριες του.
Είναι ο Σάκης ηθοποιός του Εθνικού Θεάτρου; Όχι, δεν είναι. Είχε δασκάλους το Δημήτρη Ροντήρη ή τον Κάρολο Κουν; Όχι, δυστυχώς, και ούτε θα μπορούσε, γιατί δεν είναι σύγχρονοί του. Ήταν pop star, όταν αποφάσισε να αναμετρηθεί με τις υποκριτικές απαιτήσεις του Ευριπίδη; Ναι, ήταν. Είχε (ή, μάλλον, είχαν) επενδύσει υπέρ του δέον στην εμφάνισή του, όλα τα προηγούμενα χρόνια της καριέρας του; Αναμφίβολα. Είχε κάνει καταφανή λάθη –ακούσια, βέβαια– σε στίχους τραγουδιών και σε επιλογές συναυλιών; Ναι, αλλά σήμερα τα αναγνωρίζει και, μάλιστα, έχει ζητήσει και συγνώμη.
Οι αντιδράσεις του αρτιοσκληρωτικού κατεστημένου, αν δεν είναι υποκριτικές, σίγουρα είναι άδικες. Θα ήταν δίκαιες, αν ο Σάκης ισχυριζόταν ότι είναι διάδοχος του Αλέξη Μινωτή και ανταγωνίζεται σε υποκριτικό μέγεθος το Μάνο Κατράκη. Δεν εξέπεμψε, όμως, τέτοια αλαζονεία. Δεν φοβήθηκε να ανταποκριθεί σε ένα ριψοκίνδυνο εγχείρημα που του πρότεινε ο Δημήτρης Λιγνάδης. Και το έκανε, αν μη τι άλλο, όχι μόνο με εμπορική επιτυχία, αλλά και καλλιτεχνική. Αυτοί που σήμερα οργίζονται, τον είδαν πάνω στη σκηνή και τοποθετούνται; Ακριβώς λόγω του παρελθόντος του, η προσπάθειά του και το αποτέλεσμά της ήταν αμφότερα αξιέπαινα. Δεν είμαι στο μυαλό εκείνων που αποφάσισαν, αλλά μπορώ να υποθέσω βάσιμα ότι το σκεπτικό της βράβευσης ήταν αυτό. Η προσπάθεια ενός pop star να δοκιμαστεί στην αρχαία τραγωδία. Υπό την οπτική αυτή, η επιτροπή είχε guts. Γιατί σίγουρα περίμενε τις αντιδράσεις στην απόφασή της, αλλά δεν φοβήθηκε και το τόλμησε.
Στ’ αλήθεια, ένας καλλιτέχνης είναι καταδικασμένος στο μέλλον του, ανεξαρτήτως αποτελέσματος, “πληρώνοντας” το παρελθόν του; Φοβάμαι πως ο ρατσισμός, πριν από την Πολιτική, έχει απλώσει βαθιές ρίζες και στην Τέχνη.
Σχόλια για αυτό το άρθρο