Ο Γιάννης Κότσιφας είναι ηθοποιός με ουσιαστικές επιλογές σε σημαντικά έργα της παγκόσμιας δραματουργίας και ποιοτικές συνεργασίες με σπουδαίους σκηνοθέτες. Τον έχω δει πολλές φορές επί σκηνής και ποτέ δεν με απογοήτευσε υποκριτικά. Είναι πασίγνωστος και αγαπητός στο χώρο του, υπηρετώντας με πάθος τη μεγίστη αυτή τέχνη, το θέατρο. Ίσως κάποια στιγμή τον ανακαλύψει και η τηλεόραση ώστε να τον γνωρίσει το ευρύ κοινό. Με αφορμή το έργο της Λένας Κιτσοπούλου ”Και λέγε λέγε” που ανεβαίνει στις 26 Σεπτεμβρίου στο θέατρο Αυλαία της Θεσσαλονίκης, μου μίλησε για την άρρηκτη φιλία που τους ενώνει αλλά και περί παντός επιστητού. Ο αξιόλογος ηθοποιός Γιάννης Κότσιφας από Α ως το Ω.
Ανερμάτιστος: Συμβαίνουν και αυτά.
Βία: Δυστυχώς παντού και πάντα. Αναπόσπαστο κομμάτι της ανθρωπότητας.
Γενική αναταραχή: Μακάρι! Ανάλογα βέβαια την περίπτωση, αν είναι για κάλο καλοδεχούμενη, αν όχι ταλαιπωρία… Αναταραχή να είναι και ό, τι να’ ναι….
Δράμα προσφύγων: Μεγάλη πληγή. Τόσος πόνος και θάνατος απλωμένος μπροστά στα μάτια μας.
Ειρήνη: (χαχαχαχαχα). Εδώ βγαίνει γέλωτας, φρούδες ελπίδες.
Ζωή: Δώρο! Μικρή και λαχταριστή. Τυχερός αυτός βεβαία που τη ζει με τις λιγότερες στεναχώριες και απώλειες.
Ηθοποιός: Ένα επάγγελμα όπως όλα τα άλλα. Κακοπληρωμένο πάντα. Έχει την ιδιαιτερότητα της καθημερινής έκθεσης στα μάτια και την κρίση των θεατών. Μερικές φορές ιδίως ο ψυχικός κάματος ανυπόφορος. Κρυφές χάρες και συγκινήσεις και ενίοτε ατέρμονη βαρεμάρα.
Θέατρο: Ένα από τα παγόβουνα της ανύψωσης του ανθρώπου προς κάτι καλύτερο. Προς κάτι πιο υψηλό. Προς μια στιγμή που ο χρόνος σταματά. Ταυτόχρονα εξουθενωμένο από τα απανωτά ‘’sold out “, από το” 2ος χρόνος επιτυχίας ” , από το ‘’την παράσταση που είδαν πέρυσι 5000 θεατές’’, από από από ….
Ισοπέδωση των πάντων: Παντού και πάντα και αυτό χρήσιμο στην πολιτική ζωή και στη ζωή γενικά.
Και λέγε λέγε: Αυτό που κάνουμε κάθε μέρα : λέγε λέγε λέγε. Σίγουρα στην παράσταση θα περάσεις καλά , γιατί υπάρχει πολύ λέγε λέγε και αυτοαναφορικότητα για το σινάφι μας, για την τέχνη και τσεχοφική αναταραχή.
Λένα Κιτσοπούλου: Φίλη και αγάπη χρόνων στη ζωή και στο θέατρο. Δεν λέω άλλα, τα κρατώ για εμάς.
Μικροπρεπής: Δηλαδή ο μικρόψυχος. δηλαδή ο τίποτας. Νομίζω αναφέρεται στην πολιτική ζωή του τόπου…
Νέα γενιά ηθοποιών: Πάντα καλύτεροι, πάντα με ορμή, πάντα πιο ταλαντούχοι.
Ξένοι ή Έλληνες συγγραφείς: Και τα δύο!
Ουσία: Μια λέξη που πραγματεύεται την ύπαρξη, δύσκολα μονοπάτια που πολλές φορές πρέπει να τα αφήνεις από μόνα τους να σε οδηγούν. Η ουσία αφαιρεί τα περιττά και αυτό έχει τεράστια υγεία. Ουσία είναι και το τσίπουρο, οπότε ο καθένας με την ουσία του και κάθε κατεργάρης στον πάγκο του.
Πορεία καλλιτεχνική: Προσωπικά δεν κατανοώ αυτήν την έκφραση. Μάλλον, επειδή δεν σκέφτομαι ποτέ κάτι τέτοιο.
Ρόλοι: Δεν έχω στόχο να παίξω κάποιο συγκεκριμένο ρόλο στο θέατρο.
Στόχοι: Αυτά που ήθελα τα έχω πετύχει πάνω κάτω (ίσως είμαι από τους τυχερούς). Ευτυχώς δεν κυνηγάω κάποιο στόχο.
Ταλέντο: Ταλέντο και δουλειά ενωμένα ποτέ νικημένα!
Υπερεκτιμημένος: Ε και;
Φόνοι: Δεν είμαι κατάλληλος να απαντήσω σε αυτό.
Χειμερινής σεζόν σχέδια: Ξεκινάω στο Θέατρο Κεφαλληνίας το “Όταν έκλαψε ο Νίτσε” του Ίρβιν Γιάλομ σε σκηνοθεσία Νίκου Χατζόπουλου – Ακύλλα Καραζήση με Κωνσταντίνο Αβαρικιώτη και Θάνο Λέκκα συμπρωταγωνιστές από 30 Οκτωβρίου. Καλοκαίρι στον ‘’Οιδίποδα τύρρανο’’ και ‘’Οιδίποδα επί Κολωνό’’ που θα σκηνοθετήσει ο Γιάννης Χουβαρδάς στην Επίδαυρο.
Ωραίες συνεργασίες: Νομίζω η μόνη αναζήτηση. Έτσι γίνετε και πιο εύκολη η δουλειά.
Σχόλια για αυτό το άρθρο