ΤΩΡΑ |
Όταν ταυτίζονται οι θεατές , στην προκειμένη περίπτωση οι τηλεθεατές , με ένα πρόσωπο στην τηλεόραση που τους πείθει ότι είναι η ίδια η ηρωίδα που ενσαρκώνει , είναι το απόλυτο άριστα και η διάκριση της. Γιατί δείχνει με αυτόν τον τρόπο ότι διαθέτει τα κατάλληλα υποκριτικά μέσα και το αναντίρρητο ταλέντο και ταυτίζεται όχι μόνον με το ρόλο, αλλά κάνει και το κοινό να ταυτιστεί μαζί της. Η όμορφη, λυγερόκορμη και εντυπωσιακή Νεφέλη Κουλούρη μας το απέδειξε περίτρανα, υποδυόμενη την Δόμνα, το πλουσιοκόριτσο στο hit σίριαλ του ΑΝΤ1’’ Άγριες Μέλισσες ‘’. Με την ερμηνεία της αυτή σημαίνει ότι δούλεψε πολύ το ρόλο της , ντύθηκε με αυτόν και παρ’όλο που είναι μία περσόνα με αρνητικό πρόσημο, μας έκανε όλους να την προσέξουμε, να την ξεχωρίσουμε και να εστιάσουμε σε αυτήν! Εγώ, πάντως, έμεινα ενεός και άλαλος, όταν την άκουσα στο τηλέφωνο . Η φωνή της αισθαντική γλυκιά, μου φανέρωσε αμέσως ένα ευγενέστατο πλάσμα που δεν έχει καμία σχέση με τον χαρακτήρα που υποδύεται, την τηλεοπτική Δόμνα. Με την υποκριτική της δεξιότητα , το βλέμμα, την επιβλητική παρουσία της και το θείο της χάρισμα, πάνω από όλα , έδωσε μία Δόμνα όπως την ήθελε και την σκιαγράφησε η πένα του σεναριογράφου. Αγέρωχη, με ύφος σνομπ, υπερφίαλη , κακομαθημένη, προβάλλοντας πάντα την καταγωγή της και περιφρονώντας όσους δεν ανήκαν στην τάξη της , πολλές φορές εκδικητική , όταν δεν γινόταν το δικό της ή δεν της έκαναν το χατίρι, φιλόδοξη, η οποία συμπεριφερόταν σαν ύαινα, όταν ο Κωνσταντής ερωτεύτηκε την Δρόσω και την παράτησε, και όλα αυτά διανθισμένα μέσα σε μία ερωτική ατμόσφαιρα και σαγήνη…
Όλη αυτή η αξιοζήλευτη δεινότητα που θαυμάσαμε από τη Νεφέλη Κουλούρη, επετεύχθη χωρίς να έχει διανύσει χιλιόμετρα στο σανίδι ή να έχει παίξει σε πολλά σίριαλ και ταινίες. Βέβαια στο τέλος μεταμορφώθηκε σαν το χαμαιλέοντα και μας έδειξε την τρυφερή και ευαίσθητη πλευρά του εαυτού της, αφού βρήκε τον αδελφό της τον Μελέτη . Πολλά μπράβο και συγχαρητήρια σου αξίζουν Νεφέλη Κουλούρη! Θα μεγαλουργήσεις σε πρωταγωνιστικούς ρόλους σε λίγα χρόνια και θα δρέψεις δάφνες, έχεις όλα τα προτερήματα και τα προσόντα που έχει και πρέπει να έχει μία ηθοποιός στην επαγγελματική της ζωή αλλά και την παιδεία και την ευγένεια που πρέπει να την χαρακτηρίζουν αντίστοιχα στην προσωπική. Ξεχωρίζεις για το ήθος σου και λαμπρύνεις τη νέα γενιά των ηθοποιών που τέτοια στάση ζωής πρέπει να κρατούν και να συμπεριφέρονται, επί και εκτός σκηνής , γιατί μόνον με αξιόλογο και καλλιεργημένο δυναμικό θα συνεχίσει να ζει και να αναπνέει το θέατρο. Η χαρισματική Νεφέλη Κουλούρη ,η οποία σημειωτέον τελείωσε τη δραματική σχολή του θεάτρου Τέχνης ‘’Κάρολος Κουν’’ είναι πολυσχιδής και πολυτάλαντη. Εκτός από την υποκριτική που έχει επιλέξει ως κύριο επάγγελμα της είναι και ποιήτρια. Οι αξίες της, φαίνονται ολοκάθαρα στις σελίδες της πρώτης ποιητικής της συλλογής , που έχει εκδώσει με τίτλο’’ Νεφελώματα ‘’. Και εις ανώτερα ,Νεφέλη, γιατί το αξίζεις ,το μέλλον σου ανήκει και προβλέπεται λαμπρό και ελπιδοφόρο… Η ταλαντούχα, Νεφέλη Κουλούρη από το Α ως το Ω!
Άγριες μέλισσες: Ένα υποδειγματικό σενάριο. Εργάτες-συνεργάτες. Η συμμετοχή μου, δώρο από την πλευρά της τύχης και φυσικό επακόλουθο της δικής μου συνέπειας στο χώρο, την τελευταία δεκαετία. Ένα σκαλοπάτι ακόμη στον αδιάκοπο καλλιτεχνικό αγώνα. Υπενθύμιση στη ζοφερή καθημερινότητα του τελευταίου χρόνου, πως το κεντρί φέρνει και το μέλι.
Βιβλία: Συγγραφή. Ποίηση. Λογοτεχνία. Θέατρο. Η μυρωδιά του χαρτιού, η μυσταγωγία, η απεραντοσύνη του ορίζοντα. Ένα βιβλίο ανοιχτό είναι τα φτερά του νου προς την ελευθερία.
Γενικός εγκλεισμός: Να μη γίνει η απώλεια συνήθειά μας. Το μόνο μου μέλημα. Να μη χρησιμοποιηθεί στο μέλλον καταχρηστικά, ως κεκτημένο για διάφορους λόγους. Εδώ και ένα χρόνο προστατεύουμε την υγεία, που σαφώς είναι το μεγαλύτερο αγαθό, αλλά ταυτόχρονα η δημοκρατία δέχεται ένα βαθύ και αποτρόπαιο πλήγμα.
Διάρκεια (στο χώρο): Το μεγαλύτερο μου στοίχημα. Να χτίζω χωρίς να γκρεμίζω. Δεν με καλόμαθε η δουλειά αυτή, δεν με έχρισαν πρωταγωνίστρια με το καλημέρα σας. Ακόμη δεν έχει γίνει αυτό και δεν ξέρω τι νόημα έχει, πέραν της θρέψης του εγώ. Σημασία έχουν πάντα οι συνεργασίες, το ανθρώπινο δυναμικό. Δεν θα γίνεις ποτέ καλός ηθοποιός μόνος σου. Η δουλειά μας είναι ομαδική. Σε αυτό δίνω την απόλυτη προσοχή μου. Η διάρκεια θα έρθει, αν το συνάφι που λέμε εμείς, έχει να πει ένα καλό λόγο και σε αυτό κατά κάποιον τρόπο, μου δίνω τα εύσημα. Νομίζω πως κάτι έχω καταφέρει. Η αναγνώριση, έρχεται από το κοινό. Εάν, και εφόσον, αναγνώσει σε εμένα την ειλικρίνεια και το σεβασμό προς το ίδιο αλλά και το εκάστοτε έργο που θα κληθώ να ερμηνεύσω.
Ένστικτο: Κατά τους οικείους μου, το έχω αναπτυγμένο. Κι εγώ μου το αναγνωρίζω. Με το ένστικτο κερδίζω το χρόνο για τα ουσιώδη. Η ζωή είναι μικρή για να αναλωνόμαστε σε φαιδρούς ανθρώπους και συνεργασίες. Το ένστικτο, μου δημιουργεί, ασυναίσθητα, καθαρότητα όρασης, να αναγνωρίζω ευκαιρίες που η τύχη φέρνει λίγες φορές μπροστά μας.
Ζήλος: Η λέξη κλειδί της διαρκούς εξέλιξης. Η ζωογόνος δύναμη της ύπαρξής μου, με ό,τι καταπιάνομαι. Από τα πιο σημαντικά ως τα ασήμαντα. Από τα υλικά έως τα άυλα. Για εμένα, ο ζήλος είναι μια έκφανση της αγάπης. Οι πράξεις, που εκπορεύονται από την πρόθεση.
Ηθοποιός: Το επάγγελμα που σου επιτρέπει να αγγίξεις, να κατανοήσεις, διαφορετικές ζωές, εποχές, χαρακτήρες, πιστεύω. Επάγγελμα που η άσκησή του, χρησιμοποιεί το ρήμα παίζω. Την ομορφότερη (λησμονημένη κατά την ενηλικίωση) και πιο ειλικρινή λέξη του κόσμου, από την ομορφότερη, για εμένα, δουλειά του κόσμου.
Θέατρο: Ο χώρος που με κάνει να αδιαφορώ για τις ηλιόλουστες μέρες, που με κάνει να χάνω την αίσθηση του χρόνου. Η διάρκεια των προβών ενός έργου, ο καθαρός αέρας ανάσας που δημιουργείται, σε ένα κλειστό, πολλές φορές σκονισμένο περιβάλλον, η τριβή με το κείμενο, τους συναδέλφους, οι ιδέες, οι προτάσεις, η τόλμη, οι διαφωνίες, οι δυσκολίες και μεγάλη χαρά, όταν κάτι πετυχαίνει. Οι καλοί συνεργάτες, που μπορεί να γίνουν κάποιες φορές, φίλοι ζωής. Και ύστερα η γλυκιά αγωνία της πρεμιέρας των παραστάσεων. Και τελικό, αναπόσπαστο κομμάτι του θεάτρου, το κοινό. Ο μεγάλος αποδέκτης των κόπων και της τόσης επιθυμίας. Για εμένα το θέατρο, είναι ο επίγειος παράδεισος.
Ιατρικό εμβόλιο κορωνοϊού: Είμαι υπέρ των εμβολίων. Αν δεν υπήρχαν αυτά, ζωές θα χάνονταν με το παραμικρό. Σαφώς και έχω κάποιους φόβους, όμως είναι χρέος μου να εμβολιαστώ, ώστε μέσω αυτού, να προφυλάξω τους δικούς μου ανθρώπους, που μπορεί να βρίσκονται σε ευπαθείς ομάδες, έπειτα εμένα, αλλά και το ευρύτερο κοινωνικό σύνολο. Οι εμβολιασμοί ωστόσο, αυτή τη στιγμή καθυστερούν, λόγω έλλειψης αποθεμάτων και η κοινωνία πλέον δεν έχει ούτε ψυχικά αλλά ούτε και οικονομικά αποθέματα.
Καλοκαιρινά σχέδια: Δεν υπάρχουν σχέδια συγκεκριμένα για το φετινό καλοκαίρι. Η κατάσταση είναι αρκετά ρευστή. Ιδανικά, θα ήθελα στιγμές στη θάλασσα και το αγαπημένα μου μέρη, και έναρξη νέων συνεργασιών στο επάγγελμά μου.
Λογική ή ευαισθησία: Και τα δύο, σε σωστές ποσότητες. Στόχος μου, να λειτουργούν συμπληρωματικά. Άνθρωπος υπέρμετρα λογικός ή ευαίσθητος, δύσκολα προσαρμόζεται σε ένα κοινωνικό σύνολο ή σε ένα εργασιακό περιβάλλον.
Μυστικά: Πρόθεσή μου, η φράση «όλα στο φως». Είμαι φύσει και θέσει κοινωνικό ον. Παρόλα αυτά υπάρχουν. Όχι πολλά, λίγα, ελάχιστα, αλλά πολύ καλά κρυμμένα. Γιατί αφορούν μόνο εμένα.
Νιάτα: Ορμή, δύναμη, πάθος, ενθουσιασμός, ομορφιά. Τα νιάτα πρέπει να διαπεράσουν το σώμα και να φωλιάσουν στην ψυχή και το νου μας. Η κίνηση της πορείας τους, από έξω προς τα μέσα. Ο αιώνια νέος, είναι ο αιώνια ευτυχής.
Ξένοι και Έλληνες ηθοποιοί (πρότυπα): Δεν θα δώσω ονόματα. Λατρεύω πολλούς ηθοποιούς, είτε την πορεία τους στο χρόνο, είτε στιγμές τους. Θαυμάζω ηθοποιούς, που το ήθος τους και οι ερμηνείες τους, βρίσκονται σε αρμονία. Δεν μπορώ να τα διαχωρίσω… Διορθώνω. Δεν θέλω να τα διαχωρίσω.
Όνειρα καλλιτεχνικά: Να με εμπιστευτούν άνθρωποι του χώρου, σε ρόλους που μπορούν να αναδείξουν τις υποκριτικές μου ικανότητες. Να εμπιστευτούν τη θέληση, την όρεξη, την αγάπη μου για τη δουλειά μου. Είμαι πρώτα εργάτης και μετά πνευματικό ον. Να υπάρξει σύμπνοια συνεργασιών, θεατρικών – κινηματογραφικών – τηλεοπτικών και να υπάρχει αέναη εξέλιξη.
Παρουσιαστικό: Βοηθάει. Μπορεί να ανοίξει πόρτες, αν όμως δεν υπάρχει ουσία, αργά ή γρήγορα αυτές οι πόρτες θα κλείσουν. Στο ταμείο της κάθε μέρας μου, χαίρομαι διπλά, όταν συνομιλώ με ανθρώπους και η Νεφέλη στα μάτια τους, από ωραία γυναίκα μετουσιώνεται σε ωραίο άνθρωπο.
Ρόλοι: Αν υπάρχει μία νοητή γραμμή, μεταξύ εμού και ενός ρόλου, ο πρώτος στόχος είναι η κατάκτηση του μέσου της διαδρομής. Ο ρόλος δεν μετακινείται. Κάθε βήμα μετά το μέσον προς το ρόλο, είναι και ένας νέος στόχος, όλο και πιο δύσκολος, όλο και πιο κοπιαστικός. Αλλά, όσο μεγαλύτερη η διάνυση απόστασης από μεριάς μου, τόσο μεγαλύτερη η χαρά. Σε όλους τους ρόλους. Από τον μικρότερο, στον μεγαλύτερο. Με απόλυτο σεβασμό, ειλικρίνεια και αγάπη.
Συναίσθημα: Η κινητήριος δύναμη, σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μου. Γεννήθηκα για να θρέφω συναισθήματα και αυτά με τη σειρά τους να θρέφουν εμένα. Νιώθω γεμάτη με αυτά μέχρι στιγμής, έχω μία γεμάτη ζωή.
Τηλεόραση: Το μέσον, που μας εξασφαλίζει η αναγνωρισιμότητα και μέσω αυτής, καλύτερες εργασιακές συνθήκες στο θέατρο και περισσότερες ευκαιρίες δουλειάς. Δεν την υποτιμώ καθόλου. Ούτε η στάση μου προς αυτήν, διαχωρίζεται από το θέατρο. Είναι δύο διαφορετικές εκφάνσεις του ιδίου νομίσματος. Αγαπώ τη δουλειά μου χωρίς διαχωρισμούς.
Υποχθόνιος: Συνώνυμο με την τοξικότητα. Άνθρωπος που δεν θα μιλήσει ποτέ με ευθύτητα, αφερέγγυος, που θα κινηθεί υπογείως, με μόνο του μέλημα να διαβάλλει. Η ανάδυση του επίπλαστου χαρακτήρα του, στηρίζεται στη διαβολή του χαρακτήρα κάποιου άλλου και ποτέ στην ίδια καλυτέρευση.
Φιλοτιμία: Η εγγενής αξιοπρέπεια, η τιμή και η ευγένεια. Δύσκολα απαντάται, γι’ αυτό και η αξία της μεγαλώνει, όταν βρεθεί στη ζωή μας.
Χάρισμα: Με ένα χάρισμα, τουλάχιστον, όλοι γεννιόμαστε. Δουλειά της οικογένειας και του σχολείου, είναι αυτό το χάρισμα να αναδεικνύεται, να θρέφεται και να θεριεύει. Έτσι, οι νέοι άνθρωποι στον κόσμο αυτόν, θα έχουν μία παραπάνω ευκαιρία στην πολυπόθητη ευτυχία.
Ψυχοφθόρος: Στη θηλυκή πλευρά της λέξης. Η καθημερινότητα μπορεί να γίνει ψυχοφθόρα. Οι μικρές και συνεχείς δυσκολίες. Ή οι μεγάλες. Γι’ αυτό πάντα τα δύο μας πόδια, πρέπει να πατούν σε έδαφος πρόσφορο. Στους δικούς μας ανθρώπους, σε πράγματα που μας ευχαριστούν και μας δίνουν ελπίδα.
Ωραίες συνεργασίες: Ευλογία. Το απόλυτο προσδοκώμενο. Μόνο αυτές μας εξελίσσουν. Για εμένα τηλεοπτικά είναι οι ‘Άγριες μέλισσες’’. Στο σύνολό τους, που καθόλου δεν έχει να κάνει με την τόσο μεγάλη επιτυχία της σειράς. Έχω γνωρίσει εκεί, υπέροχους ανθρώπους και καλλιτέχνες. Θεατρικά, η ωραιότερη ήρθε, στο «Αλίμονο στους νέους», πέρσι. Και θα κλείσω στέλνοντας την αγάπη μου στους πέντε σπουδαίους ηθοποιούς, στους πέντε σπουδαίους ανθρώπους, που έγιναν τελικά άνθρωποι της ζωής μου. Στον κύριο Γιώργο Γαλίτη, στον κύριο Στράτο Χατζηηλία, στον κύριο Κοσμά Ζαχάρωφ, στην κυρία Φωτεινή Ντεμίρη και στον κύριο Σπύρο Μπιμπίλα.
Σχόλια για αυτό το άρθρο