Η Ιωάννα Παγιατάκη από το Α ως το Ω: “Η εκμετάλλευση είναι ό,τι χειρό

Αποφοίτησε από την Ανώτερη Σχολή δραματικής τέχνης του ”Εμπρός”, έχοντας δασκάλους υποκριτικής τους σημαντικούς θεατρανθρώπους Δημήτρη Καταλειφό, Τάσο Μπαντή και Ράνια Οικονομίδη. Σε συνδυασμό με το ακτινοβόλο ταλέντο της, η σπουδαία Ιωάννα Παγιατάκη, διέγραψε μια μεστή καλλιτεχνικά πορεία σε δύσκολους πρωταγωνιστικούς ρόλους της παγκόσμιας δραματουργίας κατά την περίοδο που βρισκόταν στην Αθήνα και συνεργάστηκε με τους πιο καταξιωμένους σκηνοθέτες. Η πορεία της αυτή προβλεπόταν λαμπρή και θα μεγαλουργούσε, δρέποντας δάφνες και περγαμηνές, αλλά οικογενειακοί λόγοι χαράς, την ανάγκασαν να εγκατασταθεί στη Θεσσαλονίκη. Ανήκει στο δυναμικό του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος. Είναι από τις ηθοποιούς , οι οποίες είναι πασίγνωστες στο θεατρικό χώρο, αλλά δεν τις γνωρίζει το ευρύ κοινό. Εάν βρισκόταν στην Αθήνα θα πρωταγωνιστούσε στις πιο ποιητικές σειρές και θα είχε γίνει δημοφιλής σε χρόνο dt! Προσωπικά, την θαυμάζω απεριόριστα, όχι μόνο ως κυρία της σκηνής, αλλά και ως προσωπικότητα. Είναι ευγενική, σεμνή, με παιδεία, ήθος, χαμηλούς τόνους… Διαθέτει στόφα, υποκριτικά και εκφραστικά μέσα, άρθρωση, φωνή, σκηνική παρουσία: όλα στον υπερθετικό βαθμό! Τη φετινή καλλιτεχνική περίοδο του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, υποδύεται έναν κορυφαίο ρόλο βασισμένο στο ομότιτλο έργο του διαχρονικού Γιώργο Σεβαστίκογλου, την ”Αγγέλα”, σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Μπίτου στο Μικρό θέατρο της Μονής Λαζαριστών. Είμαι απόλυτα βέβαιος ότι η ερμηνεία της θα γραφτεί με χρυσά γράμματα στο θεατρικό Πάνθεον! Η αδιαμφισβήτητης καλλιτεχνικής αξίας ηθοποιός, Ιωάννα Παγιατάκη, από το Α ως το Ω.

ΣχετικάΆρθρα

Αγγέλα: Η Αγγέλα είναι μία από εμάς. Μία «Δούλα» που βρίσκει τη δύναμη μέσα στο ζόφο που την περιβάλλει να σπάσει τον κύκλο της σιωπής και του φόβου, να αντιδράσει στη σαθρότητα και τη σαπίλα, να διεκδικήσει έναν κόσμο πιο δίκαιο, να πει φωναχτά ‘’σ’ αγαπώ’’!

Βιώματα: Μας καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό. Άλλοτε, φωτίζουν το δρόμο μας και μας σπρώχνουν μπροστά και άλλοτε τον σκοτεινιάζουν και μας τραβούν πίσω…

Γιώργος Σεβαστίκογλου: Ένας αξιοσημείωτος άνθρωπος και καλλιτέχνης που έχει επηρεάσει το σύγχρονο ελληνικό θέατρο και που θα ήθελα να είχα συναντήσει.

Δημήτρης Μπίτος: Μου θύμισε ξανά τι σημαίνει να παθιάζεσαι γι’ αυτό που κάνεις, ότι το θέατρο δεν έχει καμία σχέση με τη βολή.

Εκμετάλλευση: Ό,τι χειρότερο έχει εφεύρει ο ανθρώπινος νους.

Ζωή: Της αξίζει να τη ζήσουμε στο έπακρο!

Ηθοποιός: Αυτός που δίνει μορφή στο αόρατο, συνδέει το αόρατο με το ορατό, το ψέμα με την αλήθεια…

Θέατρο: Η Τέχνη του εδώ και τώρα. Την ίδια στιγμή που γεννιέται, προσφέρεται και μετά πεθαίνει.

Ισότητα: Η βασική αρχή της Δημοκρατίας.

Κ.Θ.Β.Ε: Ένας μεγάλος, δύσκαμπτος κρατικός πολιτιστικός οργανισμός, που είναι ανάγκη, όσο ποτέ, να συνομιλήσει με τον κόσμο της Θεσσαλονίκης και κυρίως με τους νέους. Εύχομαι ολόψυχα μέσα από τον τριετή προγραμματισμό του και τους ανθρώπους του θεάτρου που έχει επιλέξει να συμπορευτούν μαζί του, να το πετύχει.

Λογοτεχνία: Ένα ατέλειωτο αναζωογονητικό ταξίδι της ψυχής και του μυαλού. Ερεικούσσα, μία αιώρα, ένα βιβλίο: ευτυχία!

Ματαιοδοξία: Όλοι έχουμε ψήγματα ματαιοδοξίας μέσα μας και ειδικά όσοι κάνουμε αυτή τη δουλειά. Όμως, αν υπερβεί έναν ορισμένο βαθμό γίνεται εξαιρετικά επικίνδυνη

Νεοέλληνες συγγραφείς: Σωτήρης Δημητρίου, Θανάσης Βαλτινός, Τζένη Μαστοράκη, Γλυκερία Μπασδέκη, Θανάσης Τριαρίδης.

Ξένο ή ελληνικό ρεπερτόριο: Και τα δύο!

Ομοθυμία: Μία από τις γενεσιουργούς αιτίες που δημιουργούν τις ομάδες και που όταν χαθεί , τις διαλύουν.

Προνοητικός: Δεν είμαι από τους ανθρώπους που κάθονται να σχεδιάσουν το μέλλον τους. Αφήνω, πολλές φορές , τα γεγονότα να με καθοδηγούν. Αν και μια ομπρέλα, θα την πάρω μαζί μου.

Ρεαλισμός: Όσο μεγαλώνω αισθάνομαι ότι χάνω κομμάτια ονείρου, μπορεί να είναι αναγκαίο, αλλά με πονάει…

Στόφα: Μόνο ο χρόνος μπορεί να την αποδείξει.

Τρόμος: Δύο είναι οι μεγαλύτεροι φόβοι μου, να χάσω τους ανθρώπους που αγαπάω και την ελπίδα ότι μπορώ να αποφασίζω για τη ζωή μου.

Υποταγή: Απάνθρωπο. Η νίκη του φόβου.

Φωνή: Το σπάσιμο της σιωπής. Όταν οι φωνές ενώνονται και γίνονται πολλές είναι δύναμη!

Χάρισμα: Ένα δώρο που θέλει φροντίδα!

Ψυχισμός: Είναι τόσο ευάλωτος τον τελευταίο καιρό με όλα αυτά που ζούμε…

Ωραία παράσταση: Η παράσταση που με συγκινεί, με μετακινεί, που αφήνει ένα αποτύπωμα μέσα μου. Θυμάμαι, όποτε έβλεπα παράσταση του Λευτέρη Βογιατζή και την άλλη μέρα έπαιζα, γινόμουν καλύτερη.