Η Μαρία Πετεβή από το Α ως το Ω: “Η ζωή σε μεταμορφώνει και σε διαμορφώνει”

Είναι από τις ηθοποιούς της νέας γενιάς που ήρθαν για να μείνουν, να δημιουργήσουν, να εξελιχθούν και να μεγαλουργήσουν στην καλλιτεχνική τους ωριμότητα! Και αυτό, γιατί δεν είναι διάττων αστέρας, ούτε η πανελλαδική αναγνωρισιμότητα που της προσέδωσε το επιτυχημένο σίριαλ του ΑΝΤ1 ”Άγριες μέλισσες” της άλλαξε τα ”πιστεύω” της, ούτε την αλλοτρίωσε. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν που ο έμπειρος, ακάματος, ευρηματικά δημιουργικός και εραστής του θεάτρου, ο σπουδαίος θεατράνθρωπος Θέμης Μουμουλίδης, την επέλεξε για να ερμηνεύσει την Ιφιγένεια στην ομότιτλη τραγωδία του Ευριπίδη ”Ιφιγένεια εν Αυλίδι” και την έβαλε να βουτήξει στα βαθιά, χωρίς δεύτερη σκέψη. Κάτι θα βρήκε σε αυτήν την πολλά και καλά υποσχόμενη ηθοποιό! Και κατά τη γνώμη μου δεν είναι ένα, αλλά πολλά!

ΣχετικάΆρθρα

Η φωτεινή Μαρία Πετεβή είναι μία καλλιτέχνις, πλασμένη από υλικά ονείρων, αισθαντική, με πηγαία εσωτερικότητα, εκφραστικά μέσα, ευρεία γκάμα, υπέροχη σκηνική παρουσία αλλά και κίνηση, άρθρωση, ήθος, ευγένεια, αξιοπρέπεια, ευπρέπεια και σεβασμό. Είναι γεννημένη ηθοποιός! Το μόνο που την ενδιαφέρει είναι να απευθύνεται στο κοινό μέσω των ρόλων που ενσαρκώνει, να επικοινωνεί δηλαδή μαζί του, να είναι αληθινή σε αυτό που κάνει και να φροντίζει πάντα με τις επιλογές και τις συνεργασίες της να εξελίσσεται. Αυτό είναι το ζητούμενο για αυτήν, αλλά και για κάθε ηθοποιό, θα έπρεπε να είναι… Το πόσο νοιάζεται για την πρόοδο και την εξέλιξή της και την πορεία που επιθυμεί να ακολουθήσει ως ηθοποιός φαίνεται, άλλωστε, από τα μάτια της. Αυτά τα καθάρια εκφραστικά μάτια της, όπου αντικατοπτρίζουν μέσα τους όλο το μεγαλείο της ψυχής της, τις αξίες της, τα ιδεώδη της τα συναισθήματά της, τα ”θέλω” της, την αυτογνωσία της. Πώς να μην την επιλέξει λοιπόν ο εμπνευσμένος Θέμης Μουμουλίδης για να ερμηνεύσει αυτόν το δύσκολο και απαιτητικό ρόλο της Ιφιγένειας που νομίζουν όλοι με την πρώτη ματιά ότι είναι εύκολος, αλλά, αντίθετα, είναι τόσο δύσκολος και απαιτητικός.

Μαρία Πετεβή, πραγματοποίησε τα όνειρα σου, το καλό θέατρο σε περιμένει, οι ενδιαφέροντες ρόλοι του παγκόσμιου ρεπερτορίου σου ανήκουν και σε λίγα χρόνια όλοι θα μιλούν για εσένα! Μία έξοχη ντάμα παίρνει τη θέση που της αξίζει στο θεατρικό γίγνεσθαι και είναι έτοιμη να δώσει ερμηνείες που θα αφήσουν εποχή! Η παράσταση θα παιχτεί στις 19 και 20 Αυγούστου στην Επίδαυρο. Εν τω μεταξύ, συνεχίζει ακάθεκτη την επιτυχημένη περιοδεία της ανά την Ελλάδα. Δείτε αυτήν την τραγωδία, οπωσδήποτε, μην τη χάσετε! Η ακτινοβόλος και χαρισματική, Μαρία Πετεβή, από το Α ως το Ω!

Αντίληψη: Είναι ο τρόπος που ψηλαφούμε την πραγματικότητα. Οι κεραίες, οι ανοικτές προς κάθε τι εξωτερικό αλλά και εσωτερικό. Τα μάτια, τα εσωτερικά του καθενός μας.

Βιαιότητες: Ανατριχίλα είναι το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό και αποστροφή. Η βιαιότητα πηγάζει από ένα μη καλλιεργημένο και λανθασμένο ένστικτο. Και, σίγουρα, πηγάζει από τον τρόπο που μεγαλώνει κάποιος… Ο άνθρωπος που μεγαλώνει με βιαιότητα ανταποδίδει βιαιότητα. Νομίζω, ότι είναι στο χέρι μας να καταπραΰνουμε αυτή την τάση και να τη μετουσιώσουμε σε κάτι άλλο. Η εσωτερική πληγή του καθενός δημιουργεί βιαιότητα , δεν μπορεί να εκφράσει την πληγή του και την εκφράζει μέσω της βίας. Η βία είναι μία ανοικτή πληγή που εκφράζεται λανθασμένα.

Γυναικοκτονίες: Μάστιγα

Δημοφιλία: Δεν είναι το ζητούμενο για έναν ηθοποιό. Το ζητούμενο για εμένα είναι η ανοικτή καρδιά και η επικοινωνία με τους ανθρώπους, να μοιράζεσαι κάτι με τους ανθρώπους… Η δημοφιλία ενέχει ματαιοδοξία , προϋποθέτει να ‘’πουλάς ‘’ τον εαυτό σου, κάτι που δεν με αφορά καθόλου… Δεν ξέρω τι έχεις αλήθεια να κερδίσεις με τη δημοφιλία γι ‘αυτό στη θέση της βάζω την επικοινωνία που αυτή, σίγουρα, έχει πολλά να σου δώσει…

Ευριπίδης: Σοφός, πιο σύγχρονος από τους σύγχρονους, επίκαιρος , με μια ιδιάζουσα και λεπτεπίλεπτη αίσθηση της ειρωνείας.

Ζωή: Είναι όπως η θάλασσα, που για να φτάσεις στο βυθό και να βρεις την αλήθεια περνάς από πολλά κύματα. Και η φουρτούνα και η νηνεμία έχουν την ομορφιά τους και είναι πάντα αλλιώτικες από κάθε κατάσταση της θάλασσας-ζωής. Παίρνεις και κάτι μαζί σου από όλες αυτές τις διακυμάνσεις. Η ζωή σε μεταμορφώνει και σε διαμορφώνει…

Ηθοποιός: Άνθρωπος που συνεχώς αναζητά ,έχει περιέργεια , παθιάζεται , ψάχνει , ταξιδεύει και μοιράζεται . Άνθρωπος ανοιχτός στα ερεθίσματα τα οποία μετατρέπει ,ώστε τελικά να τα μεταφέρει και να επικοινωνήσει με τους άλλους !

Θέμης Μουμουλίδης: Προσωπικότητα, γενναιόδωρος , παθιασμένος με το θέατρο .

Ιφιγένεια εν Αυλίδι: Αχ, η Ιφιγένεια! Η Ιφιγένεια είναι η άνοιξη για εμένα… Είναι ταυτόχρονα η ζωή και ο θάνατος, το υλικό σώμα αλλά και η νόηση ,η γυναίκα και η φύση , η παιδικότητα- αθωότητα αλλά και παράλληλα ή, ίσως, η ξαφνική και ώριμη ενηλικίωση που έχει ως αποτέλεσμα την τελείωση, δηλαδή το τέλος. Η Ιφιγένεια είναι μια ηχηρή αντιπολεμική ηρωίδα… Μια μικρή αχτίδα φωτός σε μια τόσο μεγάλη σκοτεινιά.

Καταστροφές πολέμου: Ματαιότητα, πόνος, αγριότητα, αδικία, ενάντια σε κάθε φυσική ροή, ενάντια στη φύση, ενάντια σε κάθε νόμο, ενάντια στη ζωή.

Λόγος ποιητικός: Μεστός, γεμάτος, πυκνωμένος. Οι τραγωδίες με τον λόγο τους έχουν την ικανότητα να κλυδωνίζουν τους θεατές συθέμελα χωρίς φλυαρία!

Μυθοπλασίες: Είναι η εύκολη πρόσβαση ιστοριών, ώστε να γίνουν εύληπτες στον θεατή.

Νεωτερισμοί: Τάση που, αν έχει κάτι όντως να πει μπορεί να έχει τρομερό ενδιαφέρον ( πχ σουρεαλισμός )

Ξένοι πρόσφυγες: Είμαστε όλοι εν δυνάμει πρόσφυγες, είμαστε πρόσφυγες, ούτως ή άλλως, επάνω σε αυτόν τον πλανήτη, αποκομμένοι, ξεριζωμένοι, φοβισμένοι, μόνοι. Και, ίσως αυτή η σκέψη φτάνει για να συναισθανθούμε τέτοια τραγωδία και να δίνουμε το χέρι μας.

Ουμανισμός: Εκλείπει στην εποχή μας και είναι σπάνια αρετή… Θα ήταν το πλέον χρήσιμο και βοηθητικό να έχουμε τα μάτια μας στραμμένα στο συνάνθρωπό μας. Η ενότητα μάς έχει κάνει να επιβιώνουμε ως είδος. Όλα τα είδη κάνουν αγέλες και με την ομαδικότητα και τη συνεργασία καταφέρνουν να επιβιώνουν. Αυτή είναι η καταβολή μας και αυτός πρέπει να είναι ο στόχος μας. Το να είμαστε, δηλαδή, όλοι μαζί!

Παράσταση: Ένας μαγικός χωροχρόνος, όπου πεθαίνει και γεννιέται την ίδια στιγμή και δεν επαναλαμβάνεται ακριβώς. Είναι αληθινός ψυχικός χωροχρόνος, η απόλυτη ένωση των ανθρώπων με το μέσα τους και τους άλλους. Καθώς, πρώτα συνδέεσαι με το μέσα σου , με αυτόν τον κόσμο που ανοίγεται και ύστερα με τους θεατές… Η απόλυτη επικοινωνία στο τώρα.

Ρόλοι: Ευκαιρίες για να βουτήξεις σε διαφορετικούς συναρπαστικούς κόσμους και να ανακαλύψεις καλύτερα τον εαυτό σου.

Συνέπεια: Για εμένα το Α και το Ω ξεκινάει από τη συνέπεια απέναντι στον εαυτό μας και μετά στους άλλους… Συνέπεια ίσον εμπιστοσύνη!

Τραγωδία: ”Γεννιέται για να βρει τη μαύρη μέρα του ο καθένας και ύστερα χάνεται σαν όνειρο και σαν σκιά” ( Ιφιγένεια εν Αυλίδι). Γεννιόμαστε για να ζήσουμε λίγο και να πεθάνουμε σαν όνειρο και σαν σκιά… και αυτή η γνώση είναι σκληρή και αδιαπραγμάτευτη.

Υπέρβαση: Η δεύτερη ανάσα, όταν νιώθουμε ότι έχουμε στερέψει. Και η μικρή νίκη απέναντι στο τετελεσμένο, στο θέσφατο…

Φωνή: Η φωνή έχει άμεση σχέση με το συναισθηματικό κόσμο και την προσωπικότητα. Η φωνή είναι η ταυτότητα του κάθε ανθρώπου…

Χάρισμα: Δεν πιστεύω στα χαρίσματα. Χάρισμα είναι η ζωή, χάρισμα είναι η εσωτερική φωτιά…

Ψυχή: Είναι τα πάντα! Το όλον!

Ωραίες συνεργασίες: Είναι οι εξελικτικές συνεργασίες με ωραίους και φωτεινούς δημιουργικούς ανθρώπους, όπου φεύγουν κάπως από τα όρια της δουλειάς και του αποτελέσματος και είναι προσανατολισμένες σε κάτι πιο ιδανικά ανώτερο.