Γεννημένη ηθοποιός! Αδιαμφισβήτητα, μία από τις πιο σπουδαίες κυρίες του αυριανού θεάτρου! Η χαρισματική και με άστρο λαμπερό και αυτόφωτο, Λένα Παπαληγούρα, επιζητεί και αναζητεί – της αναθέτουν βέβαια και οι σκηνοθέτες – ρόλους δύσκολους, πολύπλοκους και απαιτητικούς, με τους οποίους δεν διστάζει να αναμετρηθεί, γιατί χάρις στην τεράστια γκάμα και τη θεατρική στόφα που διαθέτει – θυμίζει τις παλιές μεγάλες θεατρίνες – τους φέρει εις πέρας πάντα με αξιοθαύμαστη επιτυχία, αφήνοντας ανεξίτηλο το αποτύπωμά της. Οι ερμηνείες της συγκλονιστικές, καθηλώνουν και τον πιο απαιτητικό θεατή και ηλεκτρίζουν το κοινό. Γιατί έχουν αλήθεια, ισχυρή πειθώ και βγάζουν ψυχή. Είναι χάρμα οφθαλμών επί σκηνής! Το σανίδι υποκλίνεται στην εκάστοτε ηρωίδα που καλείται να υποδυθεί… Την θέλει, την αγαπά, γιατί πατά σταθερά στα πόδια της. Έχει κύρος, εκτόπισμα, σκηνική παρουσία, κίνηση, φωνή, τέλεια άρθρωση με γεμάτη χροιά, για να σκορπίζει απλόχερα το πληθωρικό ταλέντο της τόσο στη σκηνή όσο και στην πλατεία.
Η φετινή της Ηλέκτρα – από τις πιο υπέροχες και εξαίσιες ‘’Ηλέκτρες’’ που έχω δει τα τελευταία χρόνια – σε σκηνοθεσία του άξιου και εμπνευσμένου Θέμη Μουμουλίδη, συνεπήρε το κοινό και όχι άδικα. Είχε δυναμισμό αλλά και εσωτερικότητα όπου έπρεπε, άρτια τεχνική, τονισμό, φωνή και κίνηση που απαιτεί η τραγωδία, ώριμο υποκριτικό εύρος. Βρίσκεται, άλλωστε, στο απόγειο της καλλιτεχνικής της ωριμότητας παρά το νεαρό της ηλικίας της! Φάνηκε ότι δούλεψε το ρόλο και τον δούλεψε πολύ, έχοντας συνοδοιπόρο της τον δημιουργικά ευρηματικό σκηνοθέτη Θέμη Μουμουλίδη. Το έχω ξαναγράψει και θα το επαναλάβω. Ο Θέμης Μουμουλίδης ανήκει στους ελάχιστους εκείνους σκηνοθέτες – ευτυχώς – που δεν ‘’πειράζουν’’ τα έργα προσθέτοντας νεωτερισμούς και σκηνοθετικά εφέ με σκοπό τον εντυπωσιασμό και μόνο του κοινού ή για να αυτοπροβάλλονται οι ίδιοι, έχοντας ως αποτέλεσμα να αποδομείται το έργο, να ‘’ προσβάλλεται’’ ο συγγραφέας και να αποδυναμώνεται η ερμηνεία των ηθοποιών… Με μία σύγχρονη ματιά στο σύνολο της Ευριπίδειας τραγωδίας και μία λιτή, εύληπτη αλλά ουσιαστική σκηνοθετική προσέγγιση κατόρθωσε να δημιουργήσει μία εξαιρετική παράσταση , αναδεικνύοντας, έτσι, τα σπουδαία και πανανθρώπινα μηνύματα του Ευριπίδη, τους χαρακτήρες των ηρώων, και την υποκριτική δεινότητα όλων των ηθοποιών, ντυμένη με την θεϊκή μουσική του Θύμιου Παπαδόπουλου. Από τις must see καλοκαιρινές παραστάσεις! Θαυμάστε την σημαντική ηθοποιό Λένα Παπαληγούρα από το Α έως το Ω ανακαλύπτοντας, παράλληλα, πόσο καλλιεργημένη, ευγενική, με ήθος και ποιότητα προσωπικότητα είναι…
Αφοσίωση: Βασική έννοια για εμένα. Και στις προσωπικές μου σχέσεις και στη δουλειά μου. Νομίζω ότι με χαρακτηρίζει, άλλωστε χωρίς αφοσίωση τίποτα δεν γίνεται….
Βάθος: Με ενδιαφέρει να είμαι σε δουλειές που απαιτούν κάθε μέρα να μπαίνεις και σε μεγαλύτερο βάθος…
Γραμμένο: Πιστεύω ότι κατά έναν τρόπο, υπάρχει αυτό που λέμε πεπρωμένο, αλλά πολύ συχνά η μοίρα βρίσκεται και στα δικά μας χέρια…
Διαλογισμός: Μία μορφή συγκέντρωσης και μία επικοινωνία με την ψυχή και το σώμα. Σίγουρα απαιτείται μία μορφή διαλογισμού πριν από τις παραστάσεις για να αντέξεις…
Ευριπίδης: Υπέροχος και πανδύσκολος, ανεξάντλητος, αιρετικός και είρων. Δώρο για κάθε ηθοποιό!
Ζήλος: Απαραίτητος για να καρποφορήσουν οι προσωπικές και επαγγελματικές μας επιλογές…
Ηλέκτρα: Απίστευτα πολύπλοκη, απίστευτα λογική, σκληρή και πονεμένη, γεμάτη μίσος και εκδίκηση. Απαιτεί το 100% των δυνάμεών μου σωματικά, φωνητικά και ψυχικά. Είναι καθημερινό στοίχημα αλλά την έχω αγαπήσει απεριόριστα.
Θέμης Μουμουλίδης: Ήταν δάσκαλός μου στη Σχολή! Σκηνοθέτης που δίνει έμπνευση και όραμα, αφήνει ελευθερία και βάζει όρια, εμπνέει και εμπνέεται και ξέρει να εμπιστεύεται. Είναι αγαπημένος μου άνθρωπος, τον ευγνωμονώ και τον ευχαριστώ για το δώρο της Ηλέκτρας.
Ιδεολογία: Σύνολο ηθικών, κοινωνικών, φιλοσοφικών ιδεών, αρχών, απόψεων και αντιλήψεων που συνθέτουν την κοσμοθεωρία του καθενός μας. Κάθε άνθρωπος και η κοσμοθεωρία του . Η ιδεολογία του καθενός μας, μας κάνει αυτό που είμαστε. Είτε το θέλουμε είτε όχι. Είτε το ξέρουμε είτε όχι…
Καρδιά: ‘’Την ουσία δεν την βλέπουν τα μάτια, με την καρδιά βλέπεις πάντα καλύτερα’’ από τον ‘’Μικρό Πρίγκιπα’’ του Αντουάν ντε Σαιντ Εξυπερί.
Λιπόψυχος: Αδυναμία που συχνά μας εμποδίζει τις σωστές αποφάσεις…
Μοναξιά: Μου προκαλεί φόβο. Θέλει πολλή δουλειά με τον εαυτό σου για να την κάνεις γόνιμη.
Νέα γενιά ηθοποιών: Ομαδικότητα, γενναιότητα, τόλμη, ταλέντο, δύσκολες συνθήκες, δύσκολη εποχή…
Ξένοι ή Έλληνες σκηνοθέτες: Σκηνοθέτες με όραμα! Και Έλληνες και ξένοι!
Οριοθέτηση: Δύσκολη, αλλά συχνά απαραίτητη.
Πειραματισμοί σκηνοθετικοί: Απαραίτητοι για να ανανεώνουν τη ματιά των καλλιτεχνών και των θεατών. Χρήσιμοι, όταν υπηρετούν και αναδεικνύουν τα έργα, όταν γίνονται από επιθυμία να ειπωθεί κάτι και όχι για εντυπωσιασμό…
Ρόλοι: Πεδίο αναζήτησης και εξερεύνησης για τους ηθοποιούς. Ταξίδια δίχως τέλος, καθημερινές μάχες…
Σχέδια (χειμερινής σεζόν): Αρκετά αλλά όχι ακόμη ανακοινώσιμα. Προς το παρόν το μυαλό μου και την ψυχή μου απασχολεί μόνον η Ηλέκτρα!…
Τραγωδία: Τα μεγάλα κείμενα, οι αρχαίες τραγωδίες θέτουν μεγάλα ερωτήματα που παραμένουν αναπάντητα έως σήμερα. Αυτό είναι μέρος της γοητείας τους. Οι καθημερινές τραγωδίες που βλέπουμε να συμβαίνουν στο σύγχρονο κόσμο κάνουν τα ερωτήματα αυτά ακόμη πιο βασανιστικά. Οι τραγωδίες αυτές, όμως, προκαλούν μόνον τρόμο…
Υπεκφυγή: Συνήθως χαρακτηριστικό των σύγχρονων ανθρώπων για να αποφεύγουν την πικρή αλήθεια.
Φινάλε: Κάθε τέλος είναι και μία καινούργια αρχή.
Χορός (αρχαίας τραγωδίας): Τεράστιο θέμα! Για εμένα το μεγαλύτερο στοίχημα των σκηνοθετών σε κάθε παράσταση της αρχαίας τραγωδίας.
Ψυχισμός: Κάθε προσωπικότητα κρύβει έναν άγνωστο κόσμο. Ο ψυχισμός του κάθε ανθρώπου χρειάζεται χώρο και χρόνο για να έρθει στο φως και να αποκαλύψει μυστικά που σίγουρα κρύβει γενικότερα. Όπως λέει ο Ορέστης στην Ηλέκτρα: ‘’Κάθε άνθρωπο πρέπει να σκύψεις να τον δεις, πρέπει να τον γνωρίσεις’’.
Ωραία ζωή: Η ευτυχία έρχεται σε στιγμές. Η ζωή είναι ωραία, όταν έχουμε το ταλέντο να αναγνωρίζουμε τις καλές στιγμές για να μπορέσουμε να τις απολαύσουμε…
Σχόλια για αυτό το άρθρο