To πέμπτο μέλος της οικογένειας άνοιξε τα έκπληκτα μάτια του και πρωτοείδε το ωραίο τοπίο της Χαλκίδας. Ο μικρός Ορέστης ήρθε να προστεθεί ανάμεσα σε ένα αδελφό και τέσσερις αδελφές. Πέρασε τα πρώτα, τρυφερά παιδικά του χρόνια δίπλα στο γαλανό κύμα του Ευρίπου. Η οικογένεια σχεδίαζε να τον αξιωματικό του ναυτικού. Όταν αργότερα θα γίνει ο μεγάλος μας ηθοποιός Ορέστης Μακρής, θα επισκέπτεται τακτικά τη γενέτειρά του και τα μάτια του θα γεμίζουν αλμύρα, όχι μόνο από τη θάλασσα. Ευαίσθητος, ευσυγκίνητος και βαθιά ανθρώπινος, ο Ορέστης Μακρής ήταν εύκολος στο δάκρυ, όσο εύκολα σκόρπιζε γέλιο στην πλατεία του θεάτρου.
Όταν μετακόμισαν στον Πειραιά, στην οικογένεια του πατέρα του, ο Ορέστης πήγε στο Ωδείο Αθηνών να σπουδάσει τραγούδι. “Απλώς γιατί είχα ωραία φωνή” όπως έλεγε. Μετά από εκεί, ο δρόμος του θεάτρου ήταν πλέον κοντά. Ένας δρόμος που τον βάδισε με σταθερά βήματα, ως τον τελευταίο σταθμό.
“Δεν υπάρχει τελευταίος σταθμός” έλεγε. “Υπάρχει μόνο δρόμος, πολύς δρόμος, με κόπο, ανηφορικός. Το τέλος είναι ένας θρύλος. Κι αυτοί που λένε ότι είναι φτασμένοι, τρομάρα τους! Όσοι αξίζουν δεν σκέφτονται πού φτάσανε. Σκέφτονται το δρόμο που έχουν ακόμα μπροστά τους. Μόνο ο θάνατος σταματά την προσπάθεια. Από το 1925 που εμφανίστηκα πρώτη φορά στο θέατρο με το θίασο της Ροζαλίας Νίκα, η πορεία μου ήταν αδιάκοπη. Μόνο όταν παντρεύτηκα και ήρθανε τα δύο μου παιδιά στον κόσμο, σταμάτησα. Τώρα χαίρομαι που έχω και εγγόνια”
‘Eπαιξε σε 39 ταινίες, που οι περισσότερες είναι κλασικές: Ο μεθύστακας (ρόλος που ταυτίστηκε μαζί του), Κάλπικη λίρα, Το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο, Η θεία από το Σικάγο, Η κυρά μας η μαμή, Ο γρουσούζης, Η Χιονάτη και τα επτά γεροντοπαλίκαρα, Το αμαξάκι, Στουρνάρα 288, Έξω οι κλέφτες κ.α. Ακόμα και όταν έπαιξε σε ταινίες β΄ κατηγορίας, το όνομά του ήταν εγγύηση και ανέβαζε την ποιότητα στο τελικό αποτέλεσμα. Ευτυχώς που ο ελληνικός κινηματογράφος αποτύπωσε ένα μέρος από την προσωπικότητά ώστε να περάσει και στις επόμενες γενιές η μορφή του και το ταλέντο του.
-΄Ενα όνειρο, μια επιθυμία που ακόμα δεν πραγματοποιήθηκε;
-Μία μόνο. Θα ήθελα να δω το Παρίσι
Σχόλια για αυτό το άρθρο