Survivor: Αυτός είναι ο Γιώργος Κοψιδάς

Ο Γιώργος Κοψιδάς μας ξάφνιασε με την απόφασή του να λάβει μέρος στο Survivor. Όχι γιατί δεν είναι ικανός -είναι και με το παραπάνω! Περισσότερο γιατί είναι τόσο ταγμένος στην υποκριτική και στο θέατρο που υπηρετεί σχεδόν είκοσι χρόνια, που να μείνει μακριά από την Τέχνη του, έμοιαζε απίθανο. Επίσης, έχει τεράστια αδυναμία στις γάτες του που δεν πίστευε κανείς ότι θα τις άφηνε μόνες τους για μεγάλο διάστημα (όσοι μου μίλησαν, συμφωνούν σε αυτό). Το  πλατύ κοινό τον αγάπησε από το ρόλο του κρεοπώλη Παντελάκη, στην κωμική σειρά Μίλα Μου Βρώμικα της Μυρτώς Κοντοβά, τη σεζόν 2009-10, στο Μega. Στο θέατρο έχει παίξει σε πολύ αξιόλογες παραστάσεις (Αχαρνής, Ερωτευμένος Σαίξπηρ, Μήδεια, 2, Σεσουάρ για δολοφόνους, Ψύλλοι στα αυτιά, Ο κύκλος κ.α.) με τελευταία τις Βάκχες, το καλοκαίρι που μας πέρασε.

Ζήτησα από πέντε φίλους και συναδέλφους του να μου μιλήσουν για τον Γιώργο Κοψιδά και να μου “φωτίσουν” άγνωστες πτυχές του χαρακτήρα του και της δυναμικής προσωπικότητάς του, ώστε να τον γνωρίσουμε καλύτερα, με αφορμή τη συμμετοχή του στο παιχνίδι. Δέχτηκαν όλοι με χαρά και τους ευχαριστώ πολύ έναν έναν ξεχωριστά. Ο Δημήτρης Μπόπης, ο Θάνος Μπίρκος, ο Γιάννης Λασπιάς, o Δημήτρης Γιώτης και η Νίκη Σερέτη (όλοι τους αγαπημένοι μου, οι τέσσερις τελευταίοι έχουν συνεργαστεί μαζί του θεατρικά) θυμούνται τη γνωριμία τους με εκείνον, μας αποκαλύπτουν ιστορίες για πρώτη φορά και του στέλνουν το μήνυμά τους.

Ο Δημήτρης Μπόμπης γνώρισε τον Γιώργο Κοψιδά πριν ακόμα ασχοληθεί με το θέατρο και την υποκριτική, όταν αυτό δεν υπήρχε καν στο μυαλό του και ο αθλητισμός κυριαρχούσε στη ζωή του. Η γνωριμία τους έγινε σε μια δύσκολη περίοδο και για τους δύο, στο στρατό (στη φωτό επάνω και κάτω, ο Γιώργος είναι στον κόκκινο κύκλο). Ο Δημήτρης μας διηγείται πώς έγινε η πρώτη συνάντησή τους: “Μέσα Νοεμβρίου του 1995, πήρα μετάθεση Μεσολόγγι για Μανταμάδο (Λέσβος). Το Μανταμάδος είναι το χωριό του “Ταξιάρχη” (βορειοανατολικά της Λέσβου) στο Τάγμα Πεζικού 265 Τ.Ε. – Στρατόπεδο Γερμανού Καραβαγγέλη. Παρουσιαστήκαμε μια βροχερή μέρα  μαζί με τον Γιώργο Κοψιδά. Περιμέναμε να μας βάλουν σε λόχους. Πήγαμε στον ίδιο, στον 3ο Λόχο. Με το που γνωριστήκαμε του λέω… «ρε συ, μοιάζεις φοβερά στον …Νίκο Σταυρίδη! Σαν τον Σταυρίδη σε σώμα Σβαρτζενέγκερ!» Ήταν δυο μέτρα και πολύ γυμνασμένος. Αργότερα βρεθήκαμε στο φυλάκιο του ίδιου Τάγματος, εγώ ως παρατηρητής και εκείνος ως σκοπός. Δεν έμεινε πολύ στο φυλάκιο, καθώς συνέχισε στην προεδρική φρουρά… όπου και χαθήκαμε.

Έχουμε συμπέσει και σε άδεια μαζί. Θέλαμε να φύγουμε με το πλοίο και τη μέρα εκείνη -ενώ αναφέραμε ότι έχουμε άδεια- μας έβαλαν αγγαρεία στα Λατομεία να πήγαμε να μεταφέρουμε μάρμαρα… γίναμε χάλια και με την ψυχή στο στόμα επιστρέψαμε στο Τάγμα. Βγάλαμε τις βρόμικες στολές,  βάλαμε πολιτικά χωρίς μπάνιο -για να προλάβουμε το πλοίο. Το Μανταμάδος απέχει 40 χιλιόμετρα από τη Μυτιλήνη. Χρόνια αργότερα, συναντηθήκαμε σε κάποια πρεμιέρα του και γελάσαμε πολύ όταν θυμηθήκαμε αυτό το περιστατικό”

Ο ηθοποιός Θάνος Μπίρκος γνωρίστηκε με τον Γιώργο Κοψιδά το 2015,  στην παράσταση Αχαρνής του Αριστοφάνη που σκηνοθέτησε ο Γιάννης Κακλέας για την Επίδαυρο. Τέσσερα χρόνια μετά, συνεργάστηκαν ξανά στον Ερωτευμένο Σαίξπηρ στον Ελληνικό Κόσμο, πάλι σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα. Εκεί, μοιράστηκαν το ίδιο καμαρίνι, έγιναν φίλοι,  γνώρισε και τις γάτες του –που πιστεύει ότι θα του λείψουν περισσότερο– ενώ το κοινό τους χιούμορ, τους οδήγησε στα σουξέ με τα βιντεάκια τους “Ο ψηλός και ο Ινδός” (θυμηθείτε τα εδώ). Ο Θάνος έμαθε τελευταία στιγμή ότι ο Γιώργος θα πάρει μέρος στο παιχνίδι, λόγω του ότι η εταιρεία παραγωγής δεν επέτρεψε διαρροές σε κανένα επίπεδο. Θεωρεί ότι του ταιριάζει πολύ λόγω του αθλητικού του παρελθόντος και αν τον ρωτούσαν πριν, ποιον θα έβλεπε σε αυτό το παιχνίδι σίγουρα ο Γιώργος Κοψιδας θα ήταν από τις πρώτες του επιλογές.

Ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Γιάννης Λασπιάς συνεργάστηκε με τον Γιώργο Κοψιδά το Μάρτιο του 2015, όταν έγραψε και σκηνοθέτησε το θεατρικό αναλόγιο «Έγκλημα και Τιμωρία: Η νουάρ πλευρά των μεγάλων Ρώσων Συγγραφέων στο  Αγγέλων Βήμα. Εκεί, έπαιξε μαζί με τις κοινές κι αγαπημένες τους φίλες,  τις ηθοποιούς Ιωάννα Σταυροπούλου και Δάφνη Μανούσου. Ο Γιάννης Λασπιάς έχει μόνο καλά λόγια να πει για τον Γιώργο: “Είχαμε μια υπέροχη συνεργασία. Είναι ένας ξεχωριστός άνθρωπος και εξαιρετικός ηθοποιός, τόσο σε κωμικούς, όσο και σε δραματικούς ρόλους, έχει επιβλητική παρουσία και υπέροχη φωνή. Σαν άνθρωπος είναι ευγενής, ειλικρινής και ζεστός. Αγαπά τη φύση, την περιπέτεια και τον αθλητισμό. Πιστεύω ότι στο παιχνίδι δεν θα δυσκολευτεί με τις συνθήκες επιβίωσης, είναι γεννημένος survivor. Λόγω του αθλητικού του παρελθόντος αλλά και της γενικότερης προσωπικότητάς του έχει μια φιλοσοφημένη στάση απέναντι στη ζωή και δίνει όλο του το είναι προσπαθώντας να πιάσει κορυφή. Με ό,τι και αν καταπιάνεται. Αυτό είναι κάτι που θαυμάζω σε εκείνον. Πιστεύω ότι οι υπόλοιποι παίκτες θα τον αγαπήσουν όλοι και θα τον σεβαστούν. Αν δεν το κάνουν ξέρει πολύ καλά πως να τους βάλει στη θέση τους !” Στην ερώτηση τι θα του λείψει περισσότερο, ο Γιάννης απάντησε οι γάτες του.

-Γιατί πιστεύεις ότι αξίζει να είναι ο νικητής; “Γιατί υπήρξε επαγγελματίας αθλητής για πολλά χρόνια, έχει το πνεύμα του πρωταθλητισμού, μπορεί να ζήσει και χωρίς ιδιαίτερες ανέσεις αν το θελήσει (και του λιμανιού και του σαλονιού), είναι έξυπνος και τρέφεται μόνο με … ό,τι φυτρώνει εδώ και χρόνια. Εύχομαι να περάσει καλά, να βιώσει την εμπειρία και να προσέχει τον εαυτό του”.

Ο Δημήτρης Γιώτης συνεργάστηκε με τον Γιώργο Κοψιδά το 2017, στο έργο “Ο κύκλος” του Δ. Μητρόπουλου σε σκηνοθεσία Γιάννη Αϊβάζη, στο θέατρο Σταθμός. Κοινωνικά γνωριζόντουσαν χρόνια, όμως όταν δούλεψαν μαζί, ανέπτυξαν ένα πολύ ιδιαίτερο δικό τους κώδικα, που ομολογουμένως συμβαίνει σπάνια. Όπως λέει χαρακτηριστικά ο Δημήτρης: “Με μια ματιά στις πρόβες, τα ΄χαμε πει όλα!. Νομίζω ότι η σκηνή και το θέατρο θα του λείψουν στο παιχνίδι, αλλά έτσι όπως είμαστε τώρα, εν μέσω πανδημίας, covid 19 και τον…εγκλεισμό που βρισκόμαστε σε αδράνεια και απραξία, μια χαρά θα ζει την απόλυτη ελευθερία και ίσως ήταν ο καλύτερος τρόπος να ελιχθεί στην παρούσα φάση“. Στον Γιώργο θαυμάζει την πειθαρχία, την οργανωτικότητα και τη συνέπειά του. Και συμπληρώνει: “Είναι φοβερά ευφυής, οξυδερκής, έχει απίστευτο χιούμορ, εξαιρετικός επαγγελματίας, φιλόδοξος, μάχιμος, σταθερός, πιστός φίλος, καλοπροαίρετος, θετικός, γενικότερα ζεν… Έχει ένα ταλέντο να ενώνει πρόσωπα και καταστάσεις και αν τυχόν υπάρξουν συγκρούσεις στο παιχνίδι, σίγουρα θα προστατέψει τον εαυτό του και θα βγει αλώβητος… Ο Γιώργος είναι κομάντος, είμαι σίγουρος για εκείνον, και ίσως είναι ο νικητής, γιατί μπορεί! Είναι πολύ κοντά στην ψυχολογία, στην ψυχοσύνθεση με τη στρατιωτική πειθαρχία και τη Σπαρτιατική αγωγή που έχει επιλέξει να ζει. Πιστεύω στον Γιώργο και περιμένω τα καλύτερα! Είμαι σίγουρος ότι η νίκη θα του δώσει χαρά και ξέρεις κάτι; Είναι ωραίο να χαίρεσαι με τη χαρά του άλλου! Καλή επιτυχία από καρδιάς! Φιλαράκο όλα κατ’ ευχήν!”

Η ηθοποιός Νίκη Σερέτη συναντούσε τυχαία τον Γιώργο σε θεατρικές πρεμιέρες, σε μπαράκια, σε φωτογραφίσεις. Το φετινό καλοκαίρι όμως, συνεργάστηκαν  στις “Βάκχες” του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία Χρήστου Σουγάρη, όπου εκείνος ήταν ο Διόνυσος κι εκείνη η Αγαύη. Για την Νίκη, αυτή η παράσταση ήταν το δικό τους Survivor, μια παράσταση που δεν θα ξεχάσει ποτέ στη ζωή της, γιατί δημιουργήθηκε μέσα σε πολύ δύσκολες συνθήκες λόγω του κορωνοϊού, με ώρες δουλειάς, με άπειρη αγάπη, δυνατή πίστη και μπόλικη τρέλα.

“Όλοι οι συντελεστές δώσαμε από αυτό που δεν είχαμε κι ακόμα παραπάνω” επισημαίνει η Νίκη Σερέτη. “Αυτό που ήταν πέρα από μας. Κι αυτό ήταν, που μας ένωσε και μας δικαίωσε σε αυτή τη συλλογική παράσταση, που στέφθηκε με καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία. Ο Γιώργος λοιπόν ήταν ένας από τους συνοδοιπόρους μου σε αυτό το μαγικό ταξίδι. Αυτό ήταν το δικό μας “survivor”. Το τηλεοπτικό “survivor” θα είναι περίπατος για τον συμπαίκτη μου”. Η Νίκη δεν γνώριζε ότι ο Γιώργος θα πάει στο παιχνίδι:” Δεν παρακολουθώ τέτοιου τύπου reality, αλλά ασπάζομαι πρώτη τις επιθυμίες των άλλων. Το ότι τον επέλεξαν δεν μου έκανε καμία εντύπωση, μιας και ο Γιώργος πληροί όλες τις προδιαγραφές. Έχει υπάρξει επαγγελματίας μπασκετμπολίστας, είναι αγωνιστής, ξέρει καλά ότι για να να κερδίσεις πρέπει να παλέψεις. Και για τον εαυτό σου αλλά και για τους άλλους. Όπως και το θέατρο, είναι άθλημα ομαδικό. Ο Γιώργος θέτει στόχους και προσωπικούς και για το κοινό συμφέρον. Και δεν θα το πω με βεβαιότητα, αλλά φαίνεται να έχει φοβερή αυτοπεποίθηση. Είναι ενθουσιώδης, πολύ διαθέσιμος με ό,τι καταπιάνεται και αισιόδοξος. Ό, τι κι αν τον δυσκολέψει στο παιχνίδι, θα τον πεισμώσει και θα βρει τον τρόπο να το πάει παρακάτω. Πιστεύω ότι οι σχέσεις του με τους άλλους παίκτες θα είναι σχέσεις φροντίδας και ευγενούς άμιλλας. Fair play. Επίσης με συγκινεί η αγάπη του για τα ζώα, τη φύση και οι οικολογικές του ανησυχίες“.

Αν μπορούσε να του στείλει ένα μήνυμα τώρα που είναι στο παιχνίδι, θα του έλεγε: “Ευτυχισμένος που ξέφυγε το κύμα της θαλάσσης και βρήκε λιμάνι. Ευτυχισμένος που άφησε πίσω του τους μόχθους. Με τρόπους και τρόπους ξεπερνά ο ένας τον άλλον σε πλούτο και δύναμη.  Μυριάδες άνθρωποι και μυριάδες ελπίδες. Άλλες τελειώνουν στην ευτυχία, και άλλες φεύγουν και πάνε. Όπου κυλά η ζωή του ευτυχισμένη μέρα τη μέρα, τον μακαρίζω. “(Βάκχες – Ευριπίδης)”

Όπως όλοι όσοι μίλησα μαζί τους για τον Γιώργο, έτσι και η Νίκη συμφωνεί ότι περισσότερο θα του λείψουν οι γάτες του. Στην ερώτησή μου γιατί πιστεύει ότι αξίζει να είναι ο νικητής, απάντησε το εκπληκτικό και αισιόδοξο: “Για δύο λόγους: πρώτον για την ανατροπή. Στις ταινίες στο τέλος, ο γίγαντας με την καρδιά μικρού παιδιού σκοτώνεται. Εδώ θέλω να δικαιωθεί. Και δεύτερον γιατί στις “Βάκχες” ο Γιώργος ήταν ο Διόνυσος. Και ο Θεός, στο τέλος, υπερισχύει”.

Οι τετράποδες αδυναμίες του Γιώργου, οι γάτες του