Κυριακή πρωί στο Ανόι. Όλοι οι κεντρικοί δρόμοι είναι κλειστοί ώστε να αφήνουν τον κόσμο να περπατάει χαρούμενος δίπλα στη λίμνη με τα σιντριβάνια.
Μπαλόνια, καραόκε, street food, διασκεδαστές, όλοι πέρα δώθε στους τεράστιους δρόμους. Καιρός: Ομίχλη –ή μάλλον mist– και 18 βαθμοί με υγρασία. Ντύσιμο: Όλοι με μπουφάν του σκι. Τα παιδάκια με σκουφάκια, γάντια και τα κλασσικά που φοράνε οι λαοί που είναι πιλοταρισμένοι για ζέστη και φοβούνται το κρύο.
Το εντυπωσιακότερο στους δρόμους του Ανόι είναι τα σκυλάκια, γιατί όλα φοράνε παρδαλά μοδάτα παλτό, και φυσικά οι περισσότεροι Βιετναμέζοι, που κυκλοφορούν με μάσκες – φίμωτρα. Φυσικά κυνήγησα αλύπητα ένα παγκ. Μύριζε καμένο γλυκό ποπ κορν, σαν τον μακαρίτη τον Robbie μου, γι’ αυτό και το κάτσιασα. Στο τέλος του δρόμου είχε το θέατρο με τις παραδοσιακές μαριονέτες μέσα στο νερό.
Κάτι σαν τον Kαραγκιόζη τον δικό μας. Πιο πέρα, η παλιά πόλη. Στενοί δρόμοι, άσχημα κτίρια, άπειρα μηχανάκια, μηδέν πεζοδρόμια και απίθανο street food. Το pho bo, η σούπα με κρέας ή κοτόπουλο, noodles και λαχανικά, κυριαρχεί παντού. Το καλύτερο το τρως στο Bun Cha Huong Lien, το οποίο ανακάλυψε ο Bourdain και πήγε τον Obama. Έκτοτε, το λένε και «του Obama».
Στο Google Maps άμα βάλεις προορισμό και το ανθρωπάκι που περπατάει, σου γράφεινα προσέχεις. Λογικό σε μία πόλη που έχει πολύ λίγα φανάρια και διαβάσεις, και όπου ευχαρίστως θα σε πατούσαν τα αυτοκίνητα. Η αστυνομία περνάει με κόκκινο. Η ίδια αστυνομία με τις λαδί στολές που σφυράει στις 12 το βράδυ και εξαφανίζονται όλα τα τραπεζάκια έξω από τα εστιατόρια και τα μπα- ράκια. Η ίδια που δεν σε αφήνει να πατήσεις στο πεζοδρόμιο έξω από το μαυσωλείο του Ho Chi Minh, ούτε να μασάς τσίχλα.
Ανόι, η πόλη των αντιθέσεων. Mε τα τεράστια κομμουνιστικά κτίρια, όπως η Βουλή τους, και τους δρόμους τεραστίων διαστάσεων. Με τα γαλλικά αποικιακά κτίσματα να σου θυμίζουν τα περασμένα μεγαλεία, όπως το ξενοδοχείο Metropole, που ανήκει στη Sofitel και έχει τη δική του ιστορία και τον ωραιότερο πολυέλαιο στη ρεσεψιόν. Ένα τετράγωνο παρακάτω, η μπουτίκ του Louboutin, με τα πιο ακριβά μοντέλα με καρφάκια και στρας, απέναντι από καφενεία και μαγαζιά λοκάλ.
Οι Βιετναμέζοι δεν μοιάζουν με τους υπόλοιπους Ασιάτες. Είναι αυστηροί, εργατικοί και εξαιρετικοί αγρότες. Kαταλαβαίνουν τι τους λες με τη μία. Δεν κάνουν παζάρια και είναι υπερήφανοι για την ιστορία τους και τα προϊόντα τους. Κυρίως τον καφέ, που είναι και ολόκληρη τελετουργία, γιατί η συνήθεια τους θέλει να μαζεύονται μεγάλες παρέες στον δρόμο και να τον απολαμβάνουν με αβγό, με κακάο ή κρύο με παγωτό καρύδα.
Αν πας στο Ανόι, να δοκιμάσεις οπωσδήποτε καφέ με αβγό, να φας street food και να κάνεις spa στο Metropole. Αν έχεις χρόνο, πήγαινε τρεις ώρες δρόμο στο Halong Bay να δεις τα θαύματα της φύσης – τα συγκλονιστικά νησιά σαν βράχια και τα εκπληκτικά σπήλαια. Κάνε βαρκάδα ή κανό. Πιες μία μπίρα Hanoi ή Saigon. Οι Βόρειοι και οι Νότιοι.
Μετά πήγαινε στην παγόδα και άναψε ένα κεράκι στον Βούδα και ευχαρίστησε τον Θεό που γεννήθηκες στην Ελλάδα, που όσο και να την καταστρέφεις συνεχίζει και σου παρέχει το καλύτερο φως στον πλανήτη.
To άλμπουμ των διακοπών με πρωταγωνιστές τον Νίκο Κοκλώνη και τον Τρύφωνα Σαμαρά. Όλα για τα γυρίσματα του Celebrity Travel που θα προβληθεί κάποια στιγμή στον Ant1!
Καφές στο Ανόι. Τελετουργία:
To μηχανάκι εννοείται μέσα στο καφενείο με τον κόκορα. Και συνεχίζουμε.. Σκυλάκια με παλτό!
Ολοι οι δρόμοι οδηγούν στο πανέμορφο ξενοδοχείο Sofitel Metropole.
Πιες μια ντόπια μπύρα. Βόρεια ή Νότια εσύ διαλέγεις!
Βιτρίνες και μαγαζιά στο Ανόι.
Street life .. street food..
Στον παράδεισο του Halong Bay.
Στο δρόμο για το ναό, πετάς μια χελώνα στη λίμνη και κάνεις μία ευχή.. με φίμωτρο ή χωρίς – your choice.
Ευχές στο Βούδα..
Στου Ομπάμα για το τέλειο φο μπο.
Ο Τρύφωνας το χτένισε το noodle.. Και οι μαριονέτες..
Στου Χο Τσι Μινχ και άλλα μνημεία
Στους αγρούς του Βιετνάμ δε βρήκαμε ρύζι αλλά κάτι καταφέραμε..
Και μου έκανε ένα μαλλί!!
Σχόλια για αυτό το άρθρο