Φύγαμε με αυτή την περίεργη νοσταλγία για ένα παρελθόν που δεν έχουμε ζήσει. Εξιδανικευμένο από αξιοπρέπεια και πραγματικές αξίες αν και τον αγώνα του με τον παραλογισμό του κράτους ο Καραμάνης πρέπει να τον έδωσε και τότε.
Ο Πηλιορείτης ιατροφιλόσοφος Γεώργιος Καραμάνης, άνθρωπος του χρέους και της αφειδώλευτης προσφοράς, αφοσιωμένος στο έργο του με ιεραποστολικό ζήλο, δεν λογάριασε χρήμα, κόπο και χρόνο, προκειμένου να προσφέρει στους ασθενείς του τις πιο σύγχρονες μεθόδους θεραπείας, τις καλύτερες συνθήκες διαβίωσης και προπαντός την προσωπική του φροντίδα και επαφή με τον καθένα. Άνθρωπος με ανοικτό μυαλό και σκέψη, πολύ μπροστά από την εποχή του, αφιερωμένος ολοκληρωτικά στην επιστήμη του, υπήρξε αναμφισβήτητα πρωτοπόρος στην Ιστορία της Ιατρικής και πολύ περήφανος για το δημιούργημά του.
Συμπρωταγωνίστρια από το 1919 η Άννα Καμπανάρη, μετέπειτα σύζυγος του γιατρού, που άφησε επί 2 δεκαετίες τη σφραγίδα της στο σανατόριο αλλά και ένα κινηματογραφικό τρίγωνο love story. Ο μεγάλος έρωτάς της αργότερα με τον ποιητή Άγγελο Σικελιανό και ο χωρισμός της από τον Καραμάνη, οι επιφανείς επισκέπτες του σανατορίου (Παλαμάς, Τσάτσος, Γιώργος και Μαρώ Σεφέρη, Δελμούζος, Μανόλης Τριανταφυλλίδης κ.ά.) έκαναν το σανατόριο και τους πρωταγωνιστές του να περάσουν στη σφαίρα του θρύλου προσδίδοντας μυθική διάσταση και παράλληλα προσφέροντας πλούσιο υλικό για τη συγγραφή επιστημονικών και λογοτεχνικών μελετών, όπως το πρόσφατο μυθιστόρημα για την Άννα Σικελιανού των Κων. Γουργουλιάνη και Νίκου Κυριαζή, αλλά και εικαστικών γεγονότων όπως το sanatorioproject των Μαρίας Χατζηνικλάου και Νίκου Ποδιά.
Φωτογραφίες από το βιβλίο “Ο Γεώργιος Καραμάνης και το Σανατόριο Πηλίου”, του Γιάννη Μουγογιάννη, εκδόσεις Δήμου Αγριάς, 1999.
Σχόλια για αυτό το άρθρο