Η πλατεία Alexander – προς τιμήν του Τσάρου της Ρωσίας Αλέξανδρου του 1ου που παντρεύτηκε τη Γερμανίδα πριγκήπισσα Λουίζα είναι η περίφημη πλατεία που έμελλε να γίνει το καμάρι του ανατολικού μπλοκ, το μέρος συνάντησης των κατασκόπων, η πλατεία όπου ξεκινούσαν και κατέληγαν όλες οι συγκοινωνίες, εκεί όπου αναγεννήθηκε η ενοποιημένη Γερμανία – μετά την εντυπωσιακή διαδήλωση όπου πάνω από ένα εκατομμύριο Ανατολικοβερολινέζων μαζεύτηκαν για να διαδηλώσουν ενάντια στη λογοκρισία και την συνεχόμενη απαγόρευση των ταξιδιωτών του ολοκληρωτικού καθεστώτος του Χόνεκερ στον δυτικό τομέα της πόλης.. Τώρα απλά μία υπερπλατεία αυτής της συγκλονιστικής σε όλα της πόλης, με τον επιβλητικό Πύργο της Τηλεόρασης, που ειναι το ψηλότερο κτίριο της Γερμανίας στα 368 μέτρα – γνωστός και ως τελεσπαράγγι. Χτίστηκε το 1969 από τους κομμουνιστές ως κορώνα στο κεφάλι τους και σύμβολο της νίκης τους υπέρ των δυτικών..
Άμα έχει ομίχλη σαν χθες και φωτογραφίζεσαι από κάτω είναι σα να επικοινωνείς με τους εξωγήινους. Μπορείς να ανέβεις πάνω να πιεις καφέ και να φας στο περιστρεφόμενο εστιατόριο όπου κυριολεκτικά τα χάνεις.. Εκτός από τον Πύργο της Τηλεόρασης έχει την εκκλησία Μαριενκίρχε, το κόκκινο δημαρχείο – ήταν του ανατολικού τομέα και το διατηρούν ακόμα, στο δυτικό είχε πει ο Κέννεντι το περίφημο Ich bin ein Berliner.. Επίσης έχει το συντριβάνι του Ποσειδώνα και λίγο πιο πέρα το παρκάκι του Μαρξ και Ενγκελς και τον σιδηροδρομικό σταθμό Alexanderplatz. Είναι συγκλονιστικό αυτό το μείγμα πονεμένης ιστορίας, πολιτισμών, ακραίων καταστάσεων, συγκινήσεων και αναγέννησης που βίωσε και βιώνει αυτή η πόλη…
Μετά από μία συγκλονιστική κορεάτικη ταινία, για τη Berlinale, στο σινεμά της πλατείας – που από την εκπληκτική εικόνα και ήχο ήταν σα να ταξιδέψαμε στις φτωχογειτονιές της Σεούλ , με τη Χρυσέτα βγήκαμε και επικοινωνήσαμε φωτογραφικά με το Βερολινέζικο πάντα μυστηριώδη ουρανό..
Σχόλια για αυτό το άρθρο