ΤΩΡΑ |
Ότι ο Λάζαρος Γεωργακόπουλος είναι ένας από τους πιο χαρισματικούς και σπουδαίους ηθοποιούς της γενιάς του, αλλά και του έμψυχου δυναμικού του ποιοτικού θεάτρου, το έχει αποδείξει πολλές φορές με τις εξαιρετικές ερμηνείες που μας χαρίσει, τους μεγάλους ρόλους που έχει υποδυθεί και τις σημαντικές του συνεργασίες, εν γένει. Διαθέτει εύρος υποκριτικής γκάμας, θεατρική στόφα, εκφραστικά μέσα, κύρος, τέλεια άρθρωση και φωνή καθώς και σκηνική άνεση.
Όταν τον είδα, όμως, στο εξαιρετικό έργο του intellectual Θανάση Τριαρίδη Οιδίνους έμεινα άφωνος στην κυριολεξία, Δεν ήξερα τι να πρωτοθαυμάσω, το ίδιο το έργο- ο Τριαρίδης βρίσκεται στο απόγειο της συγγραφικής του ωριμότητας- το ρεσιτάλ ερμηνείας του Γεωργακόπουλου ή τη σκηνοθεσία του- από τις must see παραστάσεις της τελευταίας πενταετίας-η οποία ανέδειξε ακόμη περισσότερο το εκπληκτικό αυτό έργο, το έφτασε στο ζενίθ του- και δημιουργήθηκε η θεατρική μέθεξη που σπανίζει πια στις παραστάσεις…
Ο ‘’Οιδίνους’’ του Θανάση Τριαρίδη μπορεί κάλλιστα να ξεπεράσει τα ελληνικά σύνορα και να διαπρέψει στο εξωτερικό. Δεν έχει να ζηλέψει τίποτε από τις παραστάσεις που ανεβαίνουν σε ευρωπαϊκές χώρες σύγχρονων συγγραφέων αλλά και από σκηνοθετικής και ερμηνευτικής πλευράς. Ένα μεγάλο μπράβο αξίζει και στους δύο! Μην χάσετε την παράσταση, η οποία ανέβηκε στη Θεσσαλονίκη για 12 παραστάσεις, από τις 6 μέχρι τις 18 Δεκεμβρίου στο black box Θα γίνετε πλουσιότεροι πνευματικά, όπως διαβάζοντας από το Α ως το Ω τη συνέντευξη του πολυτάλαντου Λάζαρου Γεωργακόπουλου.
Αλτρουισμός: Ίσως η πιο σημαντική νοηματοδοσία της ζωής.
Βάθος: Αίτημα αναγκαίο. Η επιφάνεια είναι προφανής και πληκτική.
Γνώμη: Υπάρχουν πολλές. Σημασία έχουν λίγες.
Διανόηση: Παρεξηγημένη λέξη. Στην υγιή της εκδοχή η απαραίτητη συνθήκη μέσα από την οποία κατανοεί τον εαυτό της μια κοινωνία.
Ελευθερία: Οριακό ζητούμενο της ανθρώπινης κατάστασης – στο βάθος του αντιφατικό ή και απατηλό.
Ζωή: Δεν μπορώ να φανταστώ τίποτα πιο ιερό από τη ζωή.
Ηθοποιός: Κάτι σκοτεινό και απερίγραπτο που απελευθερώνεται στη σκηνή.
Θανάσης Τριαρίδης: Αγαπημένος μου συγγραφέας και φίλος.
Ιδεώδη: Το σύνολο των αξιών που μπορούν να δώσουν νόημα στη ζωή.
Κακό (γενική έννοια): Κομμάτι της ανθρώπινης φύσης από το οποίο δεν μπορούμε να απαλλαγούμε και για αυτό προσπαθούμε να το αντιμετωπίσουμε.
Λάζαρος Γεωργακόπουλος: Εμμονικός.
Μανιέρα: Το προσωπικό ύφος η καλή της πλευρά και η αφόρητη επανάληψη η κακή της.
Νεοελληνικό έργο: Υπάρχει σημαντική παραγωγή τα τελευταία χρόνια. Οι άνθρωποι του θεάτρου είναι καλό να ρισκάρουμε με τα έργα των συγκαιρινών μας.
Ξένο ρεπερτόριο: Ανεξάντλητο.
Οιδίνους: Η ταυτοτική διασάλευση στην πιo ακραία μορφή της.
Πειραματισμοί (σκηνοθετικοί): Απαραίτητη προϋπόθεση για κάθε πρόοδο. Και όπως συμβαίνει και με τα πειράματα της επιστήμης, χρειάζεται να αποτύχουν πολύ για να βρεθεί ένας καινούριος δρόμος.
Ρόλοι: Πολλαπλή διερεύνηση και διεύρυνση του εαυτού μας.
Σκηνοθεσία: Σεβαστή όταν μου αφήνει χώρο.
Τέχνη: Ένα στοίχημα που ξεπερνάει τη ζωή μας αλλά και τη φαντασία μας.
Υστεροφημία: Μια ματαιότητα που με τρόπο παράδοξο δεν αφορά τον ηθοποιό.
Φινάλε: Η ώρα που αναμετράς τα λάθη σου και καταλαβαίνεις πως τα αγάπησες πολύ.
Χάρισμα: Το ν’αγαπώ ακόμα αυτό που κάνω.
Ψυχολόγος: Είναι ο κάθε ρόλος μου.
Ώρα (χρόνος): Καμία δυνατότητα δεν έχουμε να δαμάσουμε τον χρόνο. Μπορούμε μονάχα να μυρίσουμε το αίμα του λίγο πριν μας κατασπαράξει.
Σχόλια για αυτό το άρθρο