Και πώς να κοιμηθώ, πετώ στον ουρανό, ακόμα σαν πουλί… τραγουδούσε σε ρυθμό ντίσκο η Αλίκη Βουγιουκλάκη ως Ωραία μου κυρία, το καλοκαίρι του 1977 στο θερινό θέατρο Αλίκη και το κοινό ξεσπούσε σε χειροκροτήματα και επιφωνήματα θαυμασμού για το Αλικάκι τους που από κουρελού Ελίζα Ντούλιτλ, μεταμορφωνόταν σε κοσμική κυρία. Το μουσικό θέμα του Ι could have danced all night (Και πώς να κοιμηθώ σε ελληνικούς στίχους του Γιάννη Ξανθούλη), ήταν ήδη γνωστό κι αγαπημένο -εκτός της ξένης ταινίας του 1964- από τους τίτλους του σίριαλ Η θεατρίνα, πάλι με πρωταγωνίστρια την Αλίκη, που έπαιζε στην ΕΡΤ από το Φεβρουάριο του ΄77, κάθε Κυριακή. Η Ωραία μου κυρία όμως, είναι και το έργο που αποτελεί σημείο αναφοράς στην καριέρα της εθνικής μας σταρ.
Η Ωραία μου κυρία χρίζει την Αλίκη Βουγιουκλάκη πρωταγωνίστρια δίπλα στον Κώστα Μουσούρη, τη χειμερινή σεζόν 1958 – 59. Παράσταση – ρεκόρ για το θέατρο Μουσούρη, που ξεπερνά τις 338 παραστάσεις και κάθε άλλη επίδοση του συγκεκριμένου θεάτρου ως τότε.
Η Ωραία μου κυρία, είναι το έργο που χρίζει την Αλίκη Βουγιουκλάκη θιασαρχίνα. Μετά από τρία χρόνια συνεργασίας με τον Κώστα Μουσούρη, τη χειμερινή σεζόν 1961 – 62, η Αλίκη πραγματοποιεί την πρώτη περιοδεία της με δικό της θίασο, και η Ωραία μου κυρία είναι το πρώτο έργο της σαρωτικής περιοδείας -που κρατά έξι μήνες- στη Θεσσαλονίκη.
Η Ωραία μου κυρία, είναι το έργο που σημαδεύει την τελευταία συνεργασία της Αλίκης Βουγιουκλάκη και του Δημήτρη Παπαμιχαήλ τη σεζόν 1973 – 74. Ένα χρόνο αργότερα θα χωρίσουν και ως ζευγάρι, ενώ δέκα χρόνια μετά, θα συναντηθούν θεατρικά στο Εκπαιδεύοντας την Ρίτα.
Η Ωραία μου κυρία, είναι το έργο που ταυτίζει το ξένο μιούζικαλ με την Αλίκη Βουγιουκλάκη στη συνείδηση του κοινού, κάτι που έχει ξεκινήσει με την Καμπίρια το 1975 – 76, καθιερώνεται το καλοκαίρι του 1977 με την Ωραία μου κυρία και συνεχίζει με Καμπαρέ, Καμπίρια, Εύθυμη χήρα, Εβίτα, Βίκτορ Βικτόρια, Μελωδία της ευτυχίας.
Η Ωραία μου κυρία, είναι το προτελευταίο έργο που ανεβάζει η Αλίκη Βουγιουκλάκη στο θέατρο Αλίκη, τη σεζόν 1993 – 94, και γίνεται ξανά Ελίζα, 35 χρόνια μετά την πρώτη της επιτυχία. Αν προσθέσουμε στα θεατρικά ανεβάσματα και τις ταινίες της Αλίκης που είχαν παρόμοιο θέμα (π.χ. Το πιο λαμπρό αστέρι, Το δόλωμα, Η Λίζα και η άλλη), διαπιστώνουμε ότι η Ωραία μου κυρία, έχει μεγαλώσει γενιές και γενιές…. Και συνεχίζει…
Η διανομή του 1958-59. Προσέξτε τα διαλείμματα ανάμεσα στις πράξεις και τις εικόνες. Λεπτομέρεια: ο Σπύρος Κωνσταντόπουλος θα παίξει τον πατέρα της Ελίζας στο ανέβασμα το 1993, ενώ ο Στέφανος Ληναίος που παίζει σε διπλή διανομή τον Καθηγητή Χίγγινς, θα παίξει τον ίδιο ρόλο σε μοναδική διανομή, επίσης το 1993
Η διανομή τη σεζόν 1973 -74
Τον Απρίλιο του 1974, η παράσταση ανεβαίνει Θεσσαλονίκη
Η Ωραία μου κυρία γίνεται μιούζικαλ με πολυπρόσωπο θίασο, σκηνοθέτη τον Δημήτρη Ποταμίτη, μουσική διασκευή του Μίμη Πλέσσα και την Αλίκη Βουγιουκλάκη να λάμπει μέσα σε φανταχτερές τουαλέτες, καπέλα, φτερά και είναι …ζάχαρη κυρ-Νοματάρχα μου.
Η διανομή τη σεζόν 1993 – 94
Σχόλια για αυτό το άρθρο