Όταν ήταν μικρος, ο Κωνσταντίνος Κακανιάς έπλαθε παραμύθια στο μυαλό του, ενώ τα αγόρια της ηλικίας του κλωτσούσαν τη μπάλα στις αλάνες. Οι γονείς του χώρισαν νωρίς, η αδελφή του δεν ήταν συχνά η παρέα του, ο παραμυθένιος κόσμος μεγάλωνε στο μυαλό του. Με λίγη τύχη, πολύ ταλέντο και άφθονη καλή διάθεση, ένας προικισμένος νεαρός, με γοητευτική εμφάνιση και καλούς τρόπους, βρίσκει πάντα το δρόμο ανοιχτό, ειδικά όταν αφήνει το Παλαιό Ψυχικό για το Παρίσι και το Μανχάταν. Διαπρέπει στο εξωτερικό και το 1991 επιστρέφει στην Ελλάδα για την πρώτη παρουσίαση του έργου του στην Αθήνα. Η κυρία Τεπενδρή θα κάνει την εμφάνισή της πέντε χρόνια μετά, το 1996. Το 1991 λοιπόν, είχε δώσει μια συνέντευξη στη Γυναίκα, και παρόλο που το παρελθόν του δεν είναι από τα αγαπημένα του θέματα, έχει ενδιαφέρον να δούμε κάποια πράγματα που είπε τότε.
¨Η τέχνη είναι κάτι τόσο μακροπρόθεσμο, δεν έχει καμμιά σχέση με τη μόδα. Προτιμώ να ρισκάρω με πράγματα που μπορεί να ξενίζουν παρά να βρίσκομαι διαρκώς σε μια παραγωγική ένταση για κάτι γκλάμορους, ψεύτικο και αδιάφορο για τα τωρινά μου δεδομένα. Ο κόσμος στην Ελλάδα βαριέται και είναι όλοι αρνητικοί. Αρνητικοί και μπλαζέ. Και μόνο που υπάρχει Δήλος στην Ελλάδα, είναι αρκετό για να την αγαπήσεις. Οι άνθρωποι είναι που τα γκρεμίζουν όλα. Οι νοοτροπίες… Δεν αισθάνομαι υπεύθυνος απέναντι σε κανέναν, μόνο στη φύση και στον εαυτό μου. Και ναι, πιστεύω στο Θεό. Ο Θεός είναι παντού, εδώ δίπλα μας αυτή τη στιγμή… Νομίζω ότι το να κάνεις παιδιά, είναι το πιο δύσκολο πράγμα στον κόσμο. Αναρωτιέμαι γιατί οι άνθρωποι κάνουν συνεχώς παιδιά, ακόμα κι όταν δεν το αισθάνονται. Το κάνουν έτσι. Ακριβώς επειδή αναλογίζομαι την ευθύνη, αντιλαμβάνομαι ότι δεν είμαι αρκετά υπεύθυνος για κάτι τέτοιο… Οι πιο δημιουργικές περίοδοι της δουλειάς μου δυστυχώς, ήταν όταν ήμουν μόνος μου…Δεν διαβάζω ποτέ εφημερίδες, την πραγματικότητα τη βλέπω μέσα στους φίλους μου…Η βία είναι το πρώτο πράγμα που μαθαίνουμε στα παραμύθια που ακούμε, όταν είμαστε μικροί… Το χρήμα είναι κάτι που πρέπει να χρησιμοποιείται και όχι να το μαζεύεις. Δεν θέλω να μαζέψω τίποτα σε στοίβες. Ό,τι ζωγραφίζω το πουλάω κι ό,τι βγάζω το ξοδεύω. Μόνο αγάπη και γνώση θέλω να μαζεύω. Τίποτα άλλο…”
Πάνω ο Κωσταντίνος προχθές στο Los Angeles πιο ωραίος και πετυχημένος από ποτέ, μπροστά στον genial Jesus τύπο από τα equal rights, πιστεύει πάντα στην αγάπη.
Σχόλια για αυτό το άρθρο