Όταν ένας σπουδαίος ηθοποιός, ο αυριανός sir του θεάτρου μας, συναντά επί σκηνής μια σκηνοθέτιδα ευφάνταστη, εμπνευσμένη, δημιουργική, έξοχη δραματουργό και γνώστρια του αντικειμένου της σε ένα δυνατό έργο, τότε το αποτέλεσμα μυρίζει καλό θέατρο! Από τότε που ο gentleman, Νίκος Ψαρράς, συνεργάζεται με την σύζυγό του Έλενα Καρακούλη, σκηνοθέτιδα με προδιαγραφές αγγλικών προτύπων, μόνον επιτυχίες κάνουν και φέρνουν στον καλλιτεχνικό χώρο. Εκείνος, έτσι και αλλιώς, είναι γεννημένος ηθοποιός, έχει άστρο, στόφα, ευρεία γκάμα υποκριτικών μέσων και όλα αυτά τα τάλαντα φάνηκαν από τη σχολή ακόμη, όταν ήταν μαθητής του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος. Του έδιναν να παίξει τους πιο δύσκολους και απαιτητικούς πρωταγωνιστικούς ρόλους του παγκόσμιου ρεπερτορίου και τους έφερε εις πέρας με πειστικότητα και αλήθεια, χωρίς να διαθέτει την απαραίτητη τριβή που θα τον έφτανε στο ώριμο στάδιο της υπόδυσης. Όσο για τις τηλεοπτικές σειρές τόσο χρόνια στις οποίες πρωταγωνιστεί, έχει κάνει τις επιτυχίες των επιτυχιών και έχει αποσπάσει διθυραμβικές κριτικές και εκεί! Από την άλλη μεριά, η άξια Έλενα Καρακούλη αναδεικνύει κάθε φορά που σκηνοθετεί τα έργα με τα οποία καταπιάνεται χωρίς να τα αποδομεί, προσθέτοντας τις ιδέες της, την έμπνευση τη δική της, την εμπειρία της και την εμπεριστατωμένη της ματιά. Όλες οι παραστάσεις της λειτουργούν σαν καλοκουρδισμένο ρολόι δουλεμένες αριστοτεχνικά και με κάθε λεπτομέρεια μέχρι την τελευταία λέξη του κειμένου. Φέτος, στο θέατρο Χώρα ανέβασαν το καθηλωτικό έργο του Σαμ Σέπαρντ ” True West”- μεγάλη κινηματογραφική και θεατρική επιτυχία- και οι παραστάσεις είναι καθημερινά sold out! Πρέπει να την δείτε! Τηλεοπτικά ο Νίκος Ψαρράς πρωταγωνιστεί στη ”Διάφανη αγάπη” που προβάλλεται στον Alpha. Ο ηθοποιός με όλα τα γράμματα κεφαλαία και την πραγματική σημασία του όρου Νίκος Ψαρράς, σε μια de profundis συνέντευξη.
– Πόσο ικανοποιημένος είσαι αυτή τη στιγμή από την επαγγελματική σου εξέλιξη; Είσαι ένα βήμα πριν ανακηρυχθείς sir του θεάτρου…
Ευχαριστώ πολύ για τον τιμητικό τίτλο… Η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν αγάπησα τους τίτλους και ποτέ δεν τους αναζήτησα. Ικανοποιημένος είμαι κι αν δεν ήμουν θα ήμουν αχάριστος, επειδή τα πράγματα πάνε έτσι όπως τα ονειρευόμουν, όπως τα θέλω, έχω καλές συνεργασίες με αγαπημένους συναδέλφους και αυτό μου δίνει τη δύναμη να συνεχίζω.
– Ο κόσμος σε αγάπησε πολύ από τα πρώτα σου βήματα, τι διέκρινε σε εσένα: το άστρο σου, την αλήθεια σου, το ήθος σου, τη σεμνότητά σου ή το πληθωρικό ταλέντο σου και τις κορυφαίες ερμηνείες σου;
Πραγματικά δεν ξέρω. Πολύ χαίρομαι που το ακούω αλλά νομίζω ότι θα πρέπει να ρωτήσεις τον κόσμο κι όχι εμένα γι’ αυτό. Κάθε δουλειά είναι ένα ρίσκο, κάθε ρίσκο φέρνει μία επιτυχία η μία αποτυχία. Πολλές φορές ο κόσμος παρασύρεται από τους ρόλους που παίζεις και θεωρούν ότι έτσι είσαι και στην πραγματική σου ζωή. Πολλές φορές έχω δει κόσμο να αλλάζει πεζοδρόμιο όταν με έβλεπε, θεωρώντας ότι είμαι σχιζοφρενής όπως στους ρόλους που έκανα στη “10η εντολή”. Η αλήθεια σίγουρα είναι ότι αποζητώ τόσους ρόλους όσο και στην καθημερινή μου ζωή.
– Το ”True West” του Σαμ Σέπαρντ πώς το επιλέξατε;
Το “True West” είναι ένα κείμενο που το ξέρω από όταν ζούσα στην Αμερική. Ένα κείμενο που πολύ συχνά δίνεται στις δραματικές σχολές ως άσκηση, μιας και οι χαρακτήρες είναι πολύπλοκοι και υπάρχει σύγκρουση. Πάντα ήθελα να ασχοληθώ με τον Σέπαρντ και με τα κείμενά του γιατί θεωρώ ότι είναι ένας υπέροχος δραματουργός και τώρα που ήρθε η κατάλληλη στιγμή προτείναμε μαζί με την Έλενα Καρακούλη αυτό το κείμενο. Είναι από τις λίγες φορές σε αυτή τη δουλειά που όλοι μπήκαν με φόρα και αγάπη! Νομίζω ότι αυτό φαίνεται καθαρά στο αποτέλεσμα!
– Είναι δύσκολο να μεταφερθεί ταινία επί σκηνής, γιατί πρέπει να γίνει αριστοτεχνική δραματουργική επεξεργασία..
Δύσκολο είναι να μεταφερθούν ταινίες επί σκηνής, ναι. Το δικό μας κείμενο βέβαια από την αρχή ήταν θεατρικό, έχει κινηματογραφηθεί από παραστάσεις που γίνανε στο Μπρόντγουεϊ αλλά ως θεατρικό γράφτηκε από τον Σαμ Σέπαρντ.
– Την Έλενα Καρακούλη ως σκηνοθέτιδα την εμπιστεύεσαι απόλυτα, την ακούς πάντα, δεν φέρνεις ποτέ αντίρρηση στις οδηγίες της ή λες και εσύ που και που την γνώμη σου;
Αντιρρήσεις δεν μπορείς να φέρνεις εύκολα μπορείς, όμως, να έχεις επιχειρήματα. Η δουλειά είναι συλλογική. Υπάρχει το σύμπαν που ονειρεύεται ο σκηνοθέτης και μιας και είμαστε στην ίδια ομάδα, κοινός σκοπός είναι το άρτιο αποτέλεσμα και η κοινή πλεύση από όλους. Επίσης είμαι τυχερός γιατί με την Έλενα βλέπω πως χτίζονται όλα από την πρώτη στιγμή. Η μετάφραση, η δραματουργία, η επιλογή των συνεργατών, η διαδρομή μέχρι το τέλος.
– Γιατί οι ηθοποιοί κάνουν σχέσεις σχεδόν πάντα με ανθρώπους του χώρου τους;
Νομίζω, γιατί υπάρχει μεγαλύτερη κατανόηση για την ίδια τη δουλειά. Εάν είσαι παντρεμένος με μία δικηγόρο ή με μία γιατρό δεν νομίζω ότι θα μπορέσουν να καταλάβουν την αγωνία, τον κόπο, το άγχος, την σωματική κούραση, το χώρο που χρειάζεσαι για να σκεφτείς και να δουλέψεις και να μείνεις μόνος σου. Όλα αυτά τα οποία για μας είναι καθημερινότητα για έναν εκτός χώρου φαντάζουν μάλλον περίεργα. Επίσης, τα δικά μας ωράρια είναι εντελώς διαφορετικά από ότι του υπολοίπου κόσμου. Όταν οι άλλοι βγαίνουν να διασκεδάσουν εμείς δουλεύουμε. Όταν οι άλλοι δουλεύουν εμείς μελετάμε ή κάνουμε άλλα πράγματα ή ξεκουραζόμαστε.
-Το έργο είναι επίκαιρο και σημερινό, σκληρό και βίαιο και αντικατοπτρίζει την εποχή μας. Συμφωνείς;
Συμφωνώ! Το έργο διαπραγματεύεται την ιστορία μίας οικογένειας η οποία αναζητούσε το αμερικάνικο όνειρο και δεν έχει καταφέρει απολύτως τίποτα. Μέσα από αυτή την οικογένεια βλέπουμε την ανάγκη για δημιουργία, απόκτηση πλούτου και όλα αυτά που αντιπροσωπεύει το αμερικάνικο όνειρο. Ο Σέπαρντ πιο πολύ ήθελε να κάνει μία κοινωνική κριτική για την κατάσταση της Αμερικής του 1980 αν και νομίζω ότι σήμερα η κοινωνία μας είναι πολύ πιο σκληρή και αβυσσαλέα από ό,τι ήτανε τότε.
– Θεωρείς ότι υπάρχουν συγκεκριμένοι ρόλοι οι οποίοι ταιριάζουν σε έναν ηθοποιό;
Θεωρώ ότι ένας ηθοποιός πρέπει να ελίσσεται, να εξελίσσεται, να ρισκάρει, να δοκιμάζει συνέχεια καινούργια πράγματα. Νομίζω ότι αν ρωτήσεις έναν ηθοποιό τι θα ήθελε ιδανικά, θα σου έλεγε το καλοκαίρι να παίζει τραγωδία, το χειμώνα να παίζει μια φάρσα την επόμενη χρονιά να παίζει έναν Ίψεν και γενικότερα να μπορεί να αλλάζει. Αυτό είναι το όνειρο όλων των ηθοποιών! Οι ρόλοι είναι αφορμή για να σκάψεις τον εαυτό σου, να χαθείς μέσα σε δικά σου συναισθήματα και τις μνήμες και να δώσεις σώμα και λόγο, σε πέντε αράδες κείμενο… Το πιο σημαντικό όμως είναι με ποιους κάνεις όλο αυτό το υπέροχο ταξίδι!
– Θαυμάζεις την καριέρα ενός ηθοποιού Έλληνα ή ξένου που βρίσκεται ή όχι εν ζωή, που θα ήθελες να ακολουθήσεις
Θαυμάζω τους ηθοποιούς όταν τους βλέπω να κάνουν δύσκολα πράγματα και όταν βλέπεις την προσπάθεια τους, τότε καταλαβαίνεις ότι έχεις να κάνεις με μεγάλο καλλιτέχνη!
– Πότε κερδίζεται το παιχνίδι στο θέατρο; Όταν χειροκροτήσει το κοινό;
Το χειροκρότημα είναι μια επιβράβευση! Το παιχνίδι δεν κερδίζεται ποτέ και αυτό είναι το γοητευτικό αλλά και το βασανιστικό την ίδια στιγμή… Μόλις νιώσεις ότι τα κατάφερες κάτι χάνεται και όλα πάλι από την αρχή..
– Όρια πρέπει να βάζουμε στη ζωή μας; Στη σάτιρα;
Όρια στη ζωή μας πρέπει να βάζουμε, ναι. Μόλις γίνεις γονιός το πρώτο πράγμα που σου λένε όλοι είναι ότι θα πρέπει το παιδί να μάθει να έχει όρια, το ζητάει και το ίδιο το παιδί. Η σάτιρα είναι ένα άλλο κεφάλαιο αλλά ο σεβασμός και τα όρια για εμένα, ναι, νομίζω ότι πρέπει να υπάρχουν…
– Μίλησέ μου για τη ”Διάφανη αγάπη”, την τηλεοπτική σειρά όπου πρωταγωνιστείς με μεγάλη επιτυχία.
Η ‘’Διάφανη αγάπη’’ είναι μια πολύ ωραία ιστορία με πολλές ανατροπές, είναι ένα από τα ωραιότερα σήριαλ για εμένα, φέτος που έχουμε στην ελληνική τηλεόραση Και όχι επειδή συμμετέχω και εγώ σ’ αυτό. Η κινηματογράφηση, η ιστορία, η παραγωγή, η επιλογή των συνεργατών, μπροστά και πίσω από τις κάμερες, θεωρώ ότι έχει γίνει με πολλή μελέτη και αυτό φαίνεται στο αποτέλεσμα. Χαρούμενος και υπερήφανος που είμαι κομμάτι αυτής της δουλειάς!
Σχόλια για αυτό το άρθρο