Συνάντηση με την Φωτεινή Δάρρα στο Παλλάς λίγο πριν ανοίξει η αυλαία για τα τραγούδια της αξέχαστης Τζένης Βάνου

Συναντηθήκαμε στο Παλλάς, ένα από τα ομορφότερα θέατρα της Αθήνας, με αφορμή την εμφάνισή της τη Δευτέρα 19 Μαρτίου (τι κρίμα που είναι μόνο για ένα βράδυ…) όπου η Φωτεινή Δάρρα θα ερμηνεύσει τα τραγούδια της Τζένης Βάνου. Μετά την επιτυχία της Θεσσαλονίκης, ήρθε η σειρά της Αθήνας να υποκλιθεί στη φωνή της Φωτεινής Δάρρα με τα τραγούδια που αγαπήσαμε από την αξέχαστη Τζένη Βάνου.

Η Φωτεινή Δάρρα έχει το πλεονέκτημα που έχουν όλες οι θεατράλε ερμηνεύτριες: να γιγαντώνεται όταν ανεβαίνει στη σκηνή. Μεγάλο προσόν, που την κάνει να ξεχωρίζει, μαζί με τον αυθεντικό χαρακτήρα της και το σεβασμό που έχει στις σημαντικές μας τραγουδίστριες και στα διαχρονικά τους τραγούδια. Τα κάνει δικά της με την ερμηνεία της και τίποτα δεν θυμίζει την πρώτη εκτέλεση. Αυτό ακριβώς συμβαίνει και με τα τραγούδια της Τζένης Βάνου που τα έχει στιγματίσει η ασύγκριτη φωνή της.

-Τι διαφορές έχει η καινούργια παράσταση στην Αθήνα;

Έχει δραματουργικά στοιχεία, δηλαδή στοιχεία αφήγησης και υποκριτικής. Τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Δημήτρης Παπάζογλου, για την ακρίβεια προσθέτει στοιχεία, το διανθίζει και αλλάζει τη σειρά των τραγουδιών. Του έχω δώσει απόλυτη ελευθερία γιατί τον εμπιστεύομαι.

-Συνεργάζεστε πρώτη φορά;

Πρώτη φορά, ναι. Όμως γνωριζόμαστε πολλά χρόνια γιατί έχουμε την ίδια δασκάλα φωνητικής. Πάντα τον εκτιμούσα και τώρα είχαμε, μαζί με τις Θεατρικές Σκηνές, την ιδέα, να τον έχουμε μαζί μας. Εκτός από τον Δημήτρη, έχουμε μαζί μας τον Γιάννη Αθητάκη, την Μαρία Γεροδήμου, την Αγγελική Κουτελέκου, την Αγγελική Μπατίστα και την Χριστίνα Ελληνοβέλη, όπου τραγουδούν και χορεύουν.

-Τι θα ακούσουμε τη Δευτέρα;

Στο πρώτο μέρος, είναι η πρώτη περίοδος της Τζένης Βάνου με το ελαφρό τραγούδι, το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και τις μεγάλες ορχήστρες, ενώ στο δεύτερο μέρος είναι τα λαϊκά της τραγούδια

-Πώς μπορείς να επιλέξεις τραγούδια για μια δίωρη παράσταση από όλη αυτή τη δισκογραφία; Δεν αφήνεις απέξω πολλά;

Εννοείται. Ο Δημήτης Παπάζογλου μου πρόσθεσε κανά δυο που μας αρέσουν. Ο μόνος λόγος που λείπουν κάποια τραγούδια είναι λόγω χρόνου. Αν και το κριτήριο που θα έπρεπε να είχαμε, είναι ο βαθμός δυσκολίας των τραγουδιών της Τζένης Βάνου, που είναι δύσκολα και φωνητικά και ερμηνευτικά, διότι τα έχει πει και με ένα μοναδικό τρόπο.

-Είναι κάποιο τραγούδι που σε δυσκολεύει;

Τα πιο δύσκολα τραγούδια της παράστασης, είναι το Τώρα του Μίμη Πλέσσα,  απ΄την ταινία Κορίτσια για φίλημα, που πήρε και το δεύτερο (!) βραβείο στο Φεστιβάλ Θεσ/κης και το Τι με κοιτάς του Γεράσιμου Λαβράνου. Πάρα πολύ δύσκολα τραγούδια.

-Υπάρχει κάποιο που δεν θα το πεις ποτέ, γιατί το θεωρείς το πιο δύσκολο;

Αυτά είναι τα πιο δύσκολα και τα λέω, γιατί… ζω επικίνδυνα! (γέλια)

-Ο κόσμος νομίζει ότι έχεις δουλέψει με την Τζένη Βάνου, κάτι που δεν ισχύει…

Δεν συνεργαστήκαμε ποτέ, μόνο είχαμε γνωριστεί και ήταν εκείνη που μου είπε να τραγουδήσω τα τραγούδια της. Μερικές φορές είναι πολύ περίεργο πώς τα φέρνει η ζωή. Να είμαι σε εκπομπή με την ίδια παρούσα και να τολμήσω να πω τα τραγούδια της μπροστά της, πράγμα που το σκέφτομαι τώρα και λέω αποκλείεται, δεν έχει γίνει…

-Ήθελες πάντα να γίνεις τραγουδίστρια;

Εγώ δεν ήμουν από τα παιδιά που έλεγα ότι θα γίνω τραγουδίστρια.  Ήθελα να γίνω καλλιτέχνης… ηθοποιός, να τα κάνω όλα μέσα στο θέατρο -κι αυτό θέλω ακόμα και σήμερα, να συνυπάρχουν η μουσική με το τραγούδι και το χορό- κι αυτό πίστευα ότι θα γίνω. Αλλά δεν το δήλωνα, γιατί ήταν οι εποχές τέτοιες που δεν τολμούσες. Ήταν πολύ δύσκολο να το παραδεχτείς, γιατί ήταν διαφορετική η κοινωνία και διαφορετικός ο τρόπος σκέψης των μεγαλύτερων ανθρώπων. Ο πατέρας μου ήταν αυστηρός όταν ήμουν μικρή -ενώ με την εγγονή του δεν είναι καθόλου- αλλά πλέον ακούω μόνο καλά από τους γονείς μου για την καριέρα μου. Είναι σπουδαίο και μεγάλη τύχη να έχεις την οικογένειά σου υποστηριχτές σε αυτό που κάνεις.

-Τα παιδιά της Τζένης Βάνου φυσικά τα έχεις γνωρίσει κι έχεις και την άδειά τους για την παράσταση. Σκέφτομαι πώς θα νιώθουν ακούγοντας τα τραγούδια που έχει πει η μητέρα τους από εσένα που τα έχεις κάνει δικά σου με την ερμηνεία σου..

Η δική μου άποψη είναι ότι τα τραγούδια ανήκουν σε όλους μας. Πιστεύω ότι πρέπει να τα τραγουδάμε ξανά και ξανά, για να φτάνουν στον κόσμο. Κι ο κόσμος, ακόμα κι αν έχει την πρώτη ερμηνεία η οποία είναι αξεπέραστη, θέλει να τα ακούσει και ζωντανά, γιατί έχει την ευκαιρία να συμμετέχει.

Τραγούδια όπως: «Αν είναι η αγάπη αμαρτία», «Αν σ’ αρνηθώ», «Αγόρι μου», «Σ’ αγαπώ (η αγάπη αυτή με πεθαίνει)», «Σταγόνα σταγόνα», «Η σκλάβα» είναι μόνο μερικά από τα τραγούδια που θα απολαύσουν όσοι βρεθούν τη Δευτέρα  19 Μαρτίου στο  Παλλάς στις 20:30. Τις ενορχηστρώσεις έχει κάνει ο Γιώργος Παπαχριστούδης. Μαζί τους οκταμελής ορχήστρα εξαιρετικών μουσικών που μας μεταφέρει στην ατμόσφαιρα των τραγουδιών του  ‘50 , ’60 και ’70 , σε μια απολαυστική δίωρη παράσταση. Εσείς θα λείπετε;

Πληροφορίες για την παράσταση εδώ