
Με ρώτησαν σήμερα το πρωί πώς αισθάνεται κανείς όταν είναι πάνω απο εξήντα. Μου αρέσει που δεν ρώτησαν πώς αισθάνεται κανείς όταν είναι πάνω από εβδομήντα. Τα παραπάνω λόγια έγραψε η Ζωή Λάσκαρη στο Facebook με την ευκαιρία των γενεθλίων της. Λίγα λόγια που όμως λένε πολλά. Για όλους όσοι την αγαπάμε, παραμένει πάντα η Ζωίτσα μας. Δείτε πραγματικά σπάνια εξώφυλλα της καλλιτεχνικής της -και όχι μόνο- διαδρομής και αν δεν την είδατε ακόμη στην παράσταση Νύφη Κουράγιο, κανονίστε το άμεσα. Ζωή, χρόνια σου καλά!

Ρομάντσο, 1962

Ζωή Λάσκαρη, Σπύρος Φωκάς. Εγωισμός, 1964

Νόμος 4000. Ζωή Λάσκαρη, Βαγγέλης Βουλγαρίδης, 1962

Μερικοί το προτιμούν κρύο, 1962

Κορίτσια για φίλημα, 1965

Οι θαλασσιές οι χάντρες, 1967

Το ιδιωτικόν αυτοκίνητον. “Η δημοφιλής Ζωή Λάσκαρη με την πραγματική Πριγκίπισσα Βάντε Πλας, που βγήλε από συνεργασία της BMC και της Ρόλλς”. 1967

Γυμνοί στο δρόμο, 1968

Ώτο-τούρισμ. Περιοδικό γαι το αυτοκίνητο, 1969

Χαρούμενα Χριστούγεννα λίγο πριν μπει η δεκαετία του ΄70

Χαρούμενη Πρωτοχρονιά του 1973, με Οικογενειακό Θησαυρό και “Αστερισμό της παρθένου”

Γονείς, Μάιος 1979

Μάιος 1979, η Ζωή Λάσκαρη ετοιμάζει επιστροφή στον κινηματογράφο με την ταινία: Γυναίκες στα όπλα. Το φιλμ γυρίζεται, χωρίς την Ζωή τελικά

Θεατρικό “Παντρεύομαι τον άντρα μου“, 1980

1982, επιστροφή στο σινεμά με Επικύνδινο Παιχνίδι (Η αναμέτρηση)

Ευτυχισμένο το 1983

Γιατί γεννήθηκες Τοξότης; το βασικό θέμα του περιοδικού Η αστρολογία σήμερα (το 1985 δηλαδή)

Ο κόσμος του βίντεο. Όταν η βιντεομανία είχε το δικό της περιοδικό

Άλλο ένα εξώφυλλο Δεκέμβριο, το μήνα των γενεθλίων της











































Σχόλια για αυτό το άρθρο