Ιδρυτής του θεάτρου ΠΚ (2009-2021) διατηρεί την καλλιτεχνική του επιμέλεια, του χοροθεάτρου και της Σχολής ”Pavlos Kourtidis” από το 2005. Μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη και έκανε σπουδές στο Arts Educational London Schools. Άκρως δημιουργικός, εγκάρδιος, ζεστός, ευγενικός, ντόμπρος, φιλικός, εκφράζει τα συναισθήματά του και τις απόψεις του χωρίς φόβο αλλά με πολύ πάθος. Ο πολυτάλαντος Παύλος Κουρτίδης την εποχή που λειτουργούσε το θέατρο ΠΚ ανέβασε παραστάσεις που δεν πέρασαν απαρατήρητες, όπως και ο ίδιος σε ο,τιδήποτε συμμετέχει, είτε ως ηθοποιός, είτε ως χορευτής. Πάλεψε για τη δημιουργία του θεάτρου αυτού ιδίοις δυνάμεις και του αξίζουν πολλά μπράβο! Τη φετινή τηλεοπτική σεζόν τον βλέπουμε να συμπρωταγωνιστεί στο ”Κόκκινο ποτάμι”, σε σκηνοθεσία του Μανούσου Μανουσάκη που προβάλλεται από τη συχνότητα του Οpen TV και είναι εξαιρετικός! Ο άοκνος εργάτης της υποκριτικής και του χορού Παύλος Κουρτίδης από το Α ως το Ω.
Αντιπαραθέσεις: Εάν δεν υπάρχουν οι αντιπαραθέσεις δεν θα υπάρχουν οι απόψεις. Μοιραία είναι σχεδόν αναγκαίο. Αρκεί ,να παραμένει η αντιπαράθεση σε πολιτισμένα πλαίσια. Μπορεί να γίνει; Πολλές φορές δεν είναι και τόσο εύκολο γιατί η αρχική διάθεση είναι η ‘επιβολή με το στανιό’. Πρέπει να υπάρχει ένα υγιές πινγκ – πονγκ. Μια αντιπαράθεση μπορεί να σε κάνει καλύτερο, χωρίς χτυπήματα κάτω από τη μέση.
Βαναυσότητες: Θα ήταν, ίσως πλεονασμός να θέλω να είμαι μέλος μιας κοινωνίας όπου υπάρχει ισότητα και δικαιοσύνη; Μόλις μπήκαμε στο 2023 και η σκληρότητα, η ανθρωποφαγία, ο πόλεμος, η Μαχσά Αμινί, είναι γεγονότα που δυστυχώς τα βιώσαμε και βιώνουμε. Καταλήγουμε να ζούμε με τις βαναυσότητες παρέα! Δυστυχώς! Θα ήθελα να έχω τη δύναμη “ένα κουμπί να πατήσω” και να κάνω τις βαναυσότητες – ισότητες Α=Β είναι μια ισότητα, προς το παρόν μόνο στον μαθηματικό όρο. Μακάρι να μπορούσα να είμαι μέλος μιας γενιάς με τη δύναμη να αλλάξει τις βαναυσότητες.
Γέννηση: Ό,τι φωτεινότερο υπάρχει και θα υπάρχει εις το διηνεκές. Το παιδί μου με τη γέννηση του, μου έδωσε ταυτόχρονα το ίδιο. Αυτό που λέμε ξαναγεννήθηκα ένα πράγμα…
Δημιουργικότητα: Ίσως το μεγαλύτερο κεφάλαιο στη μέχρι τώρα ζωή μου είναι η δημιουργικότητα, που επί σειρά ετών επεδίωκα μέσα από τις παραστάσεις μου. Έπαιρνα κάτι από το μηδέν και γινόταν κάτι. Το μεσοδιάστημα, έχοντας εφαλτήριο τη δημιουργικότητα ήταν η καθημερινή αναζήτηση προς την υλοποίηση και αυτό μου έδινε δημιουργική ζωή.
Ευγένεια: Προτέρημα, μεγάλο προτέρημα και για να το θέσω όπως το αντιλαμβάνομαι, δεν θεωρώ ευγένεια τον πληθυντικό λόγο. Η ευγένεια είναι στάση ζωής είναι το ‘καλημέρα’ είναι το ‘συμμερίζομαι’ σε έναν άνθρωπο που χρειάζεται κάτι.
Ζωοδότης: Ψάχνω απεγνωσμένα κάποιον μπας και μου δώσει καμιά 50αρια χρόνια δώρο. Όποιος ξέρει, DM me.
Ηθοποιός: Πιστεύω, άρθρωση, υπομονή, επιμονή, στομάχι, μελέτη, εκγύμναση, χορός, εμπειρίες ζωής, παρατηρητικότητα, μελέτη, εσωτερική ηρεμία, μελέτη….μελέτη….
Θέατρο ΠΚ: Δώδεκα χρόνια μοναδικά που έκλεισαν έναν όμορφο κύκλο της καλλιτεχνικής μου ζωής. Ένα ταξίδι που ολοκληρώθηκε και με έκανε καλύτερο άνθρωπο και σοφότερο σε πολλά ακόμη.
Ιατρικά εμβόλια: Λέω ‘’ναι’’ στους επιστήμονες, λέω ‘’ναι’’ στα εμβόλια προσπαθώντας να γίνω λύση στο πρόβλημα παρά πρόβλημα στο πρόβλημα.
Καρδιά: Έχω μονάχα μια καρδιά που ξέρει μόνο να αγαπά.
Λογοπλόκος: Μα οι λέξεις ρε παιδιά δεν έχουνε σημασία, είναι απλώς λέξεις άψυχες που δεν έχουνε αξία, πίσω από αυτές βρίσκετε η μαγεία. Ενός λεπτού σιγή σε όσους πίστεψαν πως η λέξη έχει αξία. Είναι η διάθεση…. Υ.Σ Ακούστηκε σαν μαντινάδα, αλλά δεν είχα τέτοια πρόθεση.
Μανούσος Μανουσάκης: Ένας αγέρωχος δάσκαλος, πραγματικός σκηνοθέτης, που έχει ένα μοναδικό τρόπο να σε κάνει να τον αγαπάς, αυστηρός, όταν πρέπει, δίκαιος και ταπεινός. Ένας άνθρωπος με ήθος και αγάπη για τον άνθρωπο. Αδιαμφισβήτητα τεράστιο κεφάλαιο για την ελληνική τηλεόραση!
Ντομπροσύνη: Ε, μα φυσικά ντομπροσύνη, δεν μπορώ να φανταστώ κάτι άλλο. Άλλωστε, καθαρός ουρανός αστραπές δεν φοβάται.
Ξεριζωμός: Δύσκολο να το εκφράσεις με λόγια. Μπουνιά στο στομάχι για όσους το πέρασαν. Ίσως και μια νέα αρχή για κάτι καλύτερο; Ο παππούς μου ο Παύλος Κουρτίδης το 1919 έζησε τον ξεριζωμό και εγώ είμαι ακόμη εδώ….
Ονειρικός: Τρελός ονειροπόλος για μια ολόκληρη ζωή!
Προσωπικότητα: Η προσωπικότητα εξελίσσεται συνεχώς, είναι κάτι που φτιάχνεται με την πάροδο του χρόνου. Μια δυναμική προσωπικότητα βλέπει μπροστά και δεν μένει στο παρελθόν.
Ρόλοι: Ρόλοι που μπορούμε να ταξιδέψουμε σε άλλους παράλληλους κόσμους. Ρόλοι για να ζούμε τις ζωές των άλλων.Ρόλοι, γιατί όλα τα άλλα έρχονται μετά.
Συγχώρεση: Συγχωρώ μα δεν ξεχνώ αλλά και αδιαφορώ. Καλό, κακό, δεν ξέρω.
Το κόκκινο ποτάμι:
Α. Το ομορφότερο ταξίδι μέχρι σήμερα στην ελληνική τηλεόραση.
Β. Ιστορικά γεγονότα και μυθοπλασία.
Γ. Μανούσος Μανουσάκης.
Δ. Ο Παύλος Χριστοδούλου, ο ήρωας μου, αυτός ο βασιλόφρων που θέλει εξουσία και δεν υπολογίζει τίποτα. Που τον αγαπάω και τον σιχαίνομαι ταυτόχρονα.
Υστεροβουλία: Θέλω να ζω σε έναν περίγυρο όπου οι κοντινοί μου άνθρωποι να εκπέμπουν εμπιστοσύνη και όχι υστεροβουλία και αυτό δεν είναι ακατόρθωτο. Όμως ζούμε στην εποχή που ο άνθρωπος πολλές φορές έχει υστερόβουλα κίνητρα και αυτό είναι η αρχή του τέλους των σχέσεων.
Φθορά: Χρόνος…
Χορός: Για πάντα. Ακόμη και σε κείμενα ο χορός είναι πάντα δίπλα μου. Είναι οι ‘πρώτες μου βοήθειες’, ένας πιστός φίλος για πάντα!
Ψυχαναγκασμός: Πολλές φορές στην καθημερινότητα μας το λέμε ως αστείο σε έναν φίλο μας ‘Ρε μαλ@κα, είσαι ψυχαναγκαστικός;’ Αν το δούμε σφαιρικά θα καταλάβουμε την σοβαρότητα του ψυχαναγκασμού, που μπορεί να έχει απρόβλεπτες συνέπειες. Στο παρελθόν έχω ασχοληθεί με το θέμα ‘ψυχαναγκασμός’ σε όλο του το φάσμα για τις ανάγκες της παράστασης “Το τρελόσπιτο” (2014). Θα ήταν τεράστιο δώρο ένας ρόλος ενός τέτοιου τύπου. Αλλά στην πραγματική μας ζωή θέλει σύνεση και βοήθεια.
Ωραία χρόνια: Μα αυτά που θα έρθουν, γιατί τα προηγούμενα ήταν ωραία, αλλά τα επόμενα ωραιότερα…
Σχόλια για αυτό το άρθρο