Το αγαπά πολύ το θέατρο και το σέβεται! Το έχει αποδείξει, άλλωστε, χρόνια τώρα γιατί δεν το άφησε ποτέ και συνυπήρχε με τον έναν ή τον άλλον τρόπο στα καλλιτεχνικά δρώμενα ανελιπώς: ξεκινώντας ως ηθοποιός, εν συνεχεία με την μπαγκέτα του σκηνοθέτη και ως θεατρικός παραγωγός. Έχει αναλάβει τα ηνία της καλλιτεχνικής διεύθυνσης του ΔΗΠΕθΕ Κοζάνης, ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση! Μακάρι να υπήρχαν και άλλοι πολλοί που να ακολουθούσαν το παράδειγμα του άξιου και αέναου δημιουργικού, Λευτέρη Πλασκοβίτη, και όλα θα ήταν καλύτερα… Με την ευγένεια και τη σοβαρότητα που συμπεριφέρεται και τον τρόπο που επιλύει τις δύσκολες καταστάσεις, τον κάνουν να ξεχωρίζει όχι μόνο στο θεατρικό χώρο αλλά και στον κοινωνικό. Είναι ένας gentleman! Φέτος το καλοκαίρι, σκηνοθέτησε για το ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης τη διαχρονική κωμωδία του Νιλ Σάιμον “Αταίριαστο ζευγάρι” με ένα ταλαντούχο θίασο. Nα το δείτε! O πολυπράγμων, πολυσχιδής και κύριος με κάπα κεφαλαίο, Λευτέρης Πλασκοβίτης, από το Α ως το Ω.
Αταίριαστο Ζευγάρι: Ένα υπέροχο έργο, ενός θαυμάσιου συγγραφέα. Του Νιλ Σάιμον.
Βούληση: Η κινητήριος δύναμη, το «καύσιμο» που χρειαζόμαστε για να κάνουμε τα «ταξίδια» που ονειρευόμαστε.
Γάμος: Ένα θρησκευτικό μυστήριο που με αφήνει παγερά αδιάφορο, μια διαδικασία που μάλλον σκοτώνει μια σχέση, εγκλωβίζοντας την σε προκατασκευασμένα σκουριασμένα κουτάκια.
ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης: Ένα από τα πιο δραστήρια και «ζωντανά» ΔΗΠΕΘΕ της χώρας, με λαμπρό παρελθόν και ελπιδοφόρο μέλλον.
Εγωισμός: Σε σωστή δόση βοηθά στην αυτοπεποίθηση μας και την ψυχική μας ισορροπία. Σε υπερβολική δόση μας κάνει αλαζόνες και τοξικούς.
Ζωή: Είναι πολύ μικρή, γι’ αυτό και πρέπει να τη ζούμε και όχι να την σπαταλάμε με αρρωστημένες σχέσεις …
Ηθοποιοί: Ήθος (χαρακτήρας) + ποιώ (δημιουργώ). Δημιούργημα του συγγραφέα για να επικοινωνήσει το έργο του στο κοινό.
Θέατρο: Μας ψυχ-αγωγεί, μας ψυχο-θεραπεύει, μας εκπαιδεύει, μας κάνει καλύτερους πολίτες. Χωρίς αυτό η ζωή μας θα είχε πολλές «γκρίζες ζώνες».
Ισορροπία: Η πνευματική και η ψυχική ισορροπία είναι απαραίτητο συστατικό για το ευ ζην μας και η κλιματική για ολόκληρο τον πλανήτη.
Κωμωδία: Ένα δοκιμασμένο και αποτελεσματικό «εμβόλιο» κατά της κατάθλιψης. Γιατί το γέλιο είναι ψυχοθεραπευτικό και μεταδοτικό!
Λόγος: Ηχητικοί φθόγγοι, τους οποίους ο άνθρωπός κατάφερε να μετατρέψει σε μέσο της επικοινωνίας και έκφρασης των συναισθημάτων του.
Μοναξιά: Η μεγάλη μάστιγα της σύγχρονης εποχής…
Νιλ Σάιμον: Ένας εκπληκτικός (ίσως ο κορυφαίος) μάστορας της σύγχρονης αμερικανικής κωμωδίας, που οι χαρακτήρες των έργων του έχουν όλα τα προτερήματα, αλλά και τα ελαττώματα του σύγχρονου ανθρώπου.
Ξένοι συγγραφείς: Πέρα από τους κλασικούς και διαχρονικούς ξένους συγγραφείς, υπάρχουν και σήμερα εξαιρετικοί ξένοι συγγραφείς, αν και οι περισσότεροι εξ αυτών καταπιάνονται με θέματα και πλάθουν χαρακτήρες που είναι μακριά και έξω από τον χαρακτήρα και τα προβλήματα ενός μεσογειακού ανθρώπου.
Ομοψυχία: Απαραίτητο συστατικό για την επιτυχία μιας ομαδικής δουλειάς, όπως είναι το θέατρο.
Παγκοσμιοποίηση: Εφεύρημα του καπιταλισμού με στόχο τη συγκέντρωση ακόμα μεγαλύτερου πλούτου στα ταμεία των λίγων και ισχυρών του πλανήτη μας.
Ρόλοι: Οι χαρακτήρες ενός θεατρικού έργου αλλά και η «βαθμίδα» εξέλιξης ενός ηθοποιού…
Σκηνοθεσία: Για την χρησιμότητα και ποιος ακριβώς είναι ο ρόλος ενός σκηνοθέτη στο ανέβασμα ενός θεατρικού έργου, έχουν γίνει – παγκοσμίως και διαχρονικά – πολλοί καυγάδες και έχουν γραφτεί χιλιάδες σελίδες. Στη χώρα μας δεν αμφισβητείται πλέον η χρησιμότητα του σκηνοθέτη, υπάρχει όμως το ερώτημα: μπορεί ο σκηνοθέτης να αλλοιώνει το πνεύμα, τον πυρήνα και τη δομή ενός θεατρικού έργου και αν ναι, μέχρι ποιο σημείο;
Τρυφεράδα: Απαραίτητο συστατικό σε μια ερωτική σχέση που φιλοδοξεί να έχει διάρκεια.
Υστεροφημία: Η «προίκα» που αφήνουμε πίσω μας όταν περνάμε τον Αχέροντα.
Φιλία: Η προσωπική μας επιλογή ανθρώπων που θέλουμε να μοιραζόμαστε τις χαρές και τις λύπες μας ή όπως λέει ο Αριστοτέλης «Μία ψυχή που κατοικεί σε δύο σώματα».
Χρόνος: Ο χειρότερος εχθρός μου. Τσακώνομαι συνεχώς μαζί του από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου!
Ψυχαναγκασμός: Δεν αντέχεται!
Ωραία παράσταση: Μια παράσταση που ο θεατής φεύγοντας απ΄ αυτήν δεν θα λυπηθεί για το χρόνο και τα λεφτά που έχασε.
Σχόλια για αυτό το άρθρο