
Ανήκει στη νέα γενιά δημιουργών που ήρθαν για να αφήσουν ανεξίτηλο αποτύπωμα στο θεατρικό τοπίο. Ο Πασχάλης Αραμπατζής δεν επιζητεί τον εντυπωσιασμό- επιζητεί την αλήθεια… Σκηνοθέτης, δάσκαλος υποκριτικής και καλλιτεχνικός διευθυντής του Metropolitan: The Urban Theater, είναι ένας άνθρωπος που έχει μετατρέψει το πάθος του για το θέατρο σε τρόπο ζωής. Η δουλειά του χαρακτηρίζεται από συνέπεια, αφοσίωση και απόλυτη υπευθυνότητα. Κάθε του σκηνοθετική ματιά αποπνέει ευαισθησία, πειθαρχία και στοχασμό. Δεν αρκείται στην επιφάνεια του ρολού ή του έργου- αναζητά τον πυρήνα της ανθρώπινης ύπαρξης πίσω από κάθε λέξη, πίσω από κάθε σιωπή. Ως δάσκαλος, εμπνέει τους νέους ηθοποιούς να αγαπήσουν την αλήθεια της τέχνης, να ψάξουν μέσα τους, να βρουν τη δική τους φωνή. Ως σκηνοθέτης, κατευθύνει με ευγένεια και σιγουριά, μετατρέποντας κάθε πρόβα σε εργαστήρι δημιουργίας. Και ως καλλιτεχνικός διευθυντής, διαμορφώνει έναν χώρο που αναπνέει θέατρο- έναν χώρο όπου η αυθεντικότητα είναι προϋπόθεση και όχι επιλογή. Τον διακρίνει επαγγελματισμός και τελειομανία, αλλά πίσω από αυτά, κρύβεται μια ψυχή βαθιά ανθρώπινη, που εκτιμά τη γνησιότητα και την αλήθεια στους ανθρώπους και στις στιγμές. Ο Πασχάλης Αραμπατζής είναι από εκείνους τους καλλιτέχνες που δεν αρκούνται στο να υπηρετούν την Τέχνη- την τιμούν, την εξελίσσουν και τη μεταδίδουν. Γιατί είναι ο σκηνοθέτης της συνέπειας και της αυθεντικότητας!

-Είσαι σκηνοθέτης, δάσκαλος υποκριτικής και καλλιτεχνικός διευθυντής του Metropolitan: The Urban Theater. Μίλησε μου για όλες αυτές τις δεξιότητες σου.
Όλες αυτές οι δεξιότητες συνδέονται μεταξύ τους. Στην ουσία, αυτό που με ενδιαφέρει πιο πολύ είναι οι άνθρωποι και οι ιστορίες τους. Ως σκηνοθέτης, ψάχνω πάντα πως να φωτίσω την αλήθεια μιας σκηνής. Ως δάσκαλος, προσπαθώ να βοηθήσω τους ηθοποιούς να τη βρουν μέσα τους και ως καλλιτεχνικός διευθυντής, δημιουργώ ένα περιβάλλον όπου μπορεί να συμβεί αυτό. Μια θεατρική κοινότητα που αναπνέει, εξελίσσεται και εμπνέει. Για μένα δεν είναι τρεις ξεχωριστοί ρόλοι. Είναι τρεις διαφορετικοί τρόποι να υπηρετώ την ίδια ανάγκη. Να επικοινωνώ και να ανακαλύπτω την αλήθεια μέσα από την τέχνη.
1. Πόσες ώρες την ήμερα δουλεύεις;
Η αλήθεια είναι ότι στη δουλειά μας οι ώρες δεν μετριούνται εύκολα. Δεν υπάρχει “οχτάωρο” όταν κάνεις κάτι που αγαπάς. Υπάρχουν μέρες που μπορεί να δουλέψω δώδεκα ώρες γιατί προετοιμάζουμε μια παράσταση, κι άλλες που αφήνω χώρο για παρατήρηση, διάβασμα ή απλώς σιωπή, γιατί κι αυτά είναι μέρος της δουλειάς. Νομίζω πως περισσότερο από το “πόσες ώρες”, αυτό που μετράει είναι η ποιότητα της παρουσίας. Όταν είμαι στη δουλειά, είμαι ολοκληρωτικά εκεί. Όταν είμαι με τους ανθρώπους μου, είμαι ολοκληρωτικά εκεί επίσης. Αυτή την ισορροπία προσπαθώ να κρατώ.
2. Πες μου τρία πράγματα που σε κάνουν ευτυχισμένο;
Πρώτον, μια εξόρμηση στο Πήλιο. Μου αρέσει να απομακρύνομαι λίγο από την καθημερινότητα, να καθαρίζει το μυαλό μου και να παίρνω μια ανάσα. Δεύτερον, όταν βλέπω ότι η δουλειά μου φέρνει αποτέλεσμα, είτε μέσα σε μια πρόβα είτε πάνω στη σκηνή. Όταν νιώθω πως αυτό που δημιουργούμε έχει ουσία. Και τρίτον, ο χρόνος με τους ανθρώπους μου. Να μπορώ να γελάσω, να μιλήσω απλά, χωρίς “ρόλους”. Αυτές οι στιγμές με κρατούν ισορροπημένο.
3. Τι εκτιμάς στους άλλους;
Εκτιμώ την ειλικρίνεια και τη συνέπεια. Μου αρέσουν οι άνθρωποι που λένε αυτό που εννοούν και κάνουν αυτό που λένε. Επίσης, εκτιμώ πολύ το χιούμορ και την απλότητα. Να μπορείς να συνεργαστείς, να διαφωνήσεις ή να περάσεις μια δύσκολη στιγμή χωρίς να χάνεται ο σεβασμός ή η διάθεση. Γενικά, προτιμώ τους ανθρώπους που είναι αυθεντικοί και δεν προσπαθούν να δείξουν κάτι άλλο απ’ αυτό που είναι.
4. Διάλεξε πέντε λέξεις που περιγράφουν τον εαυτό σου;
Αν έπρεπε να διαλέξω πέντε λέξεις για να περιγράψω τον εαυτό μου, θα έλεγα:
- Υπεύθυνος: γιατί παίρνω σοβαρά τις υποχρεώσεις μου και θέλω να κάνω σωστά τη δουλειά μου.
- Τελειομανής: γιατί πάντα προσπαθώ να φτάσω όσο πιο κοντά γίνεται στο καλύτερο αποτέλεσμα (σε εκνευριστικό πολλές φορές βαθμό για τους άλλους).
- Εργατικός & δημιουργικός: γιατί δεν φοβάμαι να δουλέψω σκληρά και πάντα ψάχνω νέους τρόπους να κάνω τα πράγματα.
- Θέσει απαισιόδοξος, φύσει αισιόδοξος: γιατί μπορεί να βλέπω τις δυσκολίες, αλλά πιστεύω πάντα ότι υπάρχει τρόπος να τα καταφέρουμε.
- Γκρινιάρης: γιατί δεν φοβάμαι να παρατηρήσω τα μικρά πράγματα που χρειάζονται βελτίωση, πάντα με χιούμορ και αυτοσαρκασμό.

5. Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σου;
Ο μεγαλύτερος φόβος μου είναι να μένω στάσιμος ή να μην εξελίσσομαι, είτε στη δουλειά είτε προσωπικά. Πιστεύω, ότι η ζωή και η τέχνη θέλουν συνεχή κίνηση και μάθηση, και με τρομάζει η ιδέα να μην προχωράω ή να μην μαθαίνω από τα λάθη μου. Ταυτόχρονα, αυτός ο φόβος με παρακινεί και με κάνει να προσπαθώ περισσότερο, να αναζητώ νέες εμπειρίες και να βελτιώνω τον εαυτό μου.
6. Ποιο ιστορικό πρόσωπο έχεις σε μεγαλύτερη εκτίμηση;
Ένα πρόσωπο που δεν ξέρω αν μπορεί να θεωρηθεί ακριβώς ιστορικό αλλά σίγουρα έχει γράψει την δική του ιστορία είναι ο Walt Disney. Τον θαυμάζω για το όραμά του, την επιμονή του και τον τρόπο που μετέτρεψε τις ιδέες του σε κάτι πραγματικά μαγικό για τον κόσμο. Με εμπνέει γιατί δεν φοβόταν να δοκιμάσει νέα πράγματα, να αντιμετωπίσει αποτυχίες και να φέρει καινοτομία, πάντα με δημιουργικότητα και αισιοδοξία. Αυτός ο συνδυασμός φαντασίας και δουλειάς είναι κάτι που προσπαθώ να φέρω και στη δική μου δουλειά στο θέατρο.
7. Ποια διάσημη θα ήθελες να καλέσεις σε δείπνο και γιατί;
Θα ήθελα να καλέσω την Meryl Streep σε δείπνο. Την θαυμάζω απεριόριστα για το ταλέντο και την ικανότητά της να μπαίνει τόσο πειστικά σε κάθε ρόλο. Και αν μπορούσε αυτό να γίνει θα μου ήταν τόσο αδιανόητα αληθινό που θα πίστευα ότι ζω σε ταινία τραγουδώντας το «The Winner Takes It All» κάτω από τις γέφυρες του Μάντισον! Νομίζω ότι θα ήταν ένα δείπνο γεμάτο γέλιο, ιστορίες πίσω από τις σκηνές και, φυσικά, λίγη δόση θεατρικής υπερβολής, που ειλικρινά, ποιος δεν τη χρειάζεται λίγο στη ζωή του!

8. Ποια ελαττώματα των ανθρώπων απεχθάνεσαι;
Δεν μου αρέσει η αναξιοπιστία και η υποκρισία. Θέλω να χτίζω με τους ανθρώπους σχέσεις εμπιστοσύνης που θα βασίζονται στην ειλικρίνεια και στην αγάπη. Επίσης, με ενοχλεί η ανευθυνότητα. Νομίζω ότι, όταν κάποιος δεν αναλαμβάνει τις ευθύνες του, δημιουργούνται προβλήματα για όλους γύρω του και χάνεται η αίσθηση συνεργασίας.
9. Τι θα άλλαζες στη Θεσσαλονίκη;
Θα ήθελα να γίνουν πιο φιλικοί και προσβάσιμοι οι δημόσιοι χώροι και οι μετακινήσεις, ώστε η πόλη να είναι πιο εύκολη για τους κατοίκους και τους επισκέπτες της. Νομίζω ότι η Θεσσαλονίκη έχει απίστευτη ενέργεια, πολιτισμό και χαρακτήρα, και με λίγες αλλαγές στην καθημερινή υποδομή, θα μπορούσε να γίνει ακόμα πιο ζωντανή και φιλόξενη.
10. Ποιο είναι το motto σου στη ζωή;
Το motto μου θα μπορούσε να είναι “Αν μπορείς να το ονειρευτείς, μπορείς να το κάνεις”! Είναι ένα διάσημο ρητό του Walt Disney, που υποδηλώνει ότι η ικανότητα να ονειρευτείς κάτι είναι το πρώτο βήμα για την πραγματοποίησή του και ότι ακόμα και οι πιο απίθανες ιστορίες μπορούν να γίνουν πραγματικότητα αν βάλεις φαντασία, προσπάθεια και λίγη καρδιά. Προσπαθώ να το θυμάμαι κάθε μέρα, στη δουλειά μου και στη ζωή μου γενικά.












































Σχόλια για αυτό το άρθρο