Την ανακάλυψα στην Αθήνα, όπως ανακαλύπτει κάποιος τα ψήγματα χρυσού στο ορυχείο , παρακολουθώντας το masterpiece ”Δύο πορτοκάλια για τα Χριστούγεννα” του πολυσχιδούς και άκρως δημιουργικού Κωνσταντίνου Μάρκελλου σε κείμενο και σκηνοθεσία δικά του. Το όνομα της Ελένη Στεργίου! Μαζί έχουν ιδρύσει το This Famous Tiny Circus theater group και προχωρούν στο δρόμο της ποιότητας και του καλού θεάτρου! Ήταν, και μου προκάλεσε έκπληξη γιατί δεν την έχω δει μέχρι σήμερα επί σκηνής, ιδιαίτερα ευθύβολη στο ρόλο της- προ πάντων στους μονολόγους της- και κινήθηκε με ευαισθησία, αλήθεια και πειθώ. Αναρωτιέμαι, αν βλέπει κάποιος από τους ιθύνοντες της τηλεόρασης αυτές τις ηθοποιούς για να τις πάρει να παίξουν στις τόσες πολλές τηλεοπτικές σειρές που κατακλύζουν τη μικρή οθόνη. Έχουν πολλά να δώσουν και εκεί, είμαι απόλυτα βέβαιος! Μην χάσετε αυτή την παράσταση για οποιονδήποτε λόγο, έρχεται στο θέατρο Αυλαία στις 12 και 13 Μαΐου. Συμπρωταγωνιστούν ο κορυφαίος Γιάννης Νταλιάνης και ο Γιώργος Παπαπαύλου, ο οποίος στο ρόλο του είναι έξοχος! Μια μοναδική παράσταση που μυρίζει καλό θέατρο! Η ταλαντούχα και με ευοίωνο μέλλον Ελένη Στεργίου στη γνωστή μου στήλη από το Α ως το Ω.
Ανασφάλεια: Kλείνει το στέρνο και κονταίνει την αναπνοή.
Βιαιοπραγίες: Αποτρόπαια ένστικτα ασυμφιλίωτα…
Γυναικοκτονίες: Λάθος μεγαλωμένοι άντρες…
Δύο πορτοκάλια για τα Χριστούγεννα: Μια παράσταση για τη Ρουμανία του Τσαουσέσκου. Η πιο προσωπική μου δουλειά, με συγκινεί και έχει μέσα της πόνο, ενοχή και ανάγκη για ελευθερία. Μιλάει για το παρελθόν ενός λαού της Ρουμανίας που δεν απέχει πολύ από την Ελλάδα.
Ενοχές: Είναι κληρονομημένες δεν είναι δικές σας.
Ζηλοφθονία: Δεν μου αρέσει αλλά έχει απ’ όλα ο μπαξές!
Ηθοποιός: Αφήνω εδώ μία καρδιά! Για τους δύο συναδέλφους μου που ανεβαίνουμε στη σκηνή του υπέροχου θεάτρου Αυλαία στις 12 & 13 Μαΐου. Τον Γιώργο Παπαπαύλου και τον Γιάννη Νταλιάνη.
Θέατρο: Το μόνο πράγμα που με έκανε να πειθαρχήσω τόσο πολύ και να με δεχθώ όπως είμαι. Με συμφιλιώνει με την πραγματική ζωή και την ίδια στιγμή με αφήνει να διατηρώ την παιδικότητα και τον αυθορμητισμό μου, χαρακτηριστικά που η κοινωνία έτσι όπως είναι δομημένη, τα κατακεραυνώνει σε κάθε ευκαιρία…
Ιστορικό ντοκουμέντο: Σε αυτό πατήσαμε για να φτιάξουμε την παράσταση μας «Δυο πορτοκάλια για τα Χριστούγεννα». Σε μαρτυρίες ανθρώπων που έζησαν τον τρόμο, την ανασφάλεια και τις στερήσεις που τους είχε επιβληθεί από το καθεστώς Τσαουσέσκου, στη Ρουμανία.
Κωνσταντίνος Μάρκελλος: Πολύτιμος, ευφυής, πολυσχιδής.
Λογοκρισία: Επιβλήθηκε από τον Τσαουσέσκου και για πολλά χρόνια οι άνθρωποι εκεί ζούσαν με το φόβο. Δεν μπορούσαν να μιλήσουν ούτε στον καλύτερο τους φίλο ούτε μπροστά στα παιδιά τους. Είχαν ξεχάσει να είναι άνθρωποι και να μοιράζονται τα συναισθήματα τους. Άδειασαν και μέχρι σήμερα μετρούν τις ανοιχτές πληγές τους…
Μυθοπλασία: Ο χαρακτήρας του Λουτσιάν είναι προϊόν της φαντασίας στο έργο μας. Φτιάχτηκε για να διασταυρωθούν οι ζωές των τριών χαρακτήρων του έργου. Οι άλλοι δύο ο Βλαντ και η Αντρία είναι υπαρκτά πρόσωπα. Τους συναντήσαμε στο Βουκουρέστι και μας αφηγήθηκαν τι έζησαν τότε.
Νοήμων: Ή ενστικτώδης;
Ξένοι: Στον ίδιο τους τον τόπο όσοι δεν μπορούν να συμπεριληφθούν.
Ομαδικότητα: Κάτι που αν δεν το έχεις υποφέρεις γιατί χωρίς τους άλλους είμαστε μια κουκκίδα στο χάρτη χαμένη…
Πολιτική: Είναι ο τρόπος που σκέφτεσαι για τους ανθρώπους και που επιλέγεις να τους φερθείς όταν έχεις την εξουσία στα χέρια σου.
Ρόλοι: Οι χαρακτήρες του έργου είναι τρεις. Εγώ υποδύομαι την Αντρία, ο Γιώργος Παπαπαύλου τον Λουτσιάν και ο Γιάννης Νταλιάνης τον Βλαντ. Τρεις πονεμένους Ρουμάνους που οι ζωές τους διασταυρώνονται για να αποκαλυφθούν καλά κρυμμένα μυστικά που θα κλονίσουν κάθε βεβαιότητα για την ζωή τους!
Στέρηση: Είναι κάτι που διαστρεβλώνει το χαρακτήρα του ανθρώπου…
Τηλεόραση: Καλώς να έρθει στη ζωή μου!
Υστεροβουλία: Φαίνεται από χιλιόμετρα…
Φόβος: Σκοπός ζωής να τον αγαπήσω και να τον πατάξω…
Χωροχρόνος: Θα πω το κλισέ το σωστό. Σχετικός.
Ψυχισμός: Η κατάσταση της ψυχής. Τι νιώθω, τι είμαι, το αίνιγμα μου…
Ωραίες δουλειές: Τις αγαπώ όλες γιατί με έκαναν αυτό που είμαι σήμερα!
Σχόλια για αυτό το άρθρο