Από την/τον Βασίλης Νάτσιος | 8 Ιουλίου 2019
Μία σύγχρονη πόλη-κράτος (όπως το Μονακό ή το Χονγκ Κονγκ πριν επανενωθεί με την Κίνα), η Σιγκαπούρη, αποτελείται από ένα νησί του οποίου οι κάτοικοι είναι 100% αστικοποιημένοι. Παράλληλα αποτελεί – χωρίς αξιόλογο ανταγωνιστή – την πιο “πράσινη” πόλη του κόσμου. Καθώς η οικονομία και ο πληθυσμός της αναπτύσσονταν, η πλούσια βλάστηση και η χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας αυξήθηκε από 36% τη δεκαετία του ’80, στο εκπληκτικό 47% σήμερα.
Καθώς η πόλη έχει παντελή έλλειψη φυσικών πόρων, η μισή ποσότητα του απαιτούμενου νερού για τους ανθρώπους εισάγεται από τη γειτονική Μαλαισία και το άλλο μισό προέρχεται από εργοστάσια αφαλάτωσης, επιτυχή συλλογή ομβρίων υδάτων καθώς και την ανακύκλωση των λυμάτων. Τα καύσιμα επίσης εισάγονται οπότε η ανάπτυξη εναλλακτικών και οικολογικών πηγών ενέργειας έγινε εθνική προτεραιότητα. Η κατασκευή σπιτιών με οικολογικές προδιαγραφές είναι νόμος του κράτους, ώστε να εξοικονομείται ενέργεια που σε άλλα μέρη του κόσμου καταναλώνεται αλόγιστα.
To κλίμα της πόλης είναι τροπικό και για να προστατευτούν από τις ακτίνες του ήλιου, αλλά και να μετριάσουν τη ζέστη, οι κάτοικοι επωφελούνται από μεγάλες εκτάσεις με πλούσια βλάστηση, αλλά και κάθετους κήπους καθώς και τη μεταφορά ολόκληρων δέντρων στις ταράτσες των κτιρίων, πράγμα που έχει προσελκύσει και μεγάλο πληθυσμό πουλιών αλλά και υδρόβιων θηλαστικών όπως οι ενυδρίδες που επέστρεψαν στο ποτάμι της πόλης μετά από τον καθαρισμό του.
Η χρησιμοποίηση ηλιακών πάνελ για ενέργεια και ζεστό νερό, η συλλογή των ομβρίων αλλά και η χωροθέτηση ολόκληρων ορόφων για κάλυψη με βλάστηση είναι διαδεδομένοι τρόποι οικολογικής διαβίωσης. Τα κατασκευασμένα “υπέρ-δέντρα”, τεράστιες μεταλλικές κατασκευές που έχουν πλέον καλυφθεί εξ ολοκλήρου από φυτά αποτελούν σήμα κατατεθέν της πόλης. Και οι κάτοικοι αυτής της ανεπτυγμένης πόλης μπορούν να έρθουν σε επαφή με τη φύση χωρίς να κάνουν αποστάσεις χιλιομέτρων, απλά η φύση είναι δίπλα στο σπίτι τους.
Τώρα φαντάζεστε κάτι τέτοιο να γίνει και στην Ελλάδα; Νησιά που να είναι ενεργειακά αυτόνομα και να καλύπτουν τις μισές ανάγκες τους σε νερό από εργοστάσια αφαλάτωσης, αποταμιευτήρες για το νερό της βροχής και ανακύκλωση λυμάτων. Στη χώρα μας ακόμη τα σκουπίδια δεν ανακυκλώνονται συστηματικά ώστε να παράγουν ακόμη και ηλεκτρική ενέργεια ενώ στην Κέρκυρα για να αποθέσουν απλώς τα σκουπίδια γίνονται μάχες μεταξύ διαφόρων κοινοτήτων και της αστυνομίας. Καθαρά από λύματα ποτάμια και ρέματα που να είναι κατάφυτα και πόλος πρασίνου και χαλάρωσης για τους κατοίκους; Ο “εξυπνότερος λαός του κόσμου” χρησιμοποιεί τα ποτάμια ως αποχέτευση και ξέρει καλά να τα σκεπάζει. Όπως έδειξε και η περσινή καταστροφή στη Μάνδρα όμως, “μην πάρεις τόπο ποταμού”. Διάφοροι δήμαρχοι της χώρας μας στο παρελθόν προσπάθησαν να πρασινίσουν λίγο την τσιμεντούπολη. Πώς είναι δυνατόν ενώ οι γονείς των περισσότερων κατοίκων αυτής της έρμης πόλης ζούσαν κοντά σχετικά στη φύση σε σπίτια φτιαγμένα από τοπικά υλικά με όμορφο τρόπο, εμείς τα παιδιά τους να έχουμε συμβιβαστεί με αυτό το τερατούργημα; Βάλτε μια γλάστρα στο μπαλκόνι σας τουλάχιστον – δεν είναι ακριβό και θα ανοίξει λίγο το παράθυρο της ψυχής σας. H Αθήνα ανάμεσα σε 30 ευρωπαϊκές πόλεις βρίσκεται στην 22η θέση όσον αφορά τον Green City Index (δεντροκάλυψη, ανακύκλωση, ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και επαρκή ΜΜΜ). Πρώτη η Κοπεγχάγη, τελευταίο το Κίεβο.
betty
2019/07/07 στις 6:46
Τι όμορφο! Οι άνθρωποι μεγαλουργούν όταν υπάρχει ανάγκη!
ανώνυμη
2019/07/08 στις 20:02
πολύ ωραίες εικόνες…