Ο Δημήτρης Γιώτης ήξερε ότι θα γίνει ηθοποιός από πέντε ετών. Ήταν μια προκαθορισμένη διαδρομή χωρίς διακοπή, με το θέατρο να τον καλεί όλο και περισσότερο, καθώς τα χρόνια περνούσαν. Ανεβάζοντας το Ημερολόγιο ενός τρελού, πέρυσι και συνεχίζοντάς το και για δεύτερη σεζόν, μας δίνει την πιο ολοκληρωμένη του θεατρική ερμηνεία, στο δύσκολο μονόλογο του Νικολάι Γκόγκολ. Κάθε Τετάρτη στο θέατρο Εliart, “ντύνεται” τον Ποπρίστσιν και μας μεταφέρει στον κόσμο του… Για να γνωρίσετε όμως καλύτερα τον πραγματικό κόσμο του Δημήτρη Γιώτη, απολαύστε τον από το Α ως το Ω
Αγάπη: Οξυγόνο
Αμαρτία: Η ζωή μου όλη!
Άνοιξη: Ελπίδα
Βιβλίο: Ταξίδι
Βρίσιμο: …πόσες φορές σιχτιρίζω τον εαυτό μου που δεν τα είπα χύμα και τσουβαλάτα
Βασανίζομαι: Από σκέψεις κι ενοχές
Γεννήθηκα: Ηθοποιός
Γάμος: θα’ ρθει…
Γενναιοδωρία: Μεγάλη κουβέντα! Η γενναιοδωρία ψυχής είναι πλούτος. Έχω γνωρίσει την τσιγκουνιά και τη συναισθηματική μιζέρια από ”φίλους”… Απεταξάμην τη μιζέρια τούτη…Πόσο ωραίο να μπορείς να δεις, να πεις μια καλή κουβέντα, μια αγκαλιά και ένα χαμόγελο, να’ σαι συναισθηματικά γενναιόδωρος είναι σπουδαίο πράγμα… Αυτό δεν μου το αφαιρεί κανείς.
Δημιουργία: Έμπνευση, Έρωτας, Όνειρα, Όραμα, Σχέδια, Ξενύχτια, Λατρεία…
Δειλιάζω να: …..
Δίκιο έχω: Όταν έχω-έχω(!). Όταν δεν έχω και το αναγνωρίζω και ζητώ συγνώμη. Πήξαμε στους Πρωθυπουργούς και στους προπονητές.
Ελλάδα: Θάλασσα, ήλιος, νησιά, Ακρόπολη, Πλάκα (εντάξει και ξεναγός, αν χρειαστεί)
Ειλικρίνεια: Με την πάρτη μου πρώτα. Παίρνω την ευθύνη του εαυτού μου εδώ και τώρα
Είμαι: Τελειομανής, εγωιστής, γενναιόδωρος, δοτικός, οργανωτικός, αποτελεσματικός…
Ζήλεια: Μακριά. Όχι ποτέ!…η μάλλον λάθος, έχω ζηλέψει ερμηνείες, έχω βγάλει το καπέλο σε σπουδαίους καλλιτέχνες
Ζωή: Εδώ και τώρα. Η ζωή δεν είναι πρόβα για κάτι άλλο…Ζησ’ την θα περάσει…
Ζήτω: Δύσκολοι καιροί για ζήτω
Ηθοποιός: Μοναξιά και σιωπή
Ηλικία: Στα χαρτιά ένα νούμερο… Τι νιώθεις; πώς ζεις; τι σκέφτεσαι; αυτά είναι ηλικία, η ελπίδα και η υγρή ματιά στη ζωή.
Ηθική: Όλα έχουν μια τιμή. Η δική μου είναι ακριβή!
Θεός: Πίστευε και μη ερεύνα…έχω ανάγκη να πιστεύω σε μια ανώτερη δύναμη και ναι, τον έχω κοντά μου, το πιστεύω.
Θέατρο: Παιχνίδι. Παίζεις, ανακαλύπτεις, εξελίσσεις, βρίσκεις όρια, τα ξεπερνάς, γεννιούνται σχέσεις, συναισθήματα, ιδέες, πεθαίνει και ξαναγεννιέται ξανά και ξανά. Όλα γίνονται και συμβαίνουν για πρώτη φορά.
Θάλασσα: Απέραντο γαλάζιο. Χάνεται το βλέμμα και το μυαλό ταξιδεύει…
Ίντερνετ: Κάνε με ρεζίλι, μπορείς… προσπαθώ και μαθαίνω
Ισορροπία: Δεν το’ χω
Ιδανικά: Αγάπη, αποδοχή, εμπιστοσύνη, πίστη
Καλοκαίρι: Ξενύχτια, το αλάτι της θάλασσας, ταξίδια, καρπούζι, mojito
Κινηματογράφος: Φανατικά.
Καταχρήσεις: Κάτι σου’ χουν πει. Όχι κύριε δε θα τα βγάλω όλα στη φόρα, είμαι καλό παιδί.
Λάμψη: έχω παίξει, γιατί να το κρύψω; Τον τελευταίο ενάμιση χρόνο τον Ιατροδικαστή Ολυμπίου
Λάθη: Πάθη(!!)
Λατρεία έχω: Στον γιο μου
Μειονεκτήματα: Είμαι τόσο ευγενής που θεωρείται μειονέκτημα. Καλός, με ανθρώπους που δε θα’ πρεπε… δικό μου το φταίξιμο. Ξεκινάω πάντα με καλή πρόθεση παρόλο που αναγνωρίζω τη ”στραβή” επιμένω ότι δεν μπορεί μωρέ λάθος κάνω…
Μέρα: Ξένη
Μόττο: Όπου υπάρχει φόβος δεν υπάρχει εξέλιξη.
Νεύρα: Με τον εαυτό μου
Νύχτα: Ζω!
Ντροπή: Για τα παιδιά… Ντρέπομαι για την κατάντια μας, να ξεβράζονται παιδιά στα παράλια και μεις εγκλωβισμένοι στο μικρόκοσμό μας.
Ξεκουράζομαι: Με τον Γιάννη, τον γιο μου.
Ξεχνάω: Εύκολα…(δυστυχώς)
Ξεκαρδίζομαι: Πολύ, άνθρωπο που γελά μη τον φοβάσαι.
Οικογένεια: Θέλει δουλειά και κόπο. Θαλπωρή, αγάπη, πυρήνας δυνατός.
Ομορφιά: Της ψυχής… των κοιλιακών έχει ημερομηνία λήξης.
Όνειρα: Συνέχεια, ζω με όνειρα που κάνω πραγματικότητα.
Πολιτική: Ντροπή.
Παγίδες: Έλα μου ντε, πολλές… στη διάρκεια του χρόνου η αλήθεια φαίνεται.
Πανικός: Κάτι ξέρεις; Όλα θα τα πούμε; Έχω κρίσεις πανικού…
Ρυτίδες: Δεν έχεις.
Ρόλος: (κοινότυπο και βαρετό αλλά αληθινό) Ο ”Τρελός”, έχω μέλλον μαζί του, γράφω τις σελίδες του Ημερολογίου και είναι πολλές
Ρίσκο: Αν δεν ρισκάρεις παρακάτω δεν πας.
Σεβασμός: Κανόνας πρώτος στη ζωή!
Σεξ: Εθισμός.
Σχέσεις: Θησαυρός! Χτίζω πάνω σε φιλίες, σχέσεις ζωής… τα χρόνια περνάνε και τι μένει; Αυτά που νοιώσαμε, που αισθανθήκαμε
Ταλέντο: Να ζεις!
Τηλεόραση: Αναγκαία.
Τεμπελιά: Τα πρωινά.
Υπάρχω για να…: δω το γιο μου να ζει, να χαίρεται και να απολαμβάνει.
Υστερία: Καλός-καλός αλλά κακός καλύτερος.
Υποσχέσεις: Δεύτερος κανόνας για μένα! Έχουν υπάρξει και απατηλές, την έχω βιώσει την ξεφτίλα, την προδοσία… πάμε παρακάτω
Φαγητό: Γεμιστά δαγκωτό.
Φθινόπωρο: Θλίψη, ξέρω ‘γω, σαν τότε στο σχολείο η αγωνία για το καινούργιο…
Φετίχ: Βαμμένα νύχια, ψηλοτάκουνες γόβες και μακριά μαλλιά.
Χρήμα: Μέσον
Χειμώνας: Τα δώρα του Άι Βασίλη.
Χρώμα: Μαύρο.
Ψέματα: Καλύτερα ένα ευγενικό ψέμα παρά μια πικρόχολη αλήθεια.
Ψάχνω: Τον εαυτό μου…
To ημερολόγιο ενός τρελού
ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Δημήτρης Γιώτης
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:
Απόδοση – διασκευή: Δημήτρης Γιώτης
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Γιώτης, Αλέξανδρος Κλημόπουλος
Σκηνικά: Δέσποινα Βολίδη
Κοστούμια: Celebrity Skin
Φωτισμοί: Θανάσης Ρουμελιώτης
Μουσική επιμέλεια: Αλέξανδρος Κλημόπουλος
Φωτογραφίες: Δημήτρης Ευλαμπίδης
Έγχρωμες φωτογραφίες: Ζώης Τριανταφύλλου – Σφακιανάκης
Art work: Γεράσιμος Αμπάτης
Κάθε Τετάρτη στις 20:00
Τιμές εισιτηρίων:
Γενική είσοδος :10
Ομαδικό : 8
Μειωμένο – Ατέλειες: 5
Διάρκεια : 75 λεπτά
Σχόλια για αυτό το άρθρο