Ολοκληρώθηκε το 26ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης και η ταινία “Tack” της Βάνιας Τέρνερ, το πρώτο ντοκιμαντέρ για το ελληνικό #MeToo, που προκάλεσε το ενδιαφέρον κοινού και κριτικών, σε παραγωγή Onassis Culture, τιμήθηκε με πέντε βραβεία: Βραβείο του ελληνικού́ τμήματος του WIFT (Women in Film & Television) για την καλύτερη γυναικεία συνεισφορά και παρουσία μπροστά ή πίσω από την κάμερα, Βραβείο της Διεθνής Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου FIPRESCI, Βραβείο Καλύτερης Ταινίας από την Επιτροπή του Βραβείου Νεότητας των Πανεπιστημίων Θεσσαλονίκης, Βραβείο ΕΡΤ με χρηματικό έπαθλο 3.000 €, ενώ απέσπασε και ειδική μνεία στο Διεθνές Διαγωνιστικό Τμήμα Newcomers που συμμετείχε. Παράλληλα, στην ταινία «Λεσβία» της Τζέλης Χατζηδημητρίου που τιμήθηκε με το Onassis Film Award 2022, απονεμήθηκε Βραβείο του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου σε πρωτοεμφανιζόμενο σκηνοθέτη του ελληνικού προγράμματος (εξ ημισείας με το «Πανελλήνιον» των Σπύρου Μαντζαβίνου και Κώστα Αντάραχα) και τιμήθηκε και με ειδική μνεία στο Mermaid Award που απονέμεται στην καλύτερη ταινία LGBTQI+ θεματικής του επίσημου προγράμματος.
Το Onassis Culture συμμετείχε ακόμα με την ειδική προβολή του work-in-progress της Εύας Στεφανή για την παράσταση «Εγκάρσιος Προσανατολισμός» του Δημήτρη Παπαϊωάννου με τίτλο «Η καρδιά του ταύρου» και την online προβολή της ταινίας «Τείχη» του Χρήστου Σαρρή στο Πλατφόρμα+.
Όπως σε κάθε διοργάνωση, έτσι και φέτος το Onassis Cuture απένειμε το Onassis Film Award που δίνεται σε Έλληνες κινηματογραφιστές που συμμετέχουν στην Αγορά του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, για την ανάπτυξη και την ολοκλήρωση της ταινίας τους. Το Onassis Film Award απονεμήθηκε στο “Dark Waters” της Μαριάννας Οικονόμου με χρηματικό έπαθλο 5.000 ευρώ για την ολοκλήρωση της ταινίας. Η ταινία είναι «ένα ντοκιμαντέρ -κατάβαση στη σύγχρονη Ελλάδα, για τις αντιφάσεις της ανθρώπινης ύπαρξης, την περιβαλλοντική κρίση και τα ηθικά διλήμματα της πραγματικότητας που ζούμε. Μια ολοκληρωμένη, πολυδιάστατη αφήγηση που μας προβλημάτισε και μας εξέπληξε.»
Βραβεία για το Tack της Βάνιας Τέρνερ / Τα σκεπτικά των επιτροπών
ΕΙΔΙΚΗ ΜΝΕΙΑ ΣΤΑ ΒΡΑΒΕΙΑ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΥ NEWCOMERS για νέους σκηνοθέτες που δοκιμάζουν με το πρώτο ή δεύτερο ντοκιμαντέρ τους να αποτυπώσουν την πραγματικότητα με τα δικά τους μοναδικά εργαλεία: «Αποφασίσαμε να απονείμουμε ειδική μνεία σε μια δυνατή αφήγηση θηλυκής χειραφέτησης και αλληλεγγύης, η οποία ξεδιπλώνεται μέσα από τις περιπλανήσεις δυναμικών και ανθεκτικών γυναικείων χαρακτήρων.»
Βραβείο FIPRESCI σε ελληνικό ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους που συμμετέχει στο επίσημο πρόγραμμα του Φεστιβάλ: «Ένα συναρπαστικό ντοκουμέντο μιας τεράστιας αλλαγής στην ελληνική κοινωνία για δύο γενναίες γυναίκες που μας καθοδηγούν μέσα από τον προσωπικό τους εφιάλτη στον απόλυτο θρίαμβό τους.»
Βραβείο WIFT GR που απονέμεται από το ελληνικό παράρτημα του WIFT (Women in Film & Television-Γυναίκες στον Κινηματογράφο και στην Τηλεόραση) σε γυναίκα δημιουργό ταινίας, επιλεγμένης για το επίσημο πρόγραμμα του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: «Φέτος, ως επιτροπή WIFT GR, διαπιστώσαμε πως η συμμετοχή γυναικών στην παραγωγή ντοκιμαντέρ, όπως και το επίπεδο αυτών, αυξήθηκε σε σημαντικό βαθμό δυσκολεύοντας την επιλογή μας. Αποφασίσαμε να δοθεί το βραβείο στην ταινία Tack της Βάνιας Τέρνερ, η παραγωγή της οποίας αγγίζει το ποσοστό 50-50 ισότητα και στον κινηματογράφο, που ως σωματείο έχουμε θέσει ως στόχο. Πρόκειται για ένα πολύ δυνατό ντοκιμαντέρ, η θέαση του οποίου ανέβασε τους παλμούς της καρδιάς μας, καταγράφοντας με ευαισθησία και ρεαλισμό, το θάρρος των πρώτων γυναικών που άνοιξαν τον δρόμο για το κίνημα του MeToo στην Ελλάδα, καταδεικνύοντας πόσο σημαντικό είναι για τα θύματα σεξουαλικής κακοποίησης να πάρουν τη ζωή τους πίσω διεκδικώντας δικαιοσύνη, σε μια κοινωνία που έχει ξεχάσει τι θα πει η συγκεκριμένη έννοια. Θέλουμε με αυτή μας την επιλογή να δώσουμε το μήνυμα πως έχει έρθει η ώρα ως κοινωνία να κάνουμε «tack», αλλάζοντας πορεία πλεύσης για να μη φοβάται καμία και κανένα να μιλήσει.»
Βραβείο Καλύτερης Ελληνικής Ταινίας στα Βραβεία Νεότητας Φοιτητών Πανεπιστημίων Θεσσαλονίκης: «Η εκ των έσω καταγραφή και η παρακολούθηση μιας δίκης που αποτέλεσε αφορμή για να πυροδοτηθεί το κίνημα MeToo στην Ελλάδα. Η ταινία στρέφει το βλέμμα μας σε μια πιο λεπτομερή εικόνα-προοπτική ενός φλέγοντος θέματος για την Ελλάδα και τον κόσμο.»
Διαβάστε περισσότερα για τις ταινίες
“TACK” της Βάνιας Τέρνερ (2024)
Διάρκεια: 95’
Το “TACΚ”, μια παραγωγή του Onassis Culture, έκανε παγκόσμια πρεμιέρα στο 26ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης και απέσπασε 5 βραβεία.
Η ταινία θα προβληθεί ως επίσημη συμμετοχή στο κινηματογραφικό φεστιβάλ One World στην Τσεχία στις 26 Μαρτίου 2024.
Η ταινία παρακολουθεί την Ολυμπιονίκη Σοφία Μπεκατώρου και την Αμαλία, νεαρή πρωταθλήτρια της ιστιοπλοΐας, να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή μιας κομβικής αλλαγής στην ελληνική κοινωνία. Σε μια δίκη-ορόσημο, την πρώτη του ελληνικού #MeToo, η Σοφία στέκεται δίπλα στην Αμαλία με κάθε τρόπο. Οι δύο γυναίκες, με τη μία πάντα στο πλευρό της άλλης, βρίσκουν εν μέρει δικαίωση, αλλά ταυτόχρονα συνειδητοποιούν πως ο αγώνας τους για να αλλάξουν οι νοοτροπίες της ελληνικής κοινωνίας μόλις ξεκίνησε. H ταινία “TACK” έρχεται να συμπληρώσει τις δράσεις-θέσεις του Ιδρύματος Ωνάση ενάντια στην έμφυλη βία, την πατριαρχία και τον σεξισμό, φιλοδοξώντας να ενδυναμώσει κάθε άτομο που έχει βιώσει βία, ώστε να ορθώσει τη φωνή του και, τελικά, να αλλάξει την πλοκή της ιστορίας του.
H σκηνοθέτις Βάνια Τέρνερ αναφέρει «Θέλησα να προχωρήσω και πέρα από τη ζωή των πρωταγωνιστριών για να αφηγηθώ την ιστορία ενός σαθρού συστήματος ποινικής δικαιοσύνης και πώς αυτό κατακερματίζει τα θύματα. Η Αμαλία εξουθενώθηκε ψυχικά κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας. Μέσα από αυτή την οδυνηρή καταγραφή ελπίζω να προβληματίσω για την κατάσταση της παιδικής προστασίας στη χώρας μας, την έλλειψη ειδικής εκπαίδευσης των δικαστών και συνηγόρων σε θέματα έμφυλης βίας και παιδικής κακοποίησης, αλλά και την απουσία ενός γενικού πλαισίου προστασίας των θυμάτων στη διάρκεια της ποινικής διαδικασίας. Ελπίζω ακόμα να δημιουργήσω ερωτήματα για το πώς οι σεξιστικές αντιλήψεις, η κυρίαρχη κουλτούρα, η τοξικότητα και η νοσηρότητα, χωρίς όμως να περιορίζεται εκεί- απομονώνουν, στιγματίζουν και φιμώνουν τα θύματα, ακόμα και όταν αυτά είναι παιδιά.»
Συντελεστές
Συμμετέχουν: Σοφία Μπεκατώρου, Αμαλία Προβελλεγγίου
Παραγωγή: Onassis Culture
Σκηνοθεσία, Κινηματογράφηση & Μοντάζ: Βάνια Τέρνερ
Παραγωγή Έρευνας: Μαρία Σιδηροπούλου
Executive Producers: Αφροδίτη Παναγιωτάκου, Δημήτρης Θεοδωρόπουλος
Μοντάζ: Νικολέτα Λεούση
Εικονογράφηση: Γεωργία Ζάχαρη
Animation & Compositing: Φωκίων Ξένος, Στέφανος Πλέτσης, Γιάννης Ράλλης
Μουσική: Νίκος Βελιώτης
Σχεδιασμός & Μίξη Ήχου: Δημήτρης Μυγιάκης
Commissioning Producer: Χρήστος Σαρρής
Supervising Producer: Αμάντα Λιβανού
Coordinating Producer: Έλενα Χωρέμη
Line Producers: Μαρίνα Δανέζη, Τάσος Κορωνάκης
Supervising Producer Assistant: Κατερίνα Τζούρου
Μάθετε περισσότερα για το χρονικό της ταινίας «TACK» εδώ
«Η καρδιά του ταύρου» της Εύας Στεφανή (working title)
Διάρκεια: 82’
Σε ειδική προβολή και ως work-in-progress παρουσιάστηκε το ντοκιμαντέρ της Εύας Στεφανή για την παράσταση «Εγκάρσιος Προσανατολισμός» του Δημήτρη Παπαϊωάννου, η οποία έκανε πρεμιέρα στη Στέγη τον Δεκέμβριο του 2021.
Η πολυβραβευμένη σκηνοθέτρια Εύα Στεφανή ακολουθεί την προετοιμασία και την περιοδεία του έργου του κορυφαίου Έλληνα καλλιτέχνη στις ευρωπαϊκές σκηνές και παρατηρεί από απόσταση αναπνοής και με την τολμηρή ματιά της τον Δημήτρη Παπαϊωάννου και τους συνεργάτες του, στην προσπάθειά τους να δώσουν σχήμα και πνοή στο έργο. Η κάμερα κατέγραφε επί δύο χρόνια σκηνές από τις πρόβες στη Στέγη κατά τη διάρκεια της πανδημίας και τις παραστάσεις στο Παρίσι, το Λονδίνο, το Βίλνιους και σε άλλους διεθνείς προορισμούς έως και την τελευταία παράσταση στο Σαν Φρανσίσκο. Το κεντρικό ερώτημα που διατρέχει το ντοκιμαντέρ είναι «γιατί κάνουμε αυτό που κάνουμε;», αναδεικνύοντας την τέχνη ως μέσο αντίστασης στη ματαιότητα των πραγμάτων, αλλά και ως τρόπο νοηματοδότησης της ίδιας μας της ζωής.
Στον «Εγκάρσιο Προσανατολισμό», τη διεθνή συμπαραγωγή της Στέγης που ξεκίνησε το παγκόσμιο ταξίδι της το 2021, ο Δημήτρης Παπαϊωάννου μάς προσανατολίζει προς την πηγή του φωτός. Εγκάρσιος προσανατολισμός ονομάζεται η μέθοδος που χρησιμοποιούν τα έντομα για να διατηρούν μια σταθερή γωνία προς μια μακρινή πηγή φωτός ως προσανατολισμό και αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο πετούν προς ό,τι λάμπει.
Αντλώντας έμπνευση από τον μύθο του Μινώταυρου και τον συμβολικό του πυρήνα, ο Παπαϊωάννου υπερβαίνει τη γραμμικότητα, τις υφιστάμενες σχέσεις εξουσίας και ιεραρχίας και τις παγιωμένες βεβαιότητες για τις έννοιες της καταγωγής και της ταυτότητας, προτείνοντας μια προσέγγιση ρευστή και δυναμική, η οποία επανεφευρίσκει τη γλώσσα, την επικοινωνία και τα σύνορα που μας χωρίζουν από το Άλλο και το διαφορετικό. Ο «Εγκάρσιος Προσανατολισμός» ταξίδεψε σε 3 ηπείρους, 20 χώρες και 31 πόλεις και τον παρακολούθησαν περισσότεροι από 80.000 θεατές, ενώ απέσπασε διθυραμβικές κριτικές.
«Η καρδιά του ταύρου», σε παραγωγή του Onassis Culture, προβλήθηκε στο πλαίσιο του αφιερώματος του 26ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης στον Δημήτρη Παπαϊωάννου, φωτίζοντας τις πολύπλευρες πτυχές του κορυφαίου καλλιτέχνη.
Βασικοί συντελεστές:
Σενάριο, Σκηνοθεσία & Διεύθυνση Φωτογραφίας: Εύα Στεφανή
Παραγωγός: Βασίλης Παναγιωτακόπουλος
Executive Producers: Αφροδίτη Παναγιωτάκου, Δημήτρης Θεοδωρόπουλος
Μια παραγωγή του Onassis Culture
Onassis Film Award 2024 στην Αγορά του Φεστιβάλ
Το Ίδρυμα Ωνάση συνεργάζεται διαχρονικά με τα μεγαλύτερα κινηματογραφικά φεστιβάλ της χώρας, αναδεικνύοντας τις φωνές ανερχόμενων δημιουργών στα πρώτα τους βήματα. Κάθε χρόνο απονέμει το Onassis Film Award σε Έλληνες κινηματογραφιστές που συμμετέχουν στην Αγορά του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, για την ανάπτυξη και την ολοκλήρωση της ταινίας τους. Το Ίδρυμα Ωνάση βρίσκεται παρόν σε κάθε κινηματογραφική γιορτή της χώρας, απελευθερώνοντας τις δυνάμεις και το ταλέντο νέων δημιουργών.
To Onassis Film Award απονεμήθηκε την Τετάρτη 13 Μαρτίου 2024, σε ένα ντοκιμαντέρ -κατάβαση στη σύγχρονη Ελλάδα, για τις αντιφάσεις της ανθρώπινης ύπαρξης, την περιβαλλοντική κρίση και τα ηθικά διλήμματα της πραγματικότητας που ζούμε. Μια ολοκληρωμένη, πολυδιάστατη αφήγηση που μας προβλημάτισε και μας εξέπληξε. Το Onassis Film Award απέσπασε το “Dark Waters” της Μαριάννας Οικονόμου, με χρηματικό έπαθλο των 5.000 ευρώ για την ολοκλήρωση της ταινίας.
Μάθετε περισσότερα για τα Onassis Film Awards εδώ
«Λεσβία» της Τζέλης Χατζηδημητρίου
Το πρότζεκτ που τιμήθηκε με το Onassis Film Award 2022 προβλήθηκε στο διαγωνιστικό τμήμα Newcomers του φεστιβάλ το 2024, με την υποστήριξη του Onassis Culture και απέσπασε δύο βραβεία.
Η σκηνοθέτρια, φωτογράφος και συγγραφέας Τζέλη Χατζηδημητρίου παρουσιάζει διττά την ταυτότητα της Λεσβίας. Με την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία της παρουσιάζει μια πολύτιμη καταγραφή της πορείας της Ερεσού από τη δεκαετία του 1970 έως σήμερα, διασώζοντας ταυτόχρονα ένα σημαντικό κομμάτι της ΛΟΑΤΚΙ+ ιστορίας. Μέσα από σπάνιο αρχειακό υλικό, ημερολόγια, φωτογραφίες, βίντεο και συνεντεύξεις των ανθρώπων που καθόρισαν την ανθρωπογεωγραφία και το πνεύμα της περιοχής μέσα στα χρόνια, ξετυλίγεται η συναρπαστική ιστορία ενός τόπου αλλά και μιας ολόκληρης κοινότητας, που αξίωσε συμπερίληψη και ίση μεταχείριση, ακόμα κι όταν αυτά δεν ήταν καθόλου αυτονόητα. Μια ιστορία τόσο παλιά και τόσο καινούρια, επίκαιρη όσο ποτέ, τη στιγμή που στη σημερινή Ελλάδα δίνεται ξανά η μάχη για ίσα δικαιώματα.
Η σκηνοθέτις Τζέλη Χατζηδημητρίου σημειώνει: «Δεν είναι μόνο η ιστορία μου αλλά και η ιστορία εκατοντάδων λεσβιών που διεκδίκησαν έναν χώρο για να υπάρξουν ελεύθερα και με ασφάλεια. Εκεί που η λεσβιακή κοινότητα συνεχίζει ακόμα και σήμερα να αλλάζει, να διευρύνεται και να προσφέρει έναν αδιαπραγμάτευτο και ασφαλή χώρο προσωπικής έκφρασης».
«Τείχη» του Χρήστου Σαρρή
Διάρκεια: 12’
Το ντοκιμαντέρ μικρού μήκους σε παραγωγή Onassis Culture που έκανε πρεμιέρα στο φεστιβάλ Δράμας, προβάλλεται στο τμήμα Πλατφόρμα+ και θα είναι διαθέσιμο online από τις 8 Μαρτίου έως τις 22 Μαρτίου.
Φέτος, το τμήμα Πλατφόρμα διευρύνεται και μετονομάζεται σε Πλατφόρμα+. Τα ντοκιμαντέρ που συμμετέχουν στο τμήμα Πλατφόρμα+ θα προβληθούν στην ψηφιακή πλατφόρμα του Φεστιβάλ και θα είναι διαθέσιμα από τις 8 έως τις 22 Μαρτίου, προκειμένου να έχουν μεγαλύτερο εύρος προβολής στο κοινό.
Τα «Τείχη» του Χρήστου Σαρρή βασίζονται στην προσωπική ενασχόληση του σκηνοθέτη με τους κρατούμενους των φυλακών στη Νιγρίτα Σερρών, όπου μέσα από ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα διδάχτηκαν τις βασικές αρχές της κινηματογραφίας σε θεωρητικό και πρακτικό επίπεδο. Ο Σαρρής, τους παρείχε τα εργαλεία για να δημιουργήσουν μια ταινία που δεν μιλάει μονάχα για τα προσωπικά τους βιώματα, αλλά έχει απήχηση στα ακροατήρια όλου του κόσμου θίγοντας αυτονόητα δικαιώματα και αξίες.
Η ταινία συνοδεύεται από μια μουσική διασκευή του καβαφικού ποιήματος «Τείχη» από τη Laura Jane Grace, υποψήφια για Emmy καλλιτέχνιδα, συγγραφέα, ακτιβίστρια, μουσικό και ιδρύτρια του αμερικανικού πανκ ροκ συγκροτήματος Against Me!
Βασικοί συντελεστές:
Σκηνοθεσία: Χρήστος Σαρρής
Πρωτότυπη Μουσική: Laura Jane Grace
Εικονοληψία: Χρήστος Σαρρής, Δημήτρης Ζιβόπουλος, Στέλιος Δουλγερίδης
Μια παραγωγή του Onassis Culture
Διαβάστε περισσότερα εδώ
Onassis Documentaries
Για όλα όσα έχουν σημασία
Το Onassis Culture στηρίζει καταξιωμένους δημιουργούς και νέα ταλέντα. Αγκαλιάζει τη διαδικασία της δημιουργίας και της καλλιτεχνικής εξέλιξης, προσφέροντας fellowships. Συνεργάζεται με σημαντικούς φορείς, με στόχο να ενισχυθεί ο ελληνικός κινηματογράφος εντός και εκτός συνόρων. Έχει θεσπίσει κινηματογραφικά βραβεία προκειμένου να στηρίξει την ανάπτυξη νέων σεναρίων, ενώ τα τελευταία δύο χρόνια πραγματοποιεί ανοιχτό κάλεσμα για ταινίες μικρού μήκους.
Μέσα από την παραγωγή ντοκιμαντέρ, το Onassis Culture ανοίγει τον διάλογο ανάμεσα στον κόσμο που ζούμε και στους κόσμους που θέλουμε να ζήσουμε. Τα ντοκιμαντέρ του Ιδρύματος Ωνάση μάς μεταφέρουν τη δύναμη του λόγου και της δημοκρατίας (“Democracy is Coming”, TBC), την περιπλοκότητα της καλλιτεχνικής δημιουργίας («Η καρδιά του ταύρου», TBC), την επιθυμία του ανθρώπου να πετάξει (“Birds [or How to Be One],” 2020), την ανθρώπινη αλυσίδα που καθαρίζει τις πόλεις του κόσμου («Καθαρές Πόλεις», 2021), τη σημασία του να σπας τη σιωπή σου (“Tack”, 2024).
Καθημερινοί ήρωες και ηρωίδες από κάθε σημείο του κόσμου –από την Αθήνα έως τη Χιλή και από τη Νέα Υόρκη έως την Κωνσταντινούπολη– μιλούν ανοιχτά και παίρνουν θέση απέναντι στα ζητήματα του «εδώ και τώρα». Με τη δύναμη της εικόνας και την αλήθεια της φόρμας του ντοκιμαντέρ, ταξιδεύουμε, νιώθουμε, αμφισβητούμε και τελικά ερχόμαστε κοντά στη δική μας πραγματικότητα, στον κόσμο που επιλέγουμε να ζούμε.
Διαβάστε περισσότερα:
Σχόλια για αυτό το άρθρο