Μίνα Φιλιοπούλου: «Δεν σταματώ να σκέφτομαι»

Μίνα Φιλιοπούλου- μια παρουσία που δεν χρειάζεται να επιβληθεί, αρκεί να σταθεί. Από τις γυναίκες που γεννούν αμέσως την αίσθηση του κύρους, μια φυσική αρχοντιά που δεν κραυγάζει, αλλά απλώνεται σαν αύρα. Δεν περνά ποτέ απαρατήρητη: αβίαστα κλασάτη, φινετσάτη, με εκείνη τη σπάνια αριστοκρατική γοητεία που δεν είναι επιτηδευμένη, είναι έμφυτη. Η στιλάτη κυρία των κυριών, μία από τις πιο καλοντυμένες παρουσίες της Θεσσαλονίκης, που η εμφάνιση της λειτουργεί σαν πρόλογος για το ήθος, την ποιότητα και τη δύναμη του χαρακτήρα της. Αλλά η εξωτερική λάμψη είναι απλώς η αρχή. Γιατί, η Μίνα Φιλιοπούλου ξεχωρίζει κυρίως για όσα χτίζει, για όσα υπερασπίζεται, για όσα προσφέρει. Μια μάχιμη δικηγόρος που δεν επαναπαύεται ποτέ… Ως Πρόεδρος του Πνευματικού Κέντρου Βαφοπούλειου, η τελειομανία της δεν είναι εμμονή- είναι καύσιμο. Οι στόχοι της δεν είναι ευχές- είναι σχέδια που υλοποιούνται με συνέπεια και αδιάκοπη εργασία. Εργασιομανής, άκρως δημιουργική με σκέψη που ποτέ δεν σταματά να επεξεργάζεται το επόμενο βήμα, την επόμενη ιδέα, τον επόμενο δρόμο. Και αυτό το βλέπει κανείς ξεκάθαρα στο σημαντικότατο έργο της που έχει προσφέρει ως τώρα, κατά τη διάρκεια της θητείας της. Εκεί δεν περιορίστηκε στο να διαχειριστεί ένα θεσμό- τον ανανέωσε. Έδωσε νέα πνοή, ανανέωσε διαδικασίες, άνοιξε τις πόρτες του Κέντρου σε πιο σύγχρονες ανάγκες, σε νέες μορφές πολιτισμού, σε νέες προσεγγίσεις που δίνουν φρεσκάδα και υπόσταση σε έναν χώρο ιστορικής βαρύτητας. Το όραμά της είναι ευρύ, πολυσχιδές και βαθιά λειτουργικό, μια παρουσία – οδηγός που βλέπει το παρόν αλλά εργάζεται για το μέλλον. Η κοινωνική της συμμετοχή είναι εξίσου εντυπωσιακή ως ενεργό μέλος της Κοινωνίας των Πολιτών, δεν προσφέρει απλώς χρόνο- προσφέρει παρουσία. Ως εθελόντρια, δεν περιορίζεται σε τυπικότητες- καταθέτει ουσία. Και ως μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Κέντρου Κοινωνικής Πρόνοιας, αποδεικνύει πόσο βαθιά αντιλαμβάνεται την ευθύνη απέναντι στους συνανθρώπους μας και πόσο σοβαρά αντιμετωπίζει τον ρόλο της στο κοινωνικό σύνολο. Μα αυτό που ολοκληρώνει την εικόνα της Μίνας Φιλιοπούλου είναι ο τρόπος που ισορροπεί τους πολλαπλούς της ρόλους: επαγγελματίας, θεσμική παράγοντας, κοινωνική λειτουργός, σύζυγος και μητέρα! Μια γυναίκα που καταφέρνει να δίνει τον καλύτερο εαυτό της σε κάθε τομέα, χωρίς ποτέ να χάνει την ευγένεια, την πραότητα και τη σταθερότητα που την χαρακτηρίζουν. Είναι από τις προσωπικότητες που δεν χρειάζονται τίτλους για να τη σεβαστεί κανείς- ο σεβασμός έρχεται αβίαστα. Από τις γυναίκες που ανεβάζουν τον πήχη που εμπνέουν, που χτίζουν, που προσφέρουν- χωρίς ποτέ να ζητούν το χειροκρότημα. Από εκείνες που κάνουν ένα θεσμό πιο ζωντανό, μια πόλη πιο πολιτισμένη, μια κοινωνία πιο ενεργή. Η Μίνα Φιλιοπούλου δεν είναι απλώς μια αξιόλογη γυναίκα! Είναι ένα δυναμικό κεφάλαιο για τον πολιτισμό, τη δικαιοσύνη και την κοινωνία…

ΣχετικάΆρθρα

-Μάχιμη δικηγόρος , ενεργό μέλος της Κοινωνίας των Πολιτών , εθελόντρια ,Πρόεδρος του Βαφοπούλειου Πνευματικού Κέντρου ,Μέλος του Δ.Σ. του Κέντρου Κοινωνικής Πρόνοιας , σύζυγος και μητέρα .Καταρχάς πείτε μας πως κατορθώνετε να τα συνδυάζετε όλα αυτά και κατά δεύτερον πείτε μας τι προγραμματίζετε στο Βαφοπούλειο το επόμενο χρονικό διάστημα της φετινής σεζόν.

Στην ερώτησή σας για το πως κατορθώνω να τα συνδυάζω όλα αυτά , θα έλεγα ότι δεν τα διαχωρίζω.

Η άσκηση δικηγορίας , η εθελοντική κοινωνική δράση, η οικογένεια και η συμμετοχή στα κοινά είναι συγκοινωνούντα δοχεία. Το καθένα τροφοδοτεί το άλλο .

Η νομική επιστήμη και η άσκηση του δικηγορικού λειτουργήματος αποτελούν τη βάση καλλιέργειας δομημένης σκέψης , οργάνωσης, πειθαρχίας ,στρατηγικής και επιμονής.

Η επί δεκαετίες συμμετοχή στην κοινωνία των πολιτών μού έχει αποδείξει την αξία της συλλογικότητας και της δύναμης που έχουν οι άνθρωποι όταν ενώνουν τις φωνές και τις δυνάμεις τους.

Η συμμετοχή στα κοινά θεωρώ, κατ’ επέκταση, ότι πρέπει να είναι ένα επόμενο βήμα για όποιον διαθέτει γνώση και εμπειρία και επιθυμεί να συνεισφέρει ουσιαστικά στην κοινωνία μέσω αυτών και όχι από φιλοδοξία…

Η οικογένεια αποτελεί βέβαια πάντα τη δύναμή μου ,την έμπνευσή μου ,το στήριγμά μου και την αφετηρία μου .

Φυσικά, η καθημερινότητά μου απαιτεί άρτια οργάνωση, αντοχές και ισορροπίες. Όμως, όταν αντλείς χαρά από κάθε πτυχή της δράσης σου, η κούραση μετατρέπεται σε δημιουργική ενέργεια.

Όσον αφορά στο Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο , του οποίου είμαι Πρόεδρος της Εφορευτικής Επιτροπής , στόχος είναι να αποτελεί σημείο αναφοράς για τη Θεσσαλονίκη και να ανακτήσει την παλιά του αίγλη .Να είναι ένας ζωντανός χώρος πολιτισμού, επιστημών και εκπαίδευσης ,ένας φορέας που πρωτοστατεί και τιμά την παρακαταθήκη που άφησε το ζεύγος Γεώργιου και Αναστασίας Βαφοπούλου στην πόλη της Θεσσαλονίκης . Θεωρώ ότι σε μεγάλο βαθμό ο στόχος αυτός έχει ήδη προσεγγιστεί ,χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν κι άλλα πολλά να γίνουν, κυρίως μάλιστα όσον αφορά στην ενίσχυση και ανακαίνιση των κτιριακών του εγκαταστάσεων και των υποδομών του , εκ μέρους του Δήμου Θεσσαλονίκης .

Το επόμενο διάστημα της φετινής σεζόν συνεχίζουμε με έναν πλούσιο αλλά και εξωστρεφή προγραμματισμό,με σημαντικές εκθέσεις εικαστικών , που θα συνοδεύονται κι από παράλληλες εκδηλώσεις συσχετιζόμενες με τη θεματολογία των εκθέσεων (όπως τον Δεκέμβριο η έκθεση του γνωστού ζωγράφου Κώστα Σπυριούνη “Πορτραίτα” , που θα συνοδεύεται κι από παράλληλες προβολές ντοκιμαντέρ για τα μεγάλα ονόματα του ελληνικού κινηματογράφου και του ρεμπέτικου , που αποτυπώνονται σ’ αυτά , καθώς κι από ντοκιμαντέρ του Τάκη Βουγιουκλάκη για την Αλίκη Βουγιουκλάκη αλλά κι από την πρωτότυπη μουσικοθεατρική εκδήλωση παρουσίασης του βιβλίου της Άννας Μπιθικώτση ” Και πατέρας και μύθος -Γρηγόρης Μπιθικώτσης 1922-2005 στην αίθουσα Θεάτρου ,αφιερώματα σε γνωστές προσωπικότητες των Τεχνών και του πνεύματος , προβολή ταινιών και ντοκιμαντέρ , μουσικές εκδηλώσεις με σημαντικές συμπράξεις και με τη συμμετοχή της Μικτής Χορωδίας του Βαφοπουλείου , φεστιβάλ , θεατρικές παραστάσεις , επιστημονικά forum και εσπερίδες με ενδιαφέρουσα και πρωτότυπη θεματολογία διαφόρων τομέων , παρουσιάσεις βιβλίων κ.ά .και ασφαλώς με συνέχιση και περαιτέρω εμπλουτισμό του ήδη πολύ πλούσιου καθημερινού προγράμματος εκπαιδευτικών , όπως και καινοτόμων ψυχοεκπαιδευτικών εκδηλώσεων και προγραμμάτων που έχουμε εντάξει στο Πρόγραμμά μας για μαθητές σχολείων και εκπαιδευτικούς, καθώς δίνουμε ιδιαίτερη βαρύτητα στη διαμόρφωση μίας καταρχάς ψυχοσυναισθηματικά υγιούς νέας γενιάς, με ανθρωπιστική παιδεία , ευαισθητοποιημένης σε όλα τα σύγχρονα προβλήματα και στις προκλήσεις που καλείται να αντιμετωπίσει.

1. Δεν μπορείς να ζήσεις χωρίς…

Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς στόχους και δημιουργία. Η ανθρώπινη ύπαρξη αποκτά πλήρες νόημα όταν αφήνουμε κάτι πίσω μας , το οποίο υπερβαίνει τον εαυτό μας , είτε μέσα από τη δουλειά μας, είτε μέσα από την προσφορά μας στην κοινωνία. Η δημιουργία είναι η διαδικασία με την οποία η ζωή αποκτά βάθος, ταυτότητα και σκοπό, είναι ο τρόπος να συμμετέχουμε ενεργά στη συνεχή εξέλιξη του κόσμου γύρω μας.

2. Πού ξοδεύεις τα χρήματά σου;

Σε ό,τι προσφέρει σε εμένα ,αλλά και στους γύρω μου , χαρά και εμπειρίες ,καθώς και στους σκοπούς που υπηρετώ .

Ποια είναι η χειρότερη συνήθειά σου;

Νομίζω το ότι δεν σταματώ να σκέφτομαι . Ακόμα κι όταν προσπαθώ να χαλαρώσω ή να κοιμηθώ , σκέψεις, ιδέες και σενάρια κατακλύζουν το μυαλό μου. Αυτό είναι μεν δημιουργικό αλλά κάποιες φορές καταντά κουραστικό. Δεν έχω κατορθώσει ως τώρα να το ελέγξω .

Ποια είναι η συνήθεια που απεχθάνεσαι στους άλλους;

Η αδράνεια και η παθητικότητα ,το να μένουν απλοί θεατές ,αντί να δρουν ή να αντιδρούν.

Με ενοχλεί επίσης ο φθόνος και η καχυποψία απέναντι σε όσους πραγματικά προσπαθούν και προοδεύουν.

Ποια είναι η καλύτερη συμβουλή που σου έχουν δώσει;

«Να είσαι πιστή στις αξίες σου, ακόμα κι όταν αυτό είναι δύσκολο ή αντιδημοφιλές».

Κι επειδή βέβαια πάντοτε μεγαλύτερη αξία από οποιαδήποτε συμβουλή έχει η πράξη που γίνεται παράδειγμα , θέλω να τονίσω ότι αυτό διδάχθηκα εξαρχής από όλα τα μέλη της οικογένειας απ’ την οποία προέρχομαι , μέσω του τρόπου ζωής τους , όπως ομοίως και από τον σύζυγό μου στη συνέχεια της ζωής μου και σταθερά ως σήμερα , ενώ το ίδιο πρεσβεύει κι ο γιος μου .

Αυτή η καταρχάς συμβουλή που μου δόθηκε , έχει πλέον καταστεί αρχή για μένα και αποτελεί τον πάγιο οδηγό μου σε όλες τις καταστάσεις που καλούμαι να αντιμετωπίσω.

Ποια θεωρείς την πιο υπερεκτιμημένη αρετή;

Την υπομονή , όταν όμως αυτή δεν έχει κάποιο σκοπό και αποτελεί απλώς παθητική αναμονή.

Τι κάνεις για να χαλαρώσεις;

Χαλαρώνω ακούγοντας μουσική , χορεύοντας χωρίς περιορισμούς ή συζητώντας με ανθρώπους που έχουν ευρύ πνεύμα και καλή προαίρεση!

Τι θα άλλαζες στη Θεσσαλονίκη;

Τη Θεσσαλονίκη την αγαπώ βαθύτατα με τα θετικά , αλλά και με τα αρνητικά της, όπως κάθε παιδί αγαπά τη μητέρα του .Η σχέση μας είναι συμβιωτική και ,όπως συχνά λέω, αυτή και οι άνθρωποί της είναι η ίδια η καρδιά μου .

Αυτά που θα ήθελα λοιπόν να αλλάξουν για να οδεύσει προς ένα καλύτερο μέλλον είναι να γίνει μια πόλη που να κοιτά μπροστά και να μην μεμψιμοιρεί. Μια πόλη που να κινείται με σχέδιο, συνέχεια ,συνέπεια και τόλμη ,χωρίς μικροπολιτικές και αναβλητικότητα από όσους κρατούν την τύχη της στα χέρια τους.

Μια πόλη που να επενδύει στους ανθρώπους της -αναδεικνύοντας το πραγματικά αξιόλογο δυναμικό της – και να δίνει κίνητρα και προοπτικές για να τους κρατήσει εδώ , να μην τους απογοητεύει και τους διώχνει.

Θέλω να τη δω να μετασχηματίζεται σε μια σύγχρονη μητρόπολη ,εξωστρεφή, βιώσιμη, με καθαρή ταυτότητα , με σεβασμό στην μακρόχρονη ιστορία της ,με παράλληλη όμως νεωτεριστική ματιά , καθώς και με σεβασμό στην καθημερινότητα του πολίτη, του κάθε πολίτη της.

Η Θεσσαλονίκη δεν χρειάζεται άλλα “όνειρα” και υποσχέσεις. Χρειάζεται πίστη στη δυναμική της και δράση.

Ποιο είναι το motto σου στη ζωή;

«Γίνε η αλλαγή που θέλεις να δεις στον κόσμο» Γιατί κάθε αλλαγή , κοινωνική, πολιτική, πολιτισμική ή προσωπική, ξεκινά από το άτομο. Δεν πρέπει να περιμένουμε να αλλάξουν οι άλλοι ή οι συνθήκες . Πρέπει πρώτα εμείς οι ίδιοι να ενσαρκώσουμε τις αξίες, τη συμπεριφορά και τη στάση που οραματιζόμαστε για τον κόσμο γύρω μας.

Τρία πράγματα που σε κάνουν ευτυχισμένη:

Η αίσθηση ότι η δουλειά μου έχει ουσιαστικό αντίκτυπο και οι αυθεντικές ανθρώπινες σχέσεις, οι οποίες βασίζονται σε αλληλοσεβασμό , ειλικρίνεια και εμπιστοσύνη .

Κυρίαρχα όμως , κάτι που από μόνο του μου αρκεί για να με κάνει ευτυχισμένη , χωρίς να χρειάζομαι τίποτε άλλο , είναι το να βλέπω τον γιο μου ευτυχισμένο , πλην όμως μου ζητήθηκε να απαντήσω για τρία πράγματα.