Ο Ρίνος Τζάνι είναι ένας νέος ηθοποιός που αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου το 2012. Μεγαλωμένος στην Αθήνα με καταγωγή από το Μπεράτι της Αλβανίας όπου γεννήθηκε, παρακολούθησε μαθήματα κλασικού και σύγχρονου χορού με την Μαρκέλλα Μανωλιάδη και τον Δημήτρη Καμινάρη. Μετά την αποφοίτησή του, δουλεύει σε θέατρα της Αθήνας, όπως το Θέατρο του Νέου Κόσμου, στο Φεστιβάλ Αθηνών και το Εθνικό Θέατρο με σκηνοθέτες και χορογράφους, όπως ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος, η Λίλλυ Μελεμέ, η Κωνσταντίνα Νκολαϊδη, η Ερμίρα Γκόρο και η Faye Driscoll. Μέχρι το Πάσχα θα παίζεται στο Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού σε διασκευή/σκηνοθεσία Κωνσταντίνας Νικολαΐδη, ο “Όλιβερ Τουίστ” ενώ από τις 14 Φεβρουαρίου, πρωταγωνιστεί στη νουβέλα της Ελένης Πριοβόλου Η Καραμέλα, που αγάπησαν χιλιάδες αναγνώστες, και μεταφέρθηκε για πρώτη φορά στη θεατρική σκηνή του 104, με την Μαρία Μαυροματάκη στον ομώνυμο ρόλο, σε σκηνοθετική επιμέλεια της Λουκίας Πιστιόλα.
Για να τον γνωρίσουμε καλύτερα, ο Ρίνος Τζάνι από το Α ως το Ω
Αγάπη: Είναι το καύσιμο της ζωής μας. Θυμάμαι πάντα μια φράση από το Μουλέν Ρουζ “to love and be loved in return”, να αγαπάς και να αγαπιέσαι, αυτό νομίζω περικλείει όλη τη φιλοσοφία μου για τη ζωή.
Βιβλία: Μ’ αρέσουν πολύ τα βιβλία, τα μυθιστορήματα, τα ιστορικά, ειδικά εκείνα που γράφονται με έναν απλό και χιουμοριστικό τρόπο παραθέτοντας απλά τα γεγονότα δίχως χρωματισμούς. Ενίοτε διαβάζω μερικούς φιλοσόφους. Δυστυχώς πλέον δεν διαβάζω όπως παλιότερα, μονάχα τα καλοκαίρια που ο χρόνος μου το επιτρέπει. Μεγάλη ευτυχία το διάβασμα, σου επιτρέπει να έρθεις αντιμέτωπος με πολλά και σου δίνει μια ελευθερία που δεν τη βρίσκεις στο σινεμά, το θέατρο ή την τηλεόραση.
Γάμος: Δεν ενδιαφέρομαι, αλλά να ευχηθώ έναν ευοίωνο γάμο σε όσους παντρεύονται και να είναι ευτυχισμένοι.
Δημιουργία: Είναι η δύναμη που με κάνει να έχω ενέργεια, ενθουσιασμό, πάθος και αντοχή.
Ελευθερία: Την αγαπώ την ελευθερία. Αισθάνομαι τυχερός που κινούμαι σε ένα καλλιτεχνικό περιβάλλον όπου αυτή η έννοια θα αποτελεί πάντα πηγή έμπνευσης, θα εγείρει ερωτήματα και θα κρατά το διάλογο ανοιχτό. Η τέχνη έχει αποδειχθεί από την ιστορία πως βρίσκει τρόπους να εκφράζεται, όποιες κι αν είναι οι συνθήκες. Αυτό είναι μια μορφή ελευθερίας που με συγκινεί.
Ζήλια: Από την εμπειρία μου πιστεύω ότι η ζήλια είναι αποτέλεσμα προσωπικών συμπλεγμάτων που δεν έχουν τύχει καλής διαχείρισης. Με λίγη θέληση και χιούμορ ένας άνθρωπος που ενδιαφέρεται για τον εαυτό του και τον κόσμο γύρω του μπορεί να τη προσπεράσει χωρίς να δίνει χώρο στην τοξικότητα. Προσωπικά, όποτε με πιάνω να ζηλεύω, το βλέπω σαν μια ευκαιρία να κοιτάξω καλύτερα μέσα μου, να δω τι πραγματικά συμβαίνει. Μέχρι τώρα λειτουργεί πολύ καλά αυτός ο μηχανισμός. Με έχει σώσει από κακοτοπιές και με έχει εξελίξει, παράλληλα.
Ηθοποιός: Μου είπε κάποια στιγμή ένας δάσκαλος κάτι που μου άρεσε πολύ. «Οι ηθοποιοί», είχε πει, «είναι βιβλιοπώλες που δουλεύουν σε ένα μπακάλικο». Αυτό πιστεύω κι εγώ για τους ηθοποιούς και τους καλλιτέχνες γενικότερα. Μ’ αρέσει να βγαίνουν στη ζωή, στο δρόμο να αισθάνονται την κοινωνία, την εποχή, να γνωρίζουμε από που ερχόμαστε, τι μας απασχολεί, να αναρωτιόμαστε αλλά να μπορούμε να έχουμε και την ευαισθησία να τα αντιλαμβανόμαστε όλα αυτά και να μας απασχολεί η βαθιά κατανόησή τους. Δεν μπορώ να καταλάβω δηλαδή έναν ηθοποιό που τον απασχολεί περισσότερο πώς θα είναι η εικόνα του σε μια παράσταση, περισσότερο από το πώς θα προσεγγίσει ο ίδιος αυτό που έχει να κάνει.
Θέατρο: Αγαπημένο. Περνάω διάφορες φάσεις. Πρόσφατα δεν ήθελα καθόλου να πηγαίνω θέατρο, είχα πάθει άρνηση. Μου πέρασε όμως, και τώρα λαχταρώ να δω την επόμενη παράσταση. Νιώθω πάλι σαν έφηβος που έτρεχα να τα δω όλα.
Ιδανικά: Έχω ιδανικά κι ένα αξιακό σύστημα που στηρίζεται πάνω στην ειλικρίνεια, τη δίψα για μάθηση, την επικοινωνία και την αναζήτηση της ευτυχίας.
Καραμέλα: Είναι η νουβέλα που έγραψε η Ελένη Πριοβόλου και πραγματεύεται το είναι και το φαίνεσθαι. Την αλήθεια της κοινωνίας, απογυμνωμένη από τα φτιασίδια των συμβάσεων.
Λουκία Πιστιόλα: Είμαι πολύ χαρούμενος που δουλεύω με την Λουκία, είναι μια πραγματική καλλιτέχνις με μεγάλη ενσυναίσθηση. Καθαρή και ειλικρινής. Αισθάνομαι μεγάλη ασφάλεια κοντά της.
Μιζέρια: Ό,τι σιχαίνομαι περισσότερο. Μπορώ να αντέξω πολλά εκτός από τη μιζέρια.
Νοημοσύνη: Τη θαυμάζω τη νοημοσύνη. Υπάρχουν πολλών ειδών. Κάθε φορά που μπαίνω σε διαδικασία να μεταφράσω κάποιου τη νοημοσύνη και να την καταλάβω ενθουσιάζομαι με την ποικιλία των τρόπων σκέψης που ανακαλύπτω.
Ξενοφοβία: Η μάστιγα της ελληνικής κοινωνίας. Δεν μπορώ να καταλάβω για ποιο λόγο υπάρχει τόσο έντονα. Καταλαβαίνω ότι ζούμε σε δύσκολες εποχές, αλλά οι παππούδες μας ζήσανε ακόμα πιο δύσκολα χρόνια και δεν έχασαν την ανθρωπιά τους, παρόλο που δεν είχαν να φάνε.
Όλιβερ Τουίστ: Είναι από τις πιο αγαπημένες μου δουλειές. Παίζουμε μέχρι το Πάσχα στο Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού σε διασκευή/σκηνοθεσία Κωνσταντίνας Νικολαΐδη. Παίζουν ο αγαπημένος Ρένος Χαραλαμπιδης, ο Τάσος Κωστής, ο Κώστας Κάππας, η Μαρία Αντουλινάκη, ο Διονύσης Πιφέας που κάνει τον Όλιβερ, η Τατιάνα Μελίδου και ο Κωνσταντίνος Μουταφτσής σε πολλούς πολλούς ρόλους! Υπάρχει όμως μια ολόκληρη ομάδα ηθοποιών που χωρίς αυτούς δεν θα ήταν το ίδιο η παράσταση. Οι Αντώνης Βαρθαλίτης, Βαγγέλης Ζάππας, Μάριος Μαρκόπουλος, Θάνος Μυλωνόπουλος, Χρήστος Σονάκης, Παναγιώτης Δελαβίνιας, Θανάσης Καφενταράκης, Γιώργος Ιωσιφίδης, Κωνσταντίνος Τσουμπάρης, Λίνος Μάνεσης, Ρεβέκκα Γιαννάκη, Μαρία Μελίτα Ψυχογυιοπούλου. Η μετάφραση είναι της Φωτεινής Μεγαλούδη, η σκηνογραφία και τα κοστούμια της Μαρίας Φιλίππου, η πρωτότυπη μουσική του Γιάννη Οικονόμου, οι στίχοι τραγουδιών των Μαγδαληνής Παλιούρα/Κωνσταντίνας Νικολαΐδη, οι χορογραφίες/κινησιολογία της Χριστίνας Φωτεινάκη, οι φωτισμοί του Αργύρη Θέου και το video art της Ερατούς Τζαβάρα.
Πρόβα: πρόβα = κούραση, δημιουργία, ψάξιμο, έρευνα, άγχος, στρες, επικοινωνία και ανατροπές.
Ρατσισμός: Αίσχος. Δεν μπορώ να καταλάβω με τόση ενημέρωση το 2020, πώς ένας άνθρωπος μπορεί να είναι ρατσιστής. Έχω υποστεί κι εγώ ρατσισμό φυσικά, αλλά πάντα τον αντιμετώπιζα με τρομερή περιφρόνηση. Το οξύμωρο είναι ότι βίωσα πολύ περισσότερο ρατσισμό στην Αλβανία, όπου γύρισα κάποια στιγμή στην εφηβεία μου, πάρα όσο είμαι στην Ελλάδα. Τι να πεις..
Σειρές : Λατρεύω σειρές. Υπάρχουν κάποιες αγαπημένες. Το Sexual Education, Βερσαλίες, GoT, είναι κάποιες από αυτές.
Τζάνι Ρίνος: Λοιπόν είναι μια καλή ευκαιρία να πω ότι το Ρίνος προκύπτει από τον ποταμό Δρίνο στην Αλβανία.
Υπομονή: Έχω υπομονή γαϊδάρου σε κάτι που διαρκεί και είμαι ανυπόμονος σαν παιδάκι σε πράγματα στιγμιαία, για παράδειγμα αν είναι να παραγγείλω και πεινάω!
Φιλοδοξία: Ωραία και καλή η φιλοδοξία, δεν είναι να την παίρνεις και πολύ στα σοβαρά όμως. Μέχρι το επίπεδο που σου δημιουργεί μια έξαψη και μία έντονη επιθυμία για εξέλιξη, είναι οκ. Να μην γίνει όμως και εμμονή.
Χαρά: Χαρά σε μικρές καθημερινές στιγμές και σε απλά πράγματα. Για παράδειγμα, μεγάλη χαρά μου δίνει να ακούω μουσική και να πλένω τα πιάτα μου. Χωρίς μουσική δεν έχει χαρά. Δεν έχει πλύσιμο πιάτων.
Ψάχνω: Ψάχνω συνέχεια. Και βρίσκω και ξαναψάχνω και ξαναβρίσκω και ξανά ψάχνω. Δεν σταματάει αυτό, είναι τρόπος ζωής.
Ωραία παράσταση: Ελπίζω να είναι «Η Καραμέλα». Το κοινό θα μας πει!
Κείμενο: Ελένη Πριοβόλου
Σκηνοθετική επιμέλεια: Λουκία Πιστιόλα
Ενδυματολογία: Φανή Σκουλικίδη
Χορογράφος – Βοηθός σκηνοθέτη: Λουκιανή Παπαδάκη
Σκηνογραφία – Video art: Χριστόφορος Κώνστας, Χρήστος Μαγγανάς @ XSQUARE DesignLab
Πρωτότυπη μουσική: Φωτεινή Τσακνάκη
Φωτογραφίες: Πάτροκλος Σκαφίδας
Γραφιστικά: Σάντρα Σωτηρίου
Οργάνωση παραγωγής: Λυδία Τριγώνη, Τάσος Δημακόπουλος
Παίζουν: Μαρία Μαυροματάκη, Ρίνος Τζάνι
Η νουβέλα της Ελένης Πριοβόλου «Η Καραμέλα» κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Καστανιώτη.
Θέατρο 104
Ευμολπιδών 41 (σταθμός μετρό Κεραμεικός)
Τηλέφωνο κρατήσεων: 210 3455020
Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Παρασκευή στις 21.15, Σάββατο και Κυριακή στις 20.00 (έως την Κυριακή 12 Απριλίου 2020)
Διάρκεια: 70΄ (χωρίς διάλειμμα)
Τιμές εισιτηρίων: 12 ευρώ (κανονικό), 8 ευρώ (φοιτητικό, ανέργων, άνω των 65), 5 ευρώ (ατέλεια)
Προπώληση εισιτηρίων: viva.gr
https://www.viva.gr/tickets/theatre/theatro-104/i-karamela/
Σχόλια για αυτό το άρθρο