Xθες πήγα στο διαμέρισμα του αγαπημένου μου φίλου πολυσχιδή επιχειρηματία Γιώργου Αράπη στο Κολωνάκι. Είναι από αυτές τις επισκέψεις που τις λέγαμε καιρό και ποτέ δεν κανονίζονταν. Δηλαδή ξεκίνησε να φτιάχνει αυτό το σπίτι όταν είμασταν γείτονες και έκτοτε κατέληξα να μένω τρία χρόνια στην Πλάκα. Ο Γιώργος αν και Αράπης στο επίθετο είναι φυσικός και όχι ξενέρωτα κατάξανθος. Για να το κάνω πιο λιανά τριάντα χρόνια που τον ξέρω ήταν ο ωραιότερος και ενδοξότερος της γενιάς μου. Κανένας Μπραντ Πιτ..κανένα σούπερ μόντελ.
Πέρα από τη moody, cool αλλά παράλληλα ζεστή σκορπίστικη προσωπικότητά του ο Γιώργος είχε και έχει ένα γούστο στα πάντα που ξεπερνάει τους καλύτερους αντίστοιχα στο είδος τους. Δηλαδή από το σώμα του, το ντύσιμο, τις γυναίκες, τη διατροφή, τα σπορ, τα αυτοκίνητα, τα σπίτια μέχρι οτιδήποτε τον περιέβαλε όλα ήταν άψογα χωρίς να “φωνάζουν”. Κρατάει τον πήχη ψηλά. Ανά καιρούς μου λέει μία ατάκα-συμβουλή που καρφώνεται στο μυαλό μου και την υιοθετώ. Με το που ανέβηκα στο σπίτι του και πριν απολαύσω τη συγκλονιστική θέα στην Ακρόπολη, στο Λυκαβηττό και στον Άγιο Διονύσιο πήγα να πέσω πάνω στους καθρέφτες της εισόδου που χωρίζουν με μαγικό τρόπο το σαλόνι από την κρεββατοκάμαρα.
Είναι γεμάτο illusions το ατμοσφαιρικό διαμέρισμα που θα μπορούσε να βρίσκεται σε οποιαδήποτε μητρόπολη του κόσμου. Μοντέρνο τόσο όσο, με εκπληκτικά σχεδιασμένα έπιπλα, αντίκες, Τσαρούχη, Ακριθάκη, Kανιάρη, μοντέρνες φωτογραφίες, αγαπημένα αντικείμενα και ένα κρεββάτι που νομίζεις πως θα πετάξει και θα φτάσει στην Ακρόπολη. Ενα Aman-σπίτι ανακαινισμένο με λεπτομέρειες και άψογο γούστο αφού σχεδιάστηκε από το Γιώργο σε συνεργασία με τον κολλητό του φίλο και κορυφαίο αρχιτέκτονα των Aman Resorts, Ed Tuttle.
O Ed είναι από τους καλύτερους αρχιτέκτονες στον κόσμο. Είναι αμερικάνος και λάτρης της γεομετρίας. Σπανίως κάνει σπίτια – ξεκίνησε με το σπίτι του σχεδιαστή Kenzo- αφού λατρεύει τα ξενοδοχεία και κυριολεκτικά έκανε σχολή αισθητικής διακριτικής χλιδής και ιδιαίτερης προοπτικής με τα ξενοδοχεία Aman και πρώτο και καλύτερο το Amanpuri στο Phuket. Χιλιοαντιγράφτηκε αλλά κανείς ποτέ δεν τον φτάνει γιατί συνέχεια αλλάζει προτείνοντας νέες διαστάσεις και συνδυάζοντας την παράδοση της χώρας – αν πάτε στο Park Hyatt στην πλατεία Vendome στο Παρίσι θα απολαύσετε τo στιλ του.
Με το Γιώργο κούμπωσαν γιατί έχουν ακριβώς την ίδια αισθητική. Γεωμετρία, τελειότητα, mix and match. Γήινα χρώματα, ζεστά μίνιμαλ υλικά, αυστηρά αλλά φιλικά και αναπαυτικά..Ορχιδέες και χαμηλός φωτισμός.
Δείτε το τραπέζι τραπεζαρίας που σχεδίασαν μαζί..
Φυσικά δεν υπήρχε περίπτωση να μη φωτογραφίσω αυτό το σπίτι γιατί ένα συγκλονιστικό ρετιρέ ενός gorgeous εργένη στο κέντρο της Αθήνας δεν σε αφήνει αδιάφορη.
ΥΓ: Eφυγα με “εγγραφή” να πετάξω τον υδατάνθρακα, να πάω σε ειδικό εξπέρ να δει τις μεταβολικές μου παθήσεις και να αποφεύγω τους ακαλαίσθητους ακόμα και σε συμπεριφορά ανθρώπους. Done deal.
Σχόλια για αυτό το άρθρο