Ο Γιώργος Παυριανός εύχεται χρόνια πολλά και γράφει ένα τραγούδι για τις γαλοπούλες, τις πρωταγωνίστριες του σημερινού Χριστουγεννιάτικου τραπεζιού...
Η ΓΑΛΟΠΟΥΛΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
Ακούω πάλι ωσαννά
πάλι Χριστός γεννάται
κορίτσια τρέξτε στα βουνά
τα καρυοφύλλια πάρτε!
Σπάστε τις πόρτες τις κλειστές
πιάστε τα μετερίζια
προτού μας κάνουν γεμιστές
με κάστανα και ρύζια.
Τι παρεξήγηση κι αυτή!
Μας λένε γαλοπούλες
ενώ έχουμε όλες γεννηθεί
αγνές ελληνοπούλες!
Σχολείο πήγαμε εδώ
στα πάτρια εδάφη
διαβάσαμε Ομηρο, Σαπφώ
Σεφέρη και Καβάφη.
Κάθε Χριστούγεννα που λες
τη μέρα της αγάπης
μπαίνει στη φάρμα ένας Ες-Ες
που λέγεται χασάπης.
Μας κυνηγάει όπου μας δει
μας βγάζει στην αλάνα
και χάνει η μάνα το παιδί
και το παιδί την μάνα!
Αρχίζει ένας κοπετός
κι ένας κλαυθμός μεγάλος
και δεν γλιτώνεις παρεκτός
αν είσαι ένας γάλος.
Πρώτα μας κόβουν το λαιμό
μετά μας ξεκοιλιάζουν
μετά μας βάζουν στον ατμό
και μας ξεπουπουλιάζουν.
Μετά από αυτό το καλιαρντό
προτού να μας παγώσουν
στον κώλο μας ένα χοντρό
θερμόμετρο θα χώσουν.
Ετσι χαθήκανε γενιές
και καταλήξαμε όλες
πρώτα οι γριές, μετά οι νιες
μέσα στις κατσαρόλες.
Αφήστε τώρα τα γλου-γλου
κι ας είμαστε ενωμένες
γιατί μας βλέπω στα ιγκλού
φρεσκοκατεψυγμένες.
Αλονζανφάν! Αλονζανφάν!
Ορμάτε γαλοπούλες!
Εμάς ποτέ δεν θα μας φαν΄
ψητές με πατατούλες!!!
Σχόλια για αυτό το άρθρο