Είχαμε μιλήσει πριν δύο χρόνια περίπου, όταν ανέβασε το επιτυχημένο έργο του ”Τάο”, το οποίο όλοι θαυμάσαμε, όπου αναδείχθηκε μέσα από αυτό το πληθωρικό του ταλέντο! Σε αυτά τα δύο χρόνια που πέρασαν δεν παρέκκλινε στο παραμικρό από τα πιστεύω του και συνεχίζει σταθερά αυτήν την πορεία που ο ίδιος επέλεξε και επιθυμούσε. Ακριβώς όσα και ό,τι μου είπε τότε στη στήλη μου από το Α ως το Ω ο Γιώργος Καφετζόπουλος εξακολουθεί να τα κάνει πράξη! Πεποιθήσεις, όνειρα για ένα καλό θέατρο, συμμετοχές σε ομάδες που ψάχνονται χωρίς φιλαυτία και ποιούν μόνο ήθος στο λειτούργημά τους, πίστη, ιδανικά, επιδιώξεις και συνεργασίες χωρίς δεκανίκια και αυλές, όλα αυτά και άλλα πολλά ταυτόσημα τα οποία τον χαρακτηρίζουν και συνθέτουν το πορτρέτο του. Μπράβο Γιώργο, συνέχισε έτσι την πορεία σου, γιατί το θέατρο χρειάζεται ηθοποιούς όπως εσύ και άλλοι συνάδελφοι σου με αυτές τις αξίες… Τη φετινή σεζόν υποδύεται τον δόκτορα Τζέκιλ σε διασκευή και σκηνοθεσία για το θέατρο του ικανού Πάρη Μαντοπούλου με τίτλο: ”Η παράξενη υπόθεση του δρ Τζέκιλ και του κυρίου Χάιντ”, από το κλασικό έργο του Robert Louis Stevenson στο θέατρο Αργώ. Θαυμάστε για μια ακόμη φορά τον πολυτάλαντο ηθοποιό της νέας γενιάς Γιώργο Καφετζόπουλο από το Α ως το Ω.
Αχαριστία: Όταν δεν εκτιμάς αυτό που έχεις και το χάνεις…
Βίαιος: Όχι εγώ, ο κύριος Hyde.
Γκόθικ λογοτεχνία: 1880. Ένα σκοτεινό λονδρέζικο σοκάκι, ομίχλη, ένα αχνό φως, βροχή, υγρασία, μισοσκόταδο, σκιές. Ένα μαύρο κοράκι κοιτάζει, την ώρα που ακούγεται μια κραυγή και η φιγούρα ενός καλοντυμένου κυρίου που εμφανίζεται κρατώντας ένα μπαστούνι.
Διαίσθηση: Μακάρι να με έβγαζε πάντα σωστό…
Εφιάλτες: Έχω καιρό να δω.
Ζηλόφθονος: Ο άνθρωπος που αντί να ασχολείται με το να βελτιώσει τον εαυτό του, ασχολείται με τους άλλους!
Η παράξενη υπόθεση του δρ Τζέκιλ και του κυρίου Χάιντ: Ομαδική δουλειά και αρκετά απαιτητική. Η τύχη του να συνεργάζομαι με όμορφα ( και στην ψυχή), ταλαντούχα πλάσματα.
Θέατρο Αργώ: Τake me to the wild side of Athens baby.
Ισορροπία: Πάντα απαραίτητη , ειδικά αν είσαι σχοινοβάτης.
Καλό vs Κακού: Η πιο παλιά μάχη, που πρωτίστως συμβαίνει μέσα μας αλλά και έξω από εμάς. Παντού μάχεται το καλό ενάντια στο κακό. Σε ένα δρόμο. Σε ένα σπίτι. Στο μυαλό μας. Σε έναν πραγματικό πόλεμο που αυτή την στιγμή έχει ξεσπάσει και αθώοι άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους…
Λόγια ρόλου: «Νιώθω σαν να έχω να κοιμηθώ χρόνια, ή ίσως τελικά έχω, ίσως τελικά πιστέψω πως όλα αυτά είναι ένας εφιάλτης, ότι τον είδα στον ύπνο μου, τον Έντουαρντ Χάιντ».
Μικρόψυχος: Αυτός που δεν εκτιμά αυτά που του δίνει η ζωή, αυτός που δεν μπορεί να δώσει έστω και λίγη αγάπη στους γύρω του. Αυτός που βλέπει διαρκώς εχθρούς…
Νιάτα: Όμορφα χρόνια!
Ξένοι συγγραφείς (κλασικοί): Dostoyevsky, Dickens, Αλέξανδρος Δουμάς, Herman Melville, Ιούλιος Βερν, Γκαίτε.
Όρια: Καλό είναι να μπαίνουν.
Πάρης Μαντόπουλος: Δάσκαλος, φίλος , σκηνοθέτης, πατρική φιγούρα για όλους, υπεύθυνος, κύριος, ρομαντικός, λάτρης της γοτθικής λογοτεχνίας, contact improvisation, οραματιστής, ταλαντούχος, με αίσθηση του χιούμορ αλλά και της σοβαρότητας.
Robert Louis Stevenson: Το μυαλό που σκέφτηκε μια από της πιο περίεργες ιστορίες της λογοτεχνίας, την παράξενη ιστορία του Δρ. Τζέκιλ και του κυρίου Χάιντ, ενός ανθρώπου που είχε δύο προσωπικότητες. Τον καλό του εαυτό και τον κακό.
Σαδιστής: Ο κύριος Hyde είναι σαδιστής, ο Δρ. Τζέκιλ είναι καλός άνθρωπος .
Τηλεοπτικές σειρές (εμφανίσεις): ‘’Σαν οικογένεια’’ 2016 (Άλφα Κύπρου) σκηνοθεσία Βίκυ Μανώλη, ‘’Ποιος ήταν ο φονεύς του αδερφού μου’’ 2020 (ΕΡΤ) σκηνοθεσία Μανούσος Μανουσάκης .
Υπευθυνότητα: Προσπαθώ να είμαι υπεύθυνος γενικά. Μου αρέσει η υπευθυνότητα!
Φιλαυτία: Αυτή η μάστιγα…
Χαρμολύπη: Όταν τελειώνει κάτι ωραίο που ξέρεις ότι κάποια στιγμή θα τελείωνε και ίσως θες να τελειώσει γιατί ήρθε η ώρα, αλλά ταυτόχρονα ξέρεις πως θα σου λείψει γιατί πλέον δεν θα υπάρχει…
Ψυχισμός: Ρωτήστε το chat gpt, ξέρει πιο πολλά επί του θέματος .
Ωραίες συνεργασίες: Αυτό είναι το ζητούμενο.
Σχόλια για αυτό το άρθρο