Τη δεκαετία του ΄80 υπήρχαν ακόμα τα είδωλα του ελληνικού κινηματογράφου που στόλιζαν με τις αφίσες τους και τις φωτογραφίες τους τα εφηβικά δωμάτια των νέων της εποχής. Ανάμεσα στους ηθοποιούς που ξεχώρισαν εκείνα τα χρόνια, ήταν και ο Γιώργος Ρήγας. Ξεκίνησε από το Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν, όμως ήταν το σινεμά που τον έκανε αγαπητό και δημοφιλή σε όλους.
Όλα άρχισαν όταν ο Γιάννης Δαλιανίδης το 1981, σκέφτηκε να κάνει μία ταινία με θέμα τους νέους και τα προβλήματά τους, με βασικό στοιχείο τα ναρκωτικά που ήταν ένα έντονο κοινωνικό πρόβλημα εκείνη την εποχή. Θα γυριστούν πάρα πολλές ταινίες με το ίδιο θέμα μετά την επιτυχία που είχαν “Τα τσακάλια”.
Ο Γιάννης Δαλιανίδης ολοκληρώνει με “Τα τσακάλια” την τριλογία που είχε ξεκινήσει τριάντα χρόνια πριν με τον “Κατήφορο” το 1961, με θέμα τη συμπεριφορά της νεολαίας και πώς μπορούσε να παρασυρθεί σε παρανομίες, καταχρήσεις και εθισμούς. Το 1961 ήταν ο “Κατήφορος” με την Ζωή Λάσκαρη και τον Νίκο Κούρκουλο, το 1971 ήρθαν οι “Αμαρτωλοί” με την Μπέττυ Λιβανού και τον Χρήστο Νομικό και το 1981, σειρά είχαν “Τα τσακάλια” με τον Πάνο Μιχαλόπουλο, την Αθηνά Τσιλύρα, τον Σταμάτη Γαρδέλη και τον Γιώργο Ρήγα που κάνει την πρώτη του κινηματογραφική εμφάνιση και εντυπωσιάζει. Ο “μάγος” Γιάννης Δαλιανίδης ήξερε να δημιουργεί είδωλα με τις ταινίες του και αυτό συνέβη και με “Τα τσακάλια”. Οι πρωταγωνιστές του γίνονται σούπερ σταρ και οι προτάσεις πέφτουν βροχή.
Ο Γιάννης Δαλιανίδης δεν αφήνει την ευκαιρία να πάει χαμένη, παίρνει το βασικό καστ -Μιχαλόπουλος, Γαρδέλης, Ρήγας, Αλιμπέρτη- βάζει δίπλα τους το βαρύ πυροβολικό, τον Στάθη Ψάλτη, μαζί με την Καίτη Φίνου, την Έφη Πίκουλα και την Ρένα Παγκράτη και κάνει μία κωμωδία που θα αφήσει εποχή και μέχρι σήμερα την βλέπουμε και την ξαναβλέπουμε σαν να είναι η πρώτη φορά. Το “Βασικά καλησπέρα σας” απογειώνει όλους τους πρωταγωνιστές τους και η δημοφιλία τους θυμίζει τα χρυσά χρόνια του ελληνικού σινεμά της δεκαετίας του ’60. Ο Γιώργος Ρήγας, μας δείχνει και το κωμικό του ταλέντο -στο θέατρο την ίδια χρονιά, παίζει στο μιούζικαλ “Σικάγο” με την Σμαρούλα Γιούλη, τον Δάνη Κατρανίδη, την Μαριάννα Τόλη, τον Χρήστο Κάλλοου, την Αθηνά Τσιλύρα κ.α.- και ακολουθεί στο σινεμά, η θρυλική “Ρόδα, τσάντα και κοπάνα” του Όμηρου Ευστρατιάδη, που θα έχει και δύο συνέχειες: “Ρόδα, τσάντα και κοπάνα 2” και “Ρόδα, τσάντα και κοπάνα 3”. Ο Γιώργος Ρήγας πρωταγωνιστεί και στις τρεις ταινίες, ενώ επιβάλλει να αλλάξει και ο αρχικός τίτλος που ήταν “Πάρτι με ούζα”. Με τον Όμηρο Ευστρατιάδη θα συνεργαστεί και στην “Παπαδίστικη κομπανία 2”. Παράλληλα θα παίξει και στην ταινία “Σατανάδες στα σχολεία” το 1982, με θέμα τον όλεθρο των ναρκωτικών στα σχολεία, ενώ η συνεργασία του με τον Στάθη Ψάλτη θα συνεχιστεί και στο φιλμ “Κλεφτρόνι και τζέντλεμαν” το 1987. Δέκα χρόνια μετά, το 1997, θα κάνει την τελευταία του -προς το παρόν- κινηματογραφική του εμφάνιση στην ταινία του Βασίλη Μπουντούρη “Μπίζνες στα Βαλκάνια”. Με την εισβολή του βίντεο, θα παίξει και σε βιντεοταινίες δίπλα στον Σωτήρη Μουστάκα, τον Κώστα Ρηγόπουλο, τον Πάνο Μιχαλόπουλο, την Βάνα Μπάρμπα, τον Αλέκο Αλεξανδράκη, την Ελένη Ερήμου, την Ελένη Φιλίνη κ.α. Για να καταλάβετε πόσο διάσημος ήταν ο Γιώργος Ρήγας στη δεκαετία του ’80, σκεφτείτε ότι ο Αλέξανδρος Ρήγας άλλαξε το όνομά του από Γιώργος σε Αλέξανδρος για να μην γίνεται μπέρδεμα με τον ήδη γνωστό Γιώργο Ρήγα.
Αξιόλογη υπήρξε και η πορεία του σε θέατρο σε παραστάσεις όπως: Βαβυλωνία, Ούρσουλα, Η κυρία με τας καμελίας, Αι δύο ορφαναί, Ένα καπέλο γεμάτο βροχή, Η γυνή να φοβείται τον άνδρα κ.α. Κι ενώ στο σινεμά ήταν περιζήτητος, η τηλεόραση τον άφησε ανεκμετάλλευτο. Με την είσοδο της ιδιωτικής τηλεόρασης, μπορέσαμε να τον δούμε ως γκεστ σε πετυχημένες σειρές. Ο Γιώργος Ρήγας μπορεί να μην κάνει εμφανίσεις ή να παίζει στο θέατρο, στο σινεμά ή στην τηλεόραση, έχει αφήσει όμως το καλλιτεχνικό του αποτύπωμα μέσα από τις ταινίες των ΄80ς που κατάφεραν να γίνουν κλασικές και διαχρονικές. Διότι στο τέλος, ο χρόνος είναι που δικαιώνει τα πράγματα…
Βασικά καλησπέρα σας
Βασικά καλησπέρα σας
Βασικά καλησπέρα σας
Τα τσακάλια
Ρόδα, τσάντα και κοπάνα
Κλεφτρόνι και τζέντλεμαν
Σχόλια για αυτό το άρθρο