Tην πρώτη φορά που συνάντησα την Ευδοξία Παπασάββα στο σπίτι της, αισθανθήκαμε λες και γνωριζόμαστε χρόνια ή από χρόνια. Απορροφηθήκαμε σε συζητήσεις που ξεκίνησαν ανιχνευτικά για την ενεργειακή θεραπεία, το πολύπλοκο και πολυδιάστατο σύμπαν, τον Ανώτερο Εαυτό, τη διαίσθηση και την αυτογνωσία μέχρι να μας διακόψει ο σύζυγός της με την είσοδο του στο σπίτι. «Η κοπέλα;» ρώτησε την Ευδοξία, «φίλη μου» είπε εκείνη. Έλα όμως που απόρησε, αφού δεν με είχε ξαναδεί ως τότε. «Φίλη; από πού;» « απ’ το Υπερπέραν!» ήταν η απάντησή της και γελάσαμε . Ταυτόχρονα αναρωτιόμασταν, μπορεί και να είναι αλήθεια;
Μοιραστήκαμε βιωματικές εμπειρίες στην εσωτερική μας αναζήτηση και ανακαλύψαμε ένα κοινό όνειρο, να ταξιδέψουμε στο Θιβέτ. Κατά κάποιο τρόπο ένα μέρος του Θιβέτ το συναντήσαμε στη Λαμία. Ο συγχρονισμός μας, το’ φερε πιο κοντά.
Η Υβάν ( χαϊδευτικό που της έμεινε απ’ την Αμερική) έχει πολλές ιστορίες να διηγηθεί κι οι ώρες στον γραμμικό χρόνο δεν μας φτάνουν. Ξεκινάμε απ΄ τα βιβλία που διαβάζουμε μανιωδώς και το μπλα-μπλα δεν έχει τελειωμό.
«Τι σημαίνει για σένα η ζωγραφική;» τη ρώτησα καθώς το βλέμμα μου ταξίδευε στους ανάγλυφους πίνακες τριγύρω. Τα μάτια της ακτινοβολούν. Προσπαθεί να το περιγράψει με λέξεις «ξεδιψά την ψυχή μου όπως το νερό τη δίψα μας.»
Mέχρι να το συνειδητοποιήσει έκανε πολλές διαδρομές, συνάντησε ανθρώπους που τη βοήθησαν να κατανοήσει σε βάθος αυτό το «εργαλείο» που η ίδια είναι. Λειτουργεί διαισθητικά όλο και περισσότερο στη Θεϊκή καθοδήγηση κι εξελίσσεται ενώ δεν έχει ιδέα από τεχνοτροπίες ζωγραφικής! «Αυτό που σχηματίζεται είναι μια ενεργειακή γνώση που ανασύρεται απ’ όλα τα επίπεδα της ύπαρξής μου. Έτσι το αισθάνομαι » λέει.
Στην απορία μου τί είναι όλα αυτά που σχηματίζει στον καμβά είπε: «Οι πίνακες έρχονται σαν οράματα. Μοιάζουν με κινηματογραφικά πλάνα. Αισθάνομαι αστραπιαία σαν να βρίσκομαι στην «αυλή του παραδείσου»! «Βλέπω» σχέδια, χρώματα, γαλαξίες και μορφές. Κάποια πλάσματα είναι άγγελοι, δίδυμες φλόγες, αδελφές ψυχές, πνευματικοί οδηγοί. Η γαλήνη είναι απερίγραπτη και μαγική όταν βρίσκομαι «εκεί» και ταυτόχρονα ζωγραφίζω. Έχουν γνώση, σύμβολα και μηνύματα από άλλες διαστάσεις. Παλιότερα βασανιζόμουν να τους εξηγήσω με τη λογική, τώρα απλώς τους κατανοώ με τη διαίσθηση και παίρνω καλύτερες απαντήσεις που έρχονται στην ώρα τους. Πιστεύω πως είναι βοήθεια εξ’ ουρανού για όλους μας με την ενέργεια που «φέρουν». Αυτή την εποχή το σύμπαν, ο Θεός, οι Ανώτερες Δυνάμεις όπως θέλεις πες το, μας στέλνει μεγάλη βοήθεια με διάφορους τρόπους κι ας μη το καταλαβαίνουμε όλοι.»
Διηγείται γεγονότα της ζωής της, αλλαγές που συνέβησαν και τη μετακινούσαν διαρκώς, μυστικιστικές εμπειρίες, την ακούω προσεχτικά για να συγκρατήσω όσα περισσότερα μπορώ.
«Ο σκληρός αγώνας που κάνουμε για την επιβίωση , πολλές φορές μας εμποδίζει να βιώσουμε το θαύμα της ύπαρξής μας που βρίσκεται και σε ανώτερα επίπεδα. Αυτό ισχύει για κάθε άνθρωπο αρκεί να επιτρέψει στον εαυτό του την πνευματική σύνδεση και θα βρει με τον δικό του τρόπο την αυλή του παραδείσου και της εσωτερικής γαλήνης. Είναι το μέγα ζητούμενο για την ολοκλήρωση και πρέπει να σου πω ότι δεν το καταφέρνω πάντα αλλά έχω αφοσιωθεί να το καταφέρω σε συνεχή βάση. Μακάρι..» Μου τα λέει όλα αυτά κι ενθουσιάζεται λες και τώρα τα ανακαλύπτει ενώ καθημερινά βιώνει αυτή την δίοδο επικοινωνίας. Διασκεδάζω με τον ενθουσιασμό μικρού παιδιού που την κυριεύει. Η παιδικότητα δηλώνει αγνή ψυχή λένε κάποιοι. Νιώθω συγκίνηση μέσα μου όταν συναντώ δημιουργικά πλάσματα που ψάχνουν την ουσία πέρα από την επιφάνεια. Η ζωή, στη γνωριμία μου με την Υβάν, μου δίδαξε για άλλη μια φορά ότι θαύματα γίνονται.
Η Λαμία είναι καλλιτεχνούπολη. Το ανακαλύπτετε άλλωστε μέσα απ’ το cosmopoliti που ενώνει τον κόσμο μοναδικά.
Η Ευδοξία Παπασάββα θα συμμετέχει με την ενεργειακή ζωγραφική της στο Πανελλήνιο Φεστιβάλ Ρέικι, που θα γίνει την Κυριακή 13 Οκτώβρη στον Πολυχώρο Πολιτισμού Αθηναϊς 9.30π.μ-10.30μ.μ. Ιερά Οδός & Καστοριάς 34-36 Βοτανικός (Στάση μετρό Κεραμεικός)
Γενική είσοδος ελεύθερη. Δείτε το αναλυτικό πρόγραμμα για το Φεστιβάλ στο www.reiki.gr
Η Ευδοξία Παπασσάβα τη στιγμή που δημιουργεί.
Εντυπωσιάστηκα με το σχέδιο που είδα και δεν έχει ολοκληρωθεί , ακόμα και χωρίς χρώματα εκπέμπει κάτι μαγικό. Μπορούσα να το κοιτάω ώρες αν ήταν δυνατόν.
Πίνακας του ζωγράφου Νίκου Κουλουμπρούκα από δύο φωτογραφίες της Υβάν. Η μία είναι σε μικρή ηλικία στη γενέτειρά της, το χωριό Προφύλια της Ρόδου
Σχόλια για αυτό το άρθρο