Ένας αληθινός τζέντλεμαν της εποχής μας, ο Γιώργος Διαμαντόπουλος ενσαρκώνει την αριστοκρατία του πνεύματος και της συμπεριφοράς. Ευγενής στο έπακρο, βαθύς γνώστης του savoir vivre και των κανόνων υψηλής κοινωνικής ευγένειας, αποτελεί υπόδειγμα ήθους, καλλιέργειας και σεμνής γοητείας. Με αρχές αδιαπραγμάτευτες και προσωπικότητα δυναμική αλλά διακριτική, συνδυάζει τον επαγγελματικό του βίο με την αισθητική καλλιέργεια, αποδεικνύοντας πως η ηθική και η ομορφιά μπορούν να συνυπάρχουν. Έγκριτος και καταξιωμένος δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω με σπουδές βάθους και διδακτορικές διατριβές, έχει συγγράψει σημαντικά νομικά έργα, σημεία αναφοράς στον χώρο της νομικής επιστήμης. Παράλληλα, διακρίνεται ως ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες συλλέκτες έργων ζωγραφικής Ελλήνων δημιουργών με σπάνια διορατικότητα, πάθος για την τέχνη και βαθιά εκτίμηση στην εγχώρια καλλιτεχνική δημιουργία. Ο Γιώργος Διαμαντόπουλος είναι ένας άνθρωπος που γεφυρώνει με αυθεντικότητα τον κόσμο του Δικαίου με τον κόσμο της Τέχνης, εκπροσωπώντας το καλύτερο των δύο: το κύρος του λόγου και τη δύναμη της εικόνας. Θα ήθελα πολύ να συμπεριλάβω, εκτός από την προσωπική μου σκιαγράφηση για αυτόν και το ”περιληπτικό” βιογραφικό του που είναι τόσο σημαντικό και ουσιώδες που αξίζει τον κόπο να το διαβάσετε! Tο 2000 εξελέγη λέκτορας Νομικής Σχολής στο ΔΠΘ, το 2004 επίκουρος καθηγητής στη Νομική Σχολή ΑΠΘ, το 2009 αναπληρωτής καθηγητής στη Νομική Σχολή ΑΠΘ και το 2015 καθηγητής πρώτης βαθμίδας Ο μοναδικός και ακριβός Γιώργος Διαμαντόπουλος μιλά αποκλειστικά στο Cosmopoliti, ξετυλίγοντας με γλαφυρό και καλλιεπές λόγο το πάθος που έχει ως ο μεγαλύτερος συλλέκτης έργων ζωγραφικής αλλά και τη σημαντικότατη πορεία του στη δικηγορία.
– Αν και πετυχημένος νομικός (καθηγητής Νομικής Σχολής Α.Π.Θ. και δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω) πώς αποφάσισες να ασχοληθείς με τα εικαστικά δρώμενα της χώρας, όντας ένας από τους μεγαλύτερους Έλληνες συλλέκτες;
Έχοντας κληρονομήσει από την αδελφή του πατέρα και νονά μου Κλεοπάτρα Διαμαντοπούλου, τη δεκαετία του ‘80 μια μεγάλη συλλογή έργων τέχνης Ελλήνων δημιουργών, δεν ασχολήθηκα ποτέ με αυτήν τη συλλογή, μέχρι που ανακαίνισα το δικηγορικό μου γραφείο στη Θεσσαλονίκη, οπότε ένας δικαστικός επιμελητής, εισελθών σε αυτό παρατήρησε: εξαιρετικό γραφείο με παντελώς άδειους τοίχους! Τότε άρχισα να ταξινομώ τους πίνακες που είχα κληρονομήσει, να μελετώ μονογραφίες και εικαστικά λευκώματα που αφορούσαν Έλληνες ζωγράφους και γλύπτες. Περαιτέρω, φρόντισα να συναντώ ζώντες εικαστικούς, όπως επίσης να επισκέπτομαι μουσεία και ιδρύματα, προκειμένου να έρθω σε επαφή με το έργο θανόντων δημιουργών. Και, βεβαίως , έκτοτε εμπλουτίζω τη συλλογή των έργων και εικαστικών βιβλίων μου, τόσο από ζώντες καλλιτέχνες, όσο και από τη δευτερογενή αγορά, που έχει εξελιχθεί σε μάστιγα των σύγχρονων δημιουργών. Θέλω όλοι οι χώροι μου (δικηγορικά γραφεία Θεσσαλονίκης και Αθηνών, αλλά και τα σπίτια μου) να έχουν πολλά έργα τέχνης και ιδίως να τα εναλλάσσω, προκειμένου να τα απολαμβάνω
-Πόσες ώρες την ήμερα δουλεύεις;
18-20 ώρες ημερησίως, 365 ημέρες ετησίως!
-Πες μου τρία πράγματα που σε κάνουν ευτυχισμένο;
Υγεία, οικονομική ευμάρεια, επίτευξη στόχων.
-Τι εκτιμάς στους άλλους;
Την εργατικότητα και την ηθική τους συγκρότηση.
-Διάλεξε πέντε λέξεις που περιγράφουν τον εαυτό σου.
Εργατικότητα, πειθαρχία, δημιουργικότητα, ηθική και αξιοκρατία.
-Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σου;
Να κυριεύσουν τον κόσμο οι ανίκανοι και οι ηλίθιοι, που δυστυχώς αυτό πλέον αποτελεί πραγματικότητα!
-Ποιο ιστορικό πρόσωπο έχεις σε μεγαλύτερη εκτίμηση;
Τον Ιωάννη Καποδίστρια.
-Ποια διάσημη θα ήθελες να καλέσεις σε δείπνο και γιατί;
Την υπουργό πολιτισμού Λίνα Μενδώνη, διότι πιστεύω έχουμε πολλά κοινά ενδιαφέροντα και θα ήθελα να την πείσω να γίνει πιο δημιουργική και ιδίως να πραγματώνει στόχους που θεωρεί μη επιτεύξιμους…
-Ποια ελαττώματα των ανθρώπων απεχθάνεσαι;
Την οκνηρία και ιδίως τη μοχθηρία.
-Τι θα άλλαζες στη Θεσσαλονίκη;
Θα φρόντιζα τα στοιχειώδη: α) να πεζοδρομήσω το ιστορικό κέντρο (όπου θα επιτρεπόταν η διέλευση μόνο λεωφορείων και ταξί), όπως σε όλες τις πολιτισμένες πόλεις, με υψηλό περιβαλλοντικό και κοινωνικό δείκτη βιωσιμότητας, β) να δενδροφυτεύσω στην πόλη και τα περίχωρα με πλατάνια και όχι με τα φτηνά δέντρα που τώρα επιλέγονται και είναι επιρρεπή σε ασθένειες και στην πλειοψηφία τους προκαλούν αλλεργίες στους πολίτες, γ) για περισσότερη και ιδίως συστηματική καθαριότητα στους κοινόχρηστους χώρους (σε πεζοδρόμια και πεζόδρομους), δ) βελτίωση των κοινόχρηστων υποδομών (αποκατάσταση δρόμων, πεζόδρομων, πάρκων και πεζοδρομίων) και ε) βεβαίως θα φρόντιζα να προσανατολίσω τα δημοτικά δρώμενα, ώστε, τώρα που αναπτύσσεται τουριστικά η πόλη, να αποκτήσουμε τη φήμη ευρωπαϊκού εικαστικού προορισμού, μέσω ενός μεγάλου δημοτικού μουσείου, ξεπερνώντας τον πρωτοπόρο δήμο της Λάρισας (δημοτικό μουσείο Κατσίγρα) και με τα έσοδα από αυτό το μουσείο να υπήρχε δυνατότητα βελτίωσης των συνθηκών διαβίωσης των συμπολιτών μας.
-Ποιο είναι το motto σου στη ζωή;
Μην αφήνεις ποτέ για αύριο, αυτό που δύνασαι να περαιώσεις σήμερα!
Σχόλια για αυτό το άρθρο