Έδεσε τόσο πολύ η σχεδόν μόνιμη συνεργασία τους τα τελευταία χρόνια, που η μία καλλιτεχνική επιτυχία διαδέχεται την άλλη και πολλά έργα που ανεβάζουν συνεχίζουν για δεύτερη σεζόν! Πρόκειται για τον άξιο σκηνοθέτη Λεβάν Τσουλάτζε και τον χαρισματικό με άστρο φωτεινό και αυτόφωτο Τάσο Ιορδανίδη, που διευθύνει το θέατρο Άνεσις-με πολύ κόπο και μεράκι, με δική του οικονομική ευθύνη- όπου το ρεπερτόριο συμπλέει παράλληλα με το εισπρακτικό sold out. Η φετινή τους σύμπραξη συνετέλεσε, ώστε να πάρει σάρκα και οστά επί σκηνής ένας αξιοζήλευτος ‘’ Άμλετ’’. Το διαχρονικό και από τα πιο σημαντικά έργα του μέγιστου Γουϊλιαμ Σαίξπηρ, ο Λεβάν Τσουλάτζε το σκηνοθέτησε με σύγχρονη οπτική, απόλυτα υποστηριγμένη από την αρχή μέχρι το τέλος, χωρίς να ξεφεύγει, όμως, και να αποδομεί το ύφος του συγγραφέα. Δημιούργησε και πάλι το’’ δικό του κόσμο’’- ξέρει να στήνει τους ηθοποιούς και έχει στο μυαλό του από την πρώτη κιόλας στιγμή τι θέλει να κάνει- τον έντυσε με υπέροχες εικαστικές εικόνες και με θεϊκούς φωτισμούς και η παράσταση απογειώθηκε, αναδείχθηκε ακόμη περισσότερο. Ο Άμλετ του Τάσου Ιορδανίδη έχει εσωτερικότητα αλλά και έντονο δυναμισμό στις δραματικές κορυφώσεις, ακρίβεια, μέτρο, πειθώ και ισχυρή αλήθεια. Ίσως, είναι ο ρόλος ζωής του μέχρι σήμερα, γιατί χρόνο με τον χρόνο και παρά το νεαρό της ηλικίας του εξελίσσεται σε έναν από τους πιο σημαντικούς ρολίστες της ελληνικής σκηνής! Όλο το cast είναι εκπληκτικό και συμβάλλει τα μάλα στην εύρυθμη λειτουργία της παράστασης. Στους συμπρωταγωνιστικούς ρόλους ξεχωρίζουν ο έμπειρος Άρης Λεμπεσόπουλος ως Κλαύδιος, η Πέμυ Ζούνη ως Γερτρούδη με το εκτόπισμα που απαιτεί ο ρόλος, η αισθαντική Οφηλία της Ιωάννας Παππά και ο εξαίρετος, όπως πάντα, Θόδωρος Κατσαφάδος στο ρόλο του Πολώνιου. Θα ήθελα να σταθώ ιδιαίτερα στα υπέροχα κοστούμια της Ηλένιας Δουλαδήρη και τα λειτουργικά σκηνικά του Σταύρου Λίτινα. Αναμφίβολα από τις must see παραστάσεις της φετινής σεζόν!
Ο πρίγκιπας της Δανίας- κατά κόσμον Τάσος Ιορδανίδης- φιλοσοφεί από το Α έως το Ω στο cosmopoliti!
Άμλετ: Με βασανίζει…
Βλέμμα: Των παιδιών μου…
Γενναιοψυχία: Σπάνια.
Διαχρονικότητα: Γιώργος Μιχαλακόπουλος.
Ευθυκρισία: Θάλεια Ματίκα
Ζέση: Μαμά.
Ηθοποιός: Ράσελ Κρόου.
Θέατρο: Άνεσις.
Ιδεατός: Κανένας…
Κείμενα: Ντοστογιέφσκι !
Λεβάν Τσουλάτζε: Αδελφός.
Μονόλογος: Ο Τζόνι πήρε τ’όπλο του.
Νεοελληνικό έργο: Δάφνες και πικροδάφνες.
Ξένοι σκηνοθέτες: Τσέζαρις Γκραουζίνις.
Όνειρα καλλιτεχνικά: Να επιβιώσω…
Πνευματική ανάταση: Κάθε παράσταση!
Ρεπερτόριο: Κλασικό.
Σαίξπηρ: Μέγας!
Τάσος Ιορδανίδης: Δεν ξέρω.
Υπερρεαλισμός: Γοητευτικός.
Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης.
Χαρισματικός: Άρης Λεμπεσόπουλος.
Ψυχοσύνθεση: Ασύνθετη.
Ωραία ζωή: Οικογένεια !..
Σχόλια για αυτό το άρθρο